30-01-2012, Saat: 19:12
(Son Düzenleme: 14-02-2013, Saat: 19:12, Düzenleyen: haneul-mul.)
Early 1900's
20. yüzyılın başlarında doğan Kore modern sanatında ilk gelişmeler, Japon kolonilerinin yönetimindeki kaotik dönemler, kendi kurallarının dönüşümü ve Kore Savaşı (1950-1953) boyunca ortaya çıktı. Dönem, Güney ve Kuzey arasındaki ideolojik çatışma ve akıl dışı soğuk savaş mücadelesi ile karakterize edildi. Bu nedenle genç sanatçılar yoğun bir varoluşçu mücadele içinde kalakaldı.
Bu süre zarfinda, yeni değerlerin arayışı öncü geleneksel değer sisteminin çökmesine neden oldu. Aynı şekilde, kendi sanatsal tutum ve hedeflerini değiştirmek için çalışan sanatçılar sanatta yeni bir anlam aradı. Bu sanatçıların çoğu İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra uluslararası sanat dünyasına ve şu anda geleneksel olmayan Avrupa ve Amerikan sanatındaki popüler ifadenin soyut biçimine döndü.
Dönemin çoğu sanatçısı güçlü, geleneksel sanat biçimlerinin yeni bir dönemin taleplerini karşılayarak mümkün olacağını düşündü. Kore modern resminde genel anlamdaki bu değişiklik yeni bir evrenin habercisi olmuştur. Şu anda, Kore resim sanatında Doğu ve Batı tarzı resim olarak adlandırılan iki genel moda vardır. (1990'lara kadar, bu iki moda sentezler nedeniyle daha az belirgin hale gelmiştir.) Modern Kore resim sanatınn 50 yıllık tarihi aslında sanatçıların modern Kore tarzını özümsemeleri için denenen bu iki moda arasındaki bağlantının tarihidir.
Bu iki moda özümsemesine yönelik ilk hareket Kore savaşında ortaya çıktı. Taşradan kaçan sanatçılar kendi eserlerine öz eleştirisel bir tutum göstermeye başladı. Akım Kim Ki-chang gibi geleneksel tarzdaki ressamlarla başladı. Bay Kim, kağıt, fırça ve mürekkep gibi geleneksel malzemeler kullanarak eşsiz, yarı-soyut bir tarzda resimler yaptı. Kim resimlerinde insan figürleriyle bölünmüş düzlemlerin yanı sıra gündelik hayattan sahneleri de çizmek için kuvvetli ana hatlar kullandı. Kim'in Doğu'ya ait renkler kullandığı resimlerindeki kendine has stil ve yeniliği gelenekçi bir ressam olduğu gerçeğinin ışığında dikkat çekicidir.
Kim aynı zamanda Çince karakterler ve buruşuk kağıt kullanımı ile soyut tasvirleri noktalarla boyamayı denedi ve sonra öldü. Bu bağlamda, Batı boyama teknikleri kullanarak geleneksel Kore sanat modasını net bir şekilde aşan yeni bir boyama stili yaratmak istedi. Eşi ve aynı zamanda meslektaşı sanatçı Park Nae-hyon, kendi sanatsal formunu oluşturmak için geleneksel boyama stillerinin çok ötesine geçti. Amerika'da kumaş ve tahta gravürleri kullanarak tamamen yeni bir resim tarz yarattı.
Kwon Yong-u adında başka bir sanatçı geleneksel resim için başka bir ortam hazırlamak için Kore kağıt kullanımını araştırdı. Kwon kağıtların sadece boyama aracı olarak kullanılmasının ötesine geçerek kağıtları bastırıp çekme, yırtma ve rengini vurgulama yoluyla katlamayı denedi. Kwon yakın zamanda Seoul Ulusal Çağdaş Sanat Müzesi'nde bir sergi düzenledi.
Öte yandan Yun Hyong-gun Batı tarzı yağlı boya kullandı, ancak geleneksel Kore tarzını taklit etti. Onun resimleri, mekanın geleneksel ruhunu ortaya çıkarır ve açık renk bez üzerinde koyu kahverengi kullanır, siyah mürekkep resimlerinde leke efektleri oluşturabilir. Yukarıdaki geleneğine sıkı sıkıya bağlı kalan ressamlar serbest olarak yeni bir sanatsal form oluşturma arayışını kırmayı amaçlıyordu. O Doğu ve Batı boyama stillerini öğrenmiş sanatçılar tarafından geleneksel sanata yeni bir yorum getirmek için öne sürülmüş ve dikkat çekmiştir.
Çeviri: fry1905 & puduhepa1307
-----------------
English
Born at the beginning of the twentieth century, Korea's modern art initial development occurred during chaotic times marked by Japanese colonial rule (1910-45), the transition to self-rule and the Korean War (1950-1953). The era was characterized by ideological conflict and the irrational cold war struggle between the South and the North. Young artists were thus engulfed within an intense existential struggle.
During this time, the traditional value system collapsed, leading to a quest for new values. Likewise, artists searched for new meaning in their art as they attempted to change artistic attitudes and goals. Many of these artists turned to the international art world and the non-traditional, abstract forms of expression currently popular in European and American art after World War II.
Most artists of the period strongly felt that traditional art forms were unable to meet the demands of the new age. This general sense that a change was needed presaged a new phase in modern Korean painting. At this time, Korean painting was composed of two general trends: the so-called Oriental and Western styles of painting (By the 1990s, these two trends have become less distinct due to synthesis). The fifty-year history of modern Korean painting is actually the history of the inter-relationship between these two trends as artists have attempted to assimilate them into a modern Korean style.
The first movement towards assimilation of these two trends occurred during the Korean War. As artists fled to the countryside, their works began to show an introspective attitude. The movement began with so-called Oriental style painters, such as Kim Ki-ch'ang. Using traditional materials such as paper, brushes and ink, Kim painted in a unique, semi-abstract style. In his paintings, Kim employed strong outlines to draw human figures with divided planes as well as scenes from everyday life. Kim's unique style and innovation is particularly remarkable in light of the fact that he was a tradition painter of Oriental colored paintings.
Kim also experimented with abstract representations of Chinese characters and the use of crumpled paper, which was then died and painted with dots. In this respect, he clearly wanted to transcend traditional Korean art forms and create a new painting style using Western painting techniques. His wife and fellow artist, Pak Nae-hyon, also went beyond traditional painting styles to create her own artistic form. Later in America, she created an entirely new painting style using fabrics and woodblock etchings.
Another artist by the name of Kwon Yong-u investigated the use of Korean paper, which had served as a medium for traditional paintings. Going beyond the use of paper as a mere painting medium, Kwon experimented with blotting, tearing and folding as ways to accent the paper's color. Kwon recently held an exhibit at the National Museum of Contemporary Art in Seoul
Yun Hyong-gun, on the other hand, used Western-style oil painting, but imitated traditional Korean styles. His paintings utilize the traditional sense of space and through the use dark brown on a light-colored canvas, he is able to create the blotting effect of black ink paintings. The above painters sought to break free from the strict adherence to tradition so as to create a new artistic form. It is interesting to note that attempts to reach a new interpretation of traditional art were put forward by artists schooled in both Western and Eastern painting styles.
Kaynak / Source
20. yüzyılın başlarında doğan Kore modern sanatında ilk gelişmeler, Japon kolonilerinin yönetimindeki kaotik dönemler, kendi kurallarının dönüşümü ve Kore Savaşı (1950-1953) boyunca ortaya çıktı. Dönem, Güney ve Kuzey arasındaki ideolojik çatışma ve akıl dışı soğuk savaş mücadelesi ile karakterize edildi. Bu nedenle genç sanatçılar yoğun bir varoluşçu mücadele içinde kalakaldı.
Bu süre zarfinda, yeni değerlerin arayışı öncü geleneksel değer sisteminin çökmesine neden oldu. Aynı şekilde, kendi sanatsal tutum ve hedeflerini değiştirmek için çalışan sanatçılar sanatta yeni bir anlam aradı. Bu sanatçıların çoğu İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra uluslararası sanat dünyasına ve şu anda geleneksel olmayan Avrupa ve Amerikan sanatındaki popüler ifadenin soyut biçimine döndü.
Dönemin çoğu sanatçısı güçlü, geleneksel sanat biçimlerinin yeni bir dönemin taleplerini karşılayarak mümkün olacağını düşündü. Kore modern resminde genel anlamdaki bu değişiklik yeni bir evrenin habercisi olmuştur. Şu anda, Kore resim sanatında Doğu ve Batı tarzı resim olarak adlandırılan iki genel moda vardır. (1990'lara kadar, bu iki moda sentezler nedeniyle daha az belirgin hale gelmiştir.) Modern Kore resim sanatınn 50 yıllık tarihi aslında sanatçıların modern Kore tarzını özümsemeleri için denenen bu iki moda arasındaki bağlantının tarihidir.
Bu iki moda özümsemesine yönelik ilk hareket Kore savaşında ortaya çıktı. Taşradan kaçan sanatçılar kendi eserlerine öz eleştirisel bir tutum göstermeye başladı. Akım Kim Ki-chang gibi geleneksel tarzdaki ressamlarla başladı. Bay Kim, kağıt, fırça ve mürekkep gibi geleneksel malzemeler kullanarak eşsiz, yarı-soyut bir tarzda resimler yaptı. Kim resimlerinde insan figürleriyle bölünmüş düzlemlerin yanı sıra gündelik hayattan sahneleri de çizmek için kuvvetli ana hatlar kullandı. Kim'in Doğu'ya ait renkler kullandığı resimlerindeki kendine has stil ve yeniliği gelenekçi bir ressam olduğu gerçeğinin ışığında dikkat çekicidir.
Kim aynı zamanda Çince karakterler ve buruşuk kağıt kullanımı ile soyut tasvirleri noktalarla boyamayı denedi ve sonra öldü. Bu bağlamda, Batı boyama teknikleri kullanarak geleneksel Kore sanat modasını net bir şekilde aşan yeni bir boyama stili yaratmak istedi. Eşi ve aynı zamanda meslektaşı sanatçı Park Nae-hyon, kendi sanatsal formunu oluşturmak için geleneksel boyama stillerinin çok ötesine geçti. Amerika'da kumaş ve tahta gravürleri kullanarak tamamen yeni bir resim tarz yarattı.
Kwon Yong-u adında başka bir sanatçı geleneksel resim için başka bir ortam hazırlamak için Kore kağıt kullanımını araştırdı. Kwon kağıtların sadece boyama aracı olarak kullanılmasının ötesine geçerek kağıtları bastırıp çekme, yırtma ve rengini vurgulama yoluyla katlamayı denedi. Kwon yakın zamanda Seoul Ulusal Çağdaş Sanat Müzesi'nde bir sergi düzenledi.
Öte yandan Yun Hyong-gun Batı tarzı yağlı boya kullandı, ancak geleneksel Kore tarzını taklit etti. Onun resimleri, mekanın geleneksel ruhunu ortaya çıkarır ve açık renk bez üzerinde koyu kahverengi kullanır, siyah mürekkep resimlerinde leke efektleri oluşturabilir. Yukarıdaki geleneğine sıkı sıkıya bağlı kalan ressamlar serbest olarak yeni bir sanatsal form oluşturma arayışını kırmayı amaçlıyordu. O Doğu ve Batı boyama stillerini öğrenmiş sanatçılar tarafından geleneksel sanata yeni bir yorum getirmek için öne sürülmüş ve dikkat çekmiştir.
Çeviri: fry1905 & puduhepa1307
-----------------
English
Born at the beginning of the twentieth century, Korea's modern art initial development occurred during chaotic times marked by Japanese colonial rule (1910-45), the transition to self-rule and the Korean War (1950-1953). The era was characterized by ideological conflict and the irrational cold war struggle between the South and the North. Young artists were thus engulfed within an intense existential struggle.
During this time, the traditional value system collapsed, leading to a quest for new values. Likewise, artists searched for new meaning in their art as they attempted to change artistic attitudes and goals. Many of these artists turned to the international art world and the non-traditional, abstract forms of expression currently popular in European and American art after World War II.
Most artists of the period strongly felt that traditional art forms were unable to meet the demands of the new age. This general sense that a change was needed presaged a new phase in modern Korean painting. At this time, Korean painting was composed of two general trends: the so-called Oriental and Western styles of painting (By the 1990s, these two trends have become less distinct due to synthesis). The fifty-year history of modern Korean painting is actually the history of the inter-relationship between these two trends as artists have attempted to assimilate them into a modern Korean style.
The first movement towards assimilation of these two trends occurred during the Korean War. As artists fled to the countryside, their works began to show an introspective attitude. The movement began with so-called Oriental style painters, such as Kim Ki-ch'ang. Using traditional materials such as paper, brushes and ink, Kim painted in a unique, semi-abstract style. In his paintings, Kim employed strong outlines to draw human figures with divided planes as well as scenes from everyday life. Kim's unique style and innovation is particularly remarkable in light of the fact that he was a tradition painter of Oriental colored paintings.
Kim also experimented with abstract representations of Chinese characters and the use of crumpled paper, which was then died and painted with dots. In this respect, he clearly wanted to transcend traditional Korean art forms and create a new painting style using Western painting techniques. His wife and fellow artist, Pak Nae-hyon, also went beyond traditional painting styles to create her own artistic form. Later in America, she created an entirely new painting style using fabrics and woodblock etchings.
Another artist by the name of Kwon Yong-u investigated the use of Korean paper, which had served as a medium for traditional paintings. Going beyond the use of paper as a mere painting medium, Kwon experimented with blotting, tearing and folding as ways to accent the paper's color. Kwon recently held an exhibit at the National Museum of Contemporary Art in Seoul
Yun Hyong-gun, on the other hand, used Western-style oil painting, but imitated traditional Korean styles. His paintings utilize the traditional sense of space and through the use dark brown on a light-colored canvas, he is able to create the blotting effect of black ink paintings. The above painters sought to break free from the strict adherence to tradition so as to create a new artistic form. It is interesting to note that attempts to reach a new interpretation of traditional art were put forward by artists schooled in both Western and Eastern painting styles.
Kaynak / Source
INFINITE
SS501 / INFINITE / A-JAX / B.A.P
afazi'm ❤
SS501 / INFINITE / A-JAX / B.A.P
afazi'm ❤
Emeklerinize sağlık. ![[+]](/images/collapse_collapsed.png "[+]")
Spoiler
![[Resim: 2j36.gif]](http://img203.imageshack.us/img203/743/2j36.gif)
![[Resim: tumblrma1vq3zndh1rc7m78.gif]](http://img571.imageshack.us/img571/6357/tumblrma1vq3zndh1rc7m78.gif)