Gojoseon / 고조선
![[Resim: O7WmX5.png]](http://i.hizliresim.com/O7WmX5.png)
Gojoseon, Korelilerin ilk gerçek ulusu olarak bahsedilen eski bir krallıktır. Samguk Yusa ve Kore'nin diğer orta çağ kayıtlarına göre Gojoseon, M.Ö. 2333'te cennetin torunu olarak sözü edilen efsanevi Kral Dangun tarafından Liao ve Tsushima havzalarından Kore yarımadası ve Mançurya'ya kadar olan bölgede kuruldu.
Gojoseon'un tarihi kanıtları, yaklaşık Jeulmun Çömlekçilik Dönemi'nden (M.Ö. 8000-1500) Mumun Çömlekçilik Dönemi'ne (M.Ö. 1500-300) kadar Kore yarımadasında birçok yarı-yerleşik küçük çapta ziraatle uğraşan grupların varlığını desteklemektedir. Yerel bronz yapımı yaklaşık M.Ö. 8. yüzyılda başladı. Modern tarihçiler genelde M.Ö. 7. ve 4. yüzyıllarda güçlü bir birlik veya krallık döneminde geliştiğine inanıyorlar.
Go-, "eski" ya da "çok eski" anlamına geldiği için daha sonraki Joseon Hanedanlığı'ndan ayırt edilmektedir. Joseon adı aynı zamanda Chosõn olarak romanize edilmiştir.
Halk
Gojoseon halkı Eski Mançurya'nın kuzeydoğusunda yaşamış ve Korelilerin ilk ataları oldukları addedilerek yazıya geçirilmiştir. Birkaç Çin metninde "doğulu barbarlar" anlamına gelen "Dongyi" olarak kaydedilmiştir.
Gojoseon halkı, Mançurya'ya, Doğu Çin'e ve Kore Yarımadası'na yerleşen göçmen Altay kabilelerinin torunlarıdır. Gojoseon yerini Mançurya'nın aşağısında ve Kore Yarımadası'nda sağlamlaştırmıştır.
Konum
Baslangıçta Gojoseon muhtemelen Liaoning'de yerleşikti. Ancak sonra (M.Ö. 400'de) günümüzdeki Kuzey Kore'nin başkenti Pyeongyang'ın yakınlarına göç etmişti.
Kuruluş Efsanesi
Danggun Wanggeom, Kore'nin efsanevi kurucusudur. Kuruluş efsanesi, 13. yüzyılda efsaneler ve hikayelerin toplandığı en eski kayıt Samguk Yusa'da da bulunmaktadır. Benzer bir tanım Jewang Ungi'de yer almıştır.
Cennetin Efendisi Hwanin'in (Aynı zamanda Hint Budist kaynaklarında da yer almaktadır), Hwanung adında dünyada insanlar arasında yaşamak için can atan bir oğlu vardır. Hwanin merhamet gösterir ve Hwanung 3000 yaveriyle Taebaek Dağı'na iner. "Tanrının Şehri" ya da "Kutsal Şehir" anlamına gelen Sinsi (신시, 神市) adını verdiği bir şehir kurar. Bulutların, yağmurun ve rüzgarın elçileriyle beraber kurallar ve ahlak yasalarını koyarak insanlara çeşitli sanatları, tıpı ve tarımı öğretir.
Bir mağarada Hwanung'a dua eden ve insana dönüşecek bir kaplanla ayı yaşamaktadır. Onların duasını duyması üzerine Hwanung, 20 sarımsak dişi ve misk otu bohçası verir ve sadece bu kutsal yiyecekleri yiyerek 100 gün güneş ışığında kalmalarını emreder. Kaplan hemen vazgeçer ve mağaradan ayrılır; ancak ayı kalır ve 21 gün sonra bir kadına dönüşür.
Ayı-kadın (Ungnyeo, 웅녀, 熊女) çok müteşekkirdir ve Hwanung'a adaklar adar. Bir eşin yokluğunu hisseder ve bundan dolayı üzüntü duyar. Hemen bir huş ağacının altında bir çocukla kutsanmak için dua etmeye başlar. Hwanung, dualarıyla yanına giderek onu eşi yapar. Ve kısa bir süre sonra bir erkek çocuk doğar. Çocuk, Danggun Wanggeom'dur.
Gojoseon'un 1485'te derlenen Dongguk Tonggam'daki betimlemesine dayanarak M.Ö. 2333'de kurulduğu söylenir. Bu zaman, efsanevi Yao'nun hükümdarlığında (geleneksel tarihler: M.Ö. 2357-2256) ifade edilmesine rağmen tarihi kaynaklardakine benzememektedir. Samguk Yusa, Dangun'un tahta efsanevi Yao'nun saltanatının 50. yılında; Sejong Sillok ilk yılında ve Dongguk Tonggam ise 25. yılında çıktığından bahseder. Bazı tarihçiler Gojoseon'un M.Ö. 3000'lerde kurulduğunu belirtmektedir.
Devlet Oluşumu
Gojoseon'un ilk kuruluşu tarihi kayıtlarda M.Ö. 7. yüzyılın başlarında olarak yer almakta ve Gojoseon, Bohai Körfezi civarlarında Qi Eyaleti'yle ticaret yapmaktaydı.
Bazı tarihçiler Dangun'un Gojoseon'un ilk liderlerinin ünvanı olabileceği konusunda tartışmaktadır. Dangun'un meşruluğu, Antik Yunanistan'daki gibi güçlendirilmiş site devleti kurması dini bir karakter olan Hwanin'in kutsal neslinden gelmiş olabileceğini gösteriyordu.
M.Ö. 4. yüzyıl boyunca diğer devletler, siyasal yapının Bronz Çağı'nın ilk zamanlarında "duvarlı-şehir devletleri" şeklinde geliştiğini Gojoseon'un da yarımada bölgesinde en gelişmiş bölge olarak betimlemektedirler. Bu şehir-devlet, diğer komşu şehir-devletleri ittifak ya da fetih yoluyla içine alarak büyümekteydi. Böylece geniş bir konfederasyon Taedong ve Liao nehirleri arasında bağımsız bir siyasi varlık olarak şekillendi. Aynı derecede Gojoseon'da da değişmeler oldu. Lidere işlevsellik kazandırmak amacıyla Zhou Hanedanlığı geleneğindeki ve o süre içindeki Yan devleti lideri gibi "kral" (Han) olarak ünvanlandırıldı. O dönemin kayıtları, Kuzey Çin'deki feodal devletle "birleşik" Gojoseon Krallığı'nın arasında Yan'ın ötesindeki Liao Nehri sınırına kadar olan bölgedeki savaş planından bahseder. Karşılaşma, Gojoseon'un kötüye gidişini ve sonuçta çöküşünü hazırlar ve Yan kayıtlarında "küstah" ve "zalim" olarak tanımlanır. Ancak bu eski zengin Bronz Çağı medeniyeti Gojoseon'un özellikle Liaotung havzasının içlerine kadar genişlemesine katkıda bulunan atlı birliklerin de dahil olduğu karışık sosyal bir yapıyla var olmuştur.
Gojoseon'un sahip olduğu geniş toprakların Yan'a karşı savaş açılabileceğinin sinyalini veriyordu ve M.Ö. 300 yılları civarında Yan devletiyle yapılan bir savaşın ardından Gojoseon batıda 800 kilometrelik kısmını kurtarabildiği önemli bir toprağını kaybetti. Gojoseon'un düşüncesi başkentini bugünkü Pyeongyang bölgesine taşımaktı.
Gija Anlaşmazlığı
Bazı Çin kayıtlarına göre Gija Joseon, Gija'nin önderliğindeki Çinliler'in torunları tarafından kurulmuştur. Gija Joseon'un gerçekte var olup olmadığı tartışma konusu olmaktadır. Koreli bilginler, bunu birçok sebeple yalanlamaktadırlar. Bu bilginler Chu-shu chi-nien ve Konfüçyüs Eserleri adlı kitaplarda Gija'dan bahseder ancak Gojoseon'a göç ettiklerinden söz etmez. Gija Joseon teorisini inkar edenler aynı zamanda Çin kaynaklarına dayanarak bölgede insan eliyle yapılmış hiçbir esere sahip olmadıklarını işaret etmektedirler. İnsan eliyle yapılmış bir eser örneği mandolin şekilli bronz bir hançer olarak Gojoseon'da bulunmuştur. Şekli ve bronz bileşimiyle Çin'deki benzer el işlerinden farklıdır.
Bazı tarihçiler okuluna göre Wiman tarafından yıkılan Gija Joseon'un, Dangun'la beraber Gojoseon'un batısında, bugünkü Hebei çevresi, Liaoning ve İç Moğolistan'ın güneybatısında kurulmuş olabileceğine inanmaktalar. Böylece Han İmparatoru Wu, Gija ve onun torunları tarafından yönetilmiş ve Wiman tarafından yönetilen Gojoseon'un batısını (Wiman Joseon) fethetmiştir.
Gija kayıtlarındaki yasalar (Beomgeum Paljo, 범금팔조, 犯禁八條) hiyerarşik bir toplum yapısından ve özel mülkün yasayla korunmasından söz etmektedir.
Gerileme ve Çöküş
Tarihçilerin Gija Joseon'un göçünün Gojoseon'un gerilemesine ve çöküşüne nasıl yol açtıkları hakkındaki değerlendirmeleri hala tartışmalara yol açmaktadır.
Bir hikayeye göre Kral Jun, Yan'dan Wiman adındaki mülteciyi atamasını ister. Wiman M.Ö. 194'te isyan eder ve Jun güneye, Kore Yarımadası'na göç eder. Wiman Joseon, Çinliler aracılığıyla söz sahibiydi ancak Çinli bir zeamet değildi. M.Ö. 109'da Han İmparatoru Wu, Liao Nehri yakınlarını istila etmiştir. Gojoseon bir yıl süren savaş sonunda M.Ö. 108'de yenilmiştir. Bu durumdan faydalanan Çin, Gojoseon'un batısındaki bölüme Han İmparatorluğu'nun Dört Komutanlığı'nı kurmuştur.
Gojoseon, sınırdaki zeametlerin de kontrolünü yavaş yavaş kaybederek M.Ö. 1. yüzyılda parçalanmıştır. Gojoseon'un birliğini kaybetmesinin ardından önceki topraklarında Buyeo, Okjeo, Dongye, Guda-guk, Galsa-guk, Gaema-guk ve Haengin-guk olarak birçok küçük devlet ortaya çıkmıştır. Goguryeo ve Baekje, Buyeo'dan evrim geçirmiştir.
Kültür
M.Ö. 2000'lerde yontulmuş ve boyanmış yeni bir çömlekçilik kültürü bulunmuştur. İnsanlar toplumsal yaşamda muhtemelen ailesel örgütlenmeyle yerleşik tarım denemelerinde bulunmuştur. Yarımada boyunca dikdörtgen biçiminde kulübeler ve gittikçe artan sayıda dolmen şeklinde mezarlar bulunmaktadır. Bu döneme ait küçük duvarlı şehir devletlerindeki kazılarda bronz hançerler ve aynalar gibi tarihi kalıntılar çıkarılmıştır.
Mumun Çömlekçiliği
Mumun Çömlekçilik Dönemi'nde (M.Ö. 1500-300), basit işlenmemiş çömlekçiliğin, tarak şekilli eşyaların yerini almış olması Mançurya ve Sibirya'dan yeni halkların Kore'ye göç etmesinin etkisi sonucunda olmasının ihtimali vardır. Çömlekçiliğin bu türü genellikle çok değişik şekillerde daha kalın duvarların var olduğunu ve gelişmiş fırınlama teknolojisinin varlığını göstermektedir. Bu dönem bazen Kore Bronz Çağı olarak adlandırılmakta ancak bronz el işleri M.Ö. 7. yüzyıla kadar oldukça nadir ve yöreseldi.
Pirinç Ekimi
Kore'nin pirinç ekimiyle tanışması M.Ö. 1200 ile 900 yılları arasında muhtemelen Mançurya sayesinde Çin'den olmuştur. İnsanlar aynı zamanda darı ve arpa gibi yerel tahılları ekmiş ve çiftlik hayvanlarını evcilleştirmişlerdir.
Bronz Aletler
Yarımadada Bronz Çağı'nın başlangıcı M.Ö. 1000 olarak söylenir; ancak M.Ö. 15. yüzyıldan 8. yüzyıla kadar olduğu tahmin edilmektedir. Kore Bronz Çağı kültürünün Liaoning ve Mançurya'dan gelmesine karşın, özellikle dinsel nesnelerde benzersiz tipoloji ve çeşitlerinin olduğu görülmektedir.
M.Ö. 7. yüzyıla kadar Bronz Çağı gereç kültürü, kuzeydoğu Çin'in yanında Sibirya ve İskit bronz türlerinden etkilenerek yarımadada gelişme göstermiştir. Kore bronzları, komşularının bronz kültürüne göre daha fazla yüzdeyle çinko oranına sahiptir. Bronz el işleri başlıca kılıç, mızrak, hançer, çan ve ayna gibi eşyaların üzerine geometrik şekillerle süslenmiş olarak çok sayıda mezarlık alanında bulunmuştur.
Gojoseon'un gelişimi bronz teknolojisinin benimsenmesiyle bağlantılı gibi görünmektedir. Görünüşünün en önemli özelliği idyosenktarik tarzdaki kılıçlardan veya mandolin şekilli hançerlerden almış olmasıdır. Mandolin şekilli bronz hançerler Liaoning, Mançurya bölgelerinden Kore Yarımadası'na kadar olan bölgede bulunmuştur. Bu durum, Gojoseon egemenliğinin harita üzerinde en az bu bölgelere kadar olduğunu ortaya koymaktadır. Gojoseon'un mandolin şekilli hançerlerinin, Çin'de bulunan kılıç el işçiliklerinden önemli ölçüde farklıdır.
Dolmen Mezarları
M.Ö. 900'lü yıllarda defin uygulamaları toplumsal tabakalaşmanın bir yansıması olarak daha özenli olmaya başlamıştır. Kore ve Mançurya'daki dolmen mezarları dik kayaların desteklediği yatay bloklar şeklindedir ve Kore'deki sayıları Doğu Asya'daki diğer bölgelerden daha çoktur. Diğer yeni defin şekilleri kaya lahit (yer altında oda şekli verilmiş kayalar) ve küp tabuttur. Dolmenlerden ve kaya lahitlerden toplanan bronz maddeler, çömlek ve yeşimtaşından yapılma süs eşyalarının bulunduğu mezarların elit sınıfa ait olduğunun göstergesidir.
M.Ö. 6. yüzyıl civarında kaliteli demirli kille kırmızıya boyanan yerel çanak ve kupalar gibi dolmen mezarlarının içi de düzleştirilerek cilalı yüzey izlenimi verilmiştir.
Demir Kültürü
Bu zamanlarda Jin-guk, Kore yarımadasının güney bölümünü işgal etmişti. Bu ülkenin Samhan birliğinin ataları olmasının dışında çok az biliniyordu.
M.Ö. 300'lerde demir teknolojisi Çin'den Kore'ye getirilmişti. Demir, yerel olarak yarımadanın güney bölümünde M.Ö. 2. yüzyılda üretildi. Çin raporlarına göre demir, güneydoğudaki Nakdong Nehri vadisinin aşağısından yarımada ve Japonya'ya kadar değerliydi.
Önceki-Üç Krallık
Goguryeo, Buyeo, JeonJoseon, Okjeo ve Dongye'nin yanı sıra birçok küçük devlet ve konfederasyon Gojoseon'un kalıntıları olarak ortaya çıkmıştır. Çin'in Üç Komutanlığı birkaç yıl içinde yerel direnişlerle düşüş gösterdi. Son olarak Lelang, 313'te büyüyen Goguryeo tarafından yok edilinceye kadar önemli bir ticari ve kültürel karakol olarak kaldı.
Gojoseon Krali Jun, söylendiğine göre Kore yarımadasının güneyindeki Jin ülkesine kaçtı. Jin, kuzeyden göçleri içine çekerek Baekje ve Silla'nın ilk zamanlarında gelişti. Goguryeo, Baekje ve Silla yavaş yavaş gelişerek, Kore'nin Üç Krallığı olarak tüm yarımadaya 4. yüzyıla kadar hükmettiler.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
|| English ||
Gojoseon was an ancient Korean kingdom, considered the first proper nation of the Korean people. According to the Samguk Yusa
and other Korean medieval-era records, Gojoseon is said to have been founded in 2333 BC by the legendary Dangun, who is said to be the grandson of Heaven (天孫, 천손). It was centered in the basins of Liao and Tsushima ruling over Korean peninsula and Manchuria.
Archaeological evidence of Gojoseon are found in the transition from the Jeulmun pottery to the Mumun pottery around 1500 BC, when groups of semi-sedentary small-scale agriculturalists occupied most of the Korean peninsula. Local bronze production began around the 8th century BC. Modern historians generally believe it developed into a powerful federation or kingdom between 7th and 4th centuries BCE.
Go-, which distinguishes it from the later Joseon Dynasty, means "Old" or "Ancient"; Joseon, as it is called in contemporaneous writings, is also romanized as Chosŏn.
People
The Gojoseon people lived northeast of ancient Manchuria and are regarded as the first direct Korean ancestral line recorded in writing. The people of Gojoseon were recorded in several Chinese texts as one of the Dongyi, meaning "eastern barbarians".
The people of Gojoseon were the descendants of migrating Altaic tribes that settled in Manchuria, far eastern China, and the Korean Peninsula. Gojoseon eventually consolidated in lower Manchuria and the Korean Peninsula.
Location
Initially, Gojoseon was probably located in Liaoning, but around 400 BC, moved nearby Pyongyang, the capital of modern North Korea.
Founding Legend
Danggun Wanggeom is the legendary founder of Korea. The oldest existing record of this founding myth appears in the Samguk Yusa, a 13th-century collection of legends and stories. A similar account is found in Jewang Ungi.
The Lord of Heaven Hwanin (환인, 桓因, a name which also appears in Indian Buddhist texts), had a son Hwanung who yearned to live on the earth among the people. Hwanin relented, and Hwanung descended to
Mount Taebaek with 3,000 helpers, where he founded a city he named Sinsi (신시, 神市, "City of God" or "Holy City"). Along with his ministers of clouds, rain, and wind, he instituted laws and moral codes and taught the people various arts, medicine, and agriculture.
A tiger and a bear living in a cave prayed to Hwanung that they may become human. Upon hearing their prayers, Hwanung gave them 20 cloves of garlic and a bundle of mugwort, instructing them to eat only this sacred food and remain out of the sunlight for 100 days. The tiger shortly gave up and left the cave, but the bear remained and after 21 days was transformed into a woman.
The bear-woman (Ungnyeo, 웅녀, 熊女) was very grateful and made offerings to Hwanung. She lacked a husband, however, and soon became sad and prayed beneath a Sindansu (신단수, 神檀樹, "Divine Betula") tree to be blessed with a child. Hwanung, moved by her prayers, took her for his wife and soon she gave birth to a son, Dangun Wanggeom (단군 왕검, 檀君王儉).
Gojoseon is said to have been established in 2333 BC, based on the description of the Dongguk Tonggam (1485). The date differs among historical sources, although all of them put it during the mythical Yao's reign (traditional dates: 2357 BC – 2256 BC). Samguk Yusa says Dangun ascended to the throne in the 50th year of the legendary Yao's reign, Sejong Sillok says the first year, and Dongguk Tonggam says the 25th year. Some historians suggested that Gojoseon was founded around 3000BC.
State Formation
Gojoseon is first found in contemporaneous historical records of early 7th century BC, as located around Bohai Bay and trading with Qi (齊) of China.
Some historians argue that "Dangun" may have been the title of Gojoseon's early leaders. The legitimacy of the Dangun seems to have been derived from the divine lineage of Hwanin, a religious characteristic found in other ancient fortified city-states, such as those of Ancient Greece.
By the 4th century BC, other states with defined political structures developed in the areas of the earlier Bronze Age "walled-town states"; Gojoseon was the most advanced of them in the peninsular region. The city-state expanded by incorporating other neighboring city-states by alliance or military conquest. Thus, a vast confederation of political entities between the Taedong and Liao rivers was formed. As Gojoseon evolved, so did the title and function of the leader, who came to be designated as "king" (Han), in the tradition of the Zhou Dynasty, around the same time as the Yan (燕) leader. Records of that time mention the hostility between the feudal state in Northern China and the "confederated" kingdom of Gojoseon, and notably, a plan to attack the Yan beyond the Liao River frontier. The confrontation led to the decline and eventual downfall of Gojoseon, described in Yan records as "arrogant" and "cruel". But the ancient kingdom also appears as a prosperous Bronze Age civilization, with a complex social structure, including a class of horse-riding warriors who contributed to the development of Gojoseon, particularly the northern expansion into most of the Liaotung basin.
Around 300 BC, Gojoseon lost significant western territory after a war with the Yan state, but this indicates Gojoseon was already a large enough state that could wage war against Yan and survive the loss of 2000 li (800 kilometers) of territory. Gojoseon is thought to have relocated its capital to the Pyongyang region around this time.
Gija Controversy
According to some Chinese records, Gija Joseon is the kingdom founded by Chinese descendants led by Gija. Whether Gija Joseon actually existed is a matter of controversy. Korean scholars deny its existence for various reasons. These scholars point to the book entitled Chu-shu chi-nien (竹書紀年) and Confucian Analects (論語), which were among the first works to mention Gija, but do not mention his migration to Gojoseon. Detractors of the Gija Joseon theory also point out that the cultural artifacts found in the region do not appear to have Chinese origins. An example of such an artifact is found in a Gojoseon mandolin-shaped bronze dagger. Its shape and bronze composition are different from similar artifacts found in China.
According to the school of historians who believe that Gija Joseon coexisted with Gojoseon of Dangun, Gija Joseon was established at the west end of Gojoseon, which is currently around Hebei, Liaoning and southern east of Inner Mongolia, and was later overthrown by Wiman. Thus Emperor Wu of Han’s conquest of Wiman Joseon was in the western part of Gojoseon, formerly ruled by Gija and his descendants.
The records of Gija refer to laws (Beomgeum Paljo, 범금팔조, 犯禁八條) that evidence a hierarchical society and legal protection of private property.
Decline and fall
The course of the decline and Gojoseon's fall is also controversial, depending on how historians view the migration of Gija Joseon.
One account relays that King Jun appointed a refugee from Yan, Wiman. Wiman later rebelled in 194 BC, and Jun fled to southern Korean Peninsula. Wiman Joseon was influenced by the Chinese, but was not a Chinese fiefdom. In 109 BC, Wudi of China invaded near the Liao River. Gojoseon fell after over a year of war in 108 BC. It is posited that after this China established the Four Commanderies of Han in the western part of Gojoseon.
The Gojoseon disintegrated by 1st century BC as it gradually lost the control of its former fiefs. As Gojoseon lost control of its confederacy, many smaller states sprang from its former territory, such as Buyeo, Okjeo, Dongye, Guda-guk, Galsa-guk, Gaema-guk, and Haengin-guk. Goguryeo and Baekje evolved from Buyeo.
Culture
Around 2000 BC, a new pottery culture of painted and chiseled design is found. These people practiced agriculture in a settled communal life, probably organized into familial clans. Rectangular huts and increasingly larger dolmen burial sites are found throughout the peninsula. Bronze daggers and mirrors have been excavated, and there is archaeological evidence of small walled-town states in this period.
Mumun Pottery
In the Mumun Pottery Period (1500–300 BC), plain coarse pottery replaced earlier comb-pattern wares, possibly as a result of the influence of new populations migrating to Korea from Manchuria and Siberia. This type of pottery typically has thicker walls and displays a wider variety of shapes, indicating improvements in kiln technology. This period is sometimes called the Korean bronze age, but bronze artifacts are relatively rare and regionalized until the 7th century BC.
Rice Cultivation
Sometime around 1200 to 900 BC, rice cultivation was introduced to Korea, most likely from China by way of Manchuria. The people also farmed native grains such as millet and barley, and domesticated livestock.
Bronze Tools
The beginning of the Bronze Age on the peninsula is usually said to be 1000 BC, but estimates range from the 15th to 8th centuries BC. Although the Korean Bronze Age culture derives from the Liaoning and Manchuria, it exhibits unique typology and styles, especially in ritual objects.
By the 7th century BC, a Bronze Age material culture, with influences from northeastern China as well as Siberia and Scythian bronze styles, flourishes on the peninsula. Korean bronzes contain a higher percentage of zinc than those of the neighboring bronze cultures. Bronze artifacts, found most frequently in burial sites, consist mainly of swords, spears, daggers, small bells, and mirrors decorated with geometric patterns.
Gojoseon's development seems linked to the adoption of bronze technology. Its singularity finds its most notable expression in the idiosyncratic type of bronze swords, or mandolin-shaped daggers (비파형동검, 琵琶形銅劍). The mandolin-shape dagger is found in the regions of Liaoning, Manchuria down to the Korean peninsula. It suggest the existence of Gojoseon dominions, at least in the area shown on the map. Remarkably, the shape of the "mandolin" dagger of Gojoseon differs significantly from the sword artifacts found in China.
Dolmen Tombs
Around 900 BC, burial practices become more elaborate, a reflection of increasing social stratification. Goindol, the Dolmen tombs in Korea and Manchuria, formed of upright stones supporting a horizontal slab, are more numerous in Korea than in other parts of East Asia. Other new forms of burial are stone cists (underground burial chambers lined with stone) and earthenware jar coffins. The bronze objects, pottery, and jade ornaments recovered from dolmens and stone cists indicate that such tombs ere reserved for the elite class.
Around the 6th century BC, burnished red wares, made of a fine iron-rich clay and characterized by a smooth, lustrous surface, appear in dolmen tombs, as well as in domestic bowls and cups.
Iron Culture
Around this time, Jin-guk occupied the southern part of the Korean peninsula. Very little is known about this state, except it was the apparent predecessor to the Samhan confederacies.
Around 300 BC, iron technology was introduced into Korea from China. Iron was produced locally in the southern part of the peninsula by the second century BC. According to Chinese accounts, iron from the lower Nakdong River valley in the southeast, was valued throughout the peninsula and Japan.
Proto-Three Kingdoms
Numerous small states and confederations arose from the remnants of Gojoseon, including Goguryeo, Buyeo, JeonJoseon, Okjeo, and Dongye. Three of the Chinese commanderies fell to local resistance within a few decades, but the last, Lelang, remained an important commercial and cultural outpost until it was destroyed by the expanding Goguryeo in 313.
King Jun of Gojoseon is said to have fled to the state of Jin in southern Korean peninsula. Jin developed into the Samhan confederacies, the beginnings of Baekje and Silla, continuing to absorb migration from the north. Goguryeo, Baekje, and Silla gradually grew into the Three Kingdoms of Korea that dominated the entire peninsula by around the 4th century.
Source (Kaynak)
Buralar hep dutluktu...
