Gisaeng / 기생
![[Resim: ksngiv5.png]](http://img354.imageshack.us/img354/7013/ksngiv5.png)
Kisaeng(Gisaeng), bazen Ginyeo da denen “Koreli bayan şovmen” anlamına gelmektedir. Japonya’nın Geyşa’sına ve eski Yunan’daki Hetaerae’ye benzetilmiştir.
Kisaengler dönem dönem sanatçı olarak da tabir edilmiştir. Kisaeng’in, birçok ülkede fahişeler olarak yanlış anlanmasına rağmen, Kisaeng; Yangbans ve krallar gibi önemli kişileri eğlendirmeye katkıda bulunan sanatçılardır.
İlk ortaya çıkışı Goryeo hanedanlığı zamanındadır. Kisaeng, yasal olarak hükümetin şovmenleriydi, bulundukları duruma göre çeşitli görevleri yapabilirlerdi. Özenli bir şekilde eğitilmişlerdir. Güzel sanatlar, şiir ve düz yazıda başarılılardır. Yetenekleri çoğunlukla sosyal olarak alt seviyede kabul edildiklerinden görmezlikten gelinmişlerdir ama bu durum onları yinede durdurmamıştır.
Kisaeng sınıfının kadınları, genellikle Yangban sınıfının üyeleri tarafından düşük bir seviyede görülmüş olmalarına rağmen toplum için çeşitli rollere bürünmüşlerdir. Eğlencenin dışındaki bu roller, tıbbi bakım ve tekstil gibi işlerdir. Bazı durumlarda -ordu gibi- Kisaeng’lerin rol üslenmesi beklenmiştir.
Kisaeng, hem tarihi hem de kurgusal anlamda Joseon hanedanlığının geleneksel kültür konseptinin oluşmasında önemli bir rol oynamıştır. En eski ve en popüler hikayeler -Chunhyang'ın hikayesi gibi- kadın kahramanlar olarak görülen Kisaeng’ler Kore'nin bu tarihinde yer almaya başarmıştı. Gerçek Kisaeng’lerin isimlerinin unutulmuş olmasına rağmen, seçkin ve sadık tavırları sebebiyle hatırlanan Kisaenglerde vardır. Bunlardan en çok bilineni 16. yüzyılda yaşamış Hwang Jin-i’dir.
English
Kisaeng (also spelled gisaeng), sometimes called ginyeo (기녀), were female Korean entertainers. Kisaeng are artists who work to entertain others, such as the yangbans and kings.
First appearing in the Goryeo Dynasty, kisaeng were legally entertainers of the government, required to perform various functions for the state. Many were employed at court, but they were also spread throughout the country. They were carefully trained, and frequently accomplished in the fine arts, poetry, and prose, although their talents were often ignored due to their inferior social status.
Women of the kisaeng class performed various roles, although they were all of the same low status in the eyes of yangban society. Aside from entertainment, these roles included medical care and needlework. In some cases, such as at army bases, kisaeng were expected to fill several such roles.
Kisaeng, both historic and fictional, play an important role in Korean conceptions of the traditional culture of the Joseon Dynasty. Some of Korea's oldest and most popular stories, such as the tale of Chunhyang, feature kisaeng as heroines. Although the names of most real kisaeng have been forgotten, a few are remembered for an outstanding attribute, such as talent or loyalty. The most famous of these is the 16th-century kisaeng Hwang Jin-i.
Kaynak/Source
Kisaeng(Gisaeng), bazen Ginyeo da denen “Koreli bayan şovmen” anlamına gelmektedir. Japonya’nın Geyşa’sına ve eski Yunan’daki Hetaerae’ye benzetilmiştir.
Kisaengler dönem dönem sanatçı olarak da tabir edilmiştir. Kisaeng’in, birçok ülkede fahişeler olarak yanlış anlanmasına rağmen, Kisaeng; Yangbans ve krallar gibi önemli kişileri eğlendirmeye katkıda bulunan sanatçılardır.
İlk ortaya çıkışı Goryeo hanedanlığı zamanındadır. Kisaeng, yasal olarak hükümetin şovmenleriydi, bulundukları duruma göre çeşitli görevleri yapabilirlerdi. Özenli bir şekilde eğitilmişlerdir. Güzel sanatlar, şiir ve düz yazıda başarılılardır. Yetenekleri çoğunlukla sosyal olarak alt seviyede kabul edildiklerinden görmezlikten gelinmişlerdir ama bu durum onları yinede durdurmamıştır.
Kisaeng sınıfının kadınları, genellikle Yangban sınıfının üyeleri tarafından düşük bir seviyede görülmüş olmalarına rağmen toplum için çeşitli rollere bürünmüşlerdir. Eğlencenin dışındaki bu roller, tıbbi bakım ve tekstil gibi işlerdir. Bazı durumlarda -ordu gibi- Kisaeng’lerin rol üslenmesi beklenmiştir.
Kisaeng, hem tarihi hem de kurgusal anlamda Joseon hanedanlığının geleneksel kültür konseptinin oluşmasında önemli bir rol oynamıştır. En eski ve en popüler hikayeler -Chunhyang'ın hikayesi gibi- kadın kahramanlar olarak görülen Kisaeng’ler Kore'nin bu tarihinde yer almaya başarmıştı. Gerçek Kisaeng’lerin isimlerinin unutulmuş olmasına rağmen, seçkin ve sadık tavırları sebebiyle hatırlanan Kisaenglerde vardır. Bunlardan en çok bilineni 16. yüzyılda yaşamış Hwang Jin-i’dir.
English
Kisaeng (also spelled gisaeng), sometimes called ginyeo (기녀), were female Korean entertainers. Kisaeng are artists who work to entertain others, such as the yangbans and kings.
First appearing in the Goryeo Dynasty, kisaeng were legally entertainers of the government, required to perform various functions for the state. Many were employed at court, but they were also spread throughout the country. They were carefully trained, and frequently accomplished in the fine arts, poetry, and prose, although their talents were often ignored due to their inferior social status.
Women of the kisaeng class performed various roles, although they were all of the same low status in the eyes of yangban society. Aside from entertainment, these roles included medical care and needlework. In some cases, such as at army bases, kisaeng were expected to fill several such roles.
Kisaeng, both historic and fictional, play an important role in Korean conceptions of the traditional culture of the Joseon Dynasty. Some of Korea's oldest and most popular stories, such as the tale of Chunhyang, feature kisaeng as heroines. Although the names of most real kisaeng have been forgotten, a few are remembered for an outstanding attribute, such as talent or loyalty. The most famous of these is the 16th-century kisaeng Hwang Jin-i.
Kaynak/Source
