The Park Chung Hee Regime in South Korea

[Aralidia]

The Park Chung Hee Regime in South Korea

Güney Kore'de Park Chung Hee Rejimi



Park Chung Hee; 1917 yılında Kore'nin güneydoğusundaki Taegu yakınında Sonsangun köyünde doğdu. Fakir bir ailenin yedinci çocuğuydu; babası bazen Japon işgali altında sulh yargıcı olarak görev alıyordu. Park, mülakatları geçerek liseye giriş hakkı kazandı. Lisenin ardından Japon ordusuna girmeden önce bir süreliğine öğretmenlik yaptı. Japonya Kukla Devleti Mançurya'da bulunan Manchukuo'da 2 yıllık eğitim programına hak kazandı, sınıfının en iyisi olarak mezun oldu. Park daha sonra Tokyo Harp Okulu'ndaki iki yıllık eğitim için seçildi. Manchukuo'daki Japonya Hükümeti'nin ekonomik kalkınma programı deneyimleri, düşünce yapısını güçlü bir şekilde etkiledi. Park, Japonca Okamoto Minoru ismini aldı ve bir Japon olarak saygı gördü.

Park'ın politik ideolojisi karışıktır. 2. Dünya Savaşı'ndan sonra Güney Kore ordusu içinde düzenlenen bir komünist yapılanmaya katıldı ve ölüm cezasına çarptırıldı fakat yetkililerle yaptığı işbirliği sonucunda cezası ertelendi. Kore Savaşı sırasında, Güney Kore ordusunda görev aldı ve lojistikte uzmanlaştı. Fort Sill, Oklahoma'da bir yıl özel eğitim aldı.

1960 yılının Mayıs ayında, Park ve Güney Kore ordusundaki bir grup subay hükümetin kontrolünü ele aldı. ABD Hükümeti, Güney Kore'de yer almak konusunda emin değildi. Park'ın kripto-komünist olduğuyla ilgili ciddi şüpheler vardı ve medya bazen ondan adının Ruslaşmış versiyonu olan "Parkov" diye söz ediyordu. Buna rağmen Park'ın komünist hareketle herhangi bir bağlantısı yoktu ve onun düşünce ve ideolojik yönelimi tartışmasız Stalinistti. Ancak, onun merkezi planlama ve otokratik kontrol konusundaki tercihleri muhtemelen Japon ordusundaki deneyimlerinden geliyordu. Japon ordusunun serbest piyasa kavramına karşı hiçbir sempatisi yoktu ve Manchukuo'da Stalinist tarzda bir kalkınma programı üstlendi. Park'ın ekonomik kalkınma konusundaki programı; Sovyetler Birliğinden ziyade Japon Meiji Dönemini örnek alıyordu.

Park'ın göreve geldikten sonra yaptığı ilk iş; Güney Kore hükümetindeki yolsuzluktan istifade eden iş adamlarını cezalandırmaktı. Önde gelen iş adamlarından 24'ü tutuklandı. Samsung'un kurucusu Lee Byung Chull o esnada yurtdışındaydı. Lee Byung Chull Kore'ye döndüğünde Park'la buluştu ve Park'ın ekonomik kalkınma programı konusunda işbirliğini kabul etti. Daha sonra Lee ve diğer önde gelen iş adamları servetlerinin önemli bir kısmını ya da tümünü hükümete bağışlamayı teklif ettiler. Gelişen olayların neticesinde, işlerini bırakmaları yerine para cezası ödemelerine karar verildi. Park rejimi ahlak kampanyası belki de rüşvet / yozlaşmadan daha çok "tüccar"ların sosyal hiyerarşinin el alt basamağındaki statülerini kabul eden Geleneksel Konfüçyüs toplumsal sistemini savunmayla ilgiliydi. Sigara ve dans gibi yabancı kültürel etkilere karşı bir kampanya başlatıldı.

Ancak Park rejimi "yasadışı vurguncular" diye etiketlenen bu şirketlerin hepsini devralmadı, bankaları kamulaştırdı. Bu konudaki motivasyon ülkedeki sermaye akışının denetiminin sağlanmasını sağladı ve böylece hükümet geliştirmek istediği sektörlere yönelebildi.

Park, kalkınma programını yöneten / denetleyen üç güçlü kurum kurdu:
• Ekonomik Planlama Kurulu (EPB)
• Ticaret ve Endüstri Bakanlığı (MTI)
• Ekonomi Bakanlığı (MoF)

Ekonomik kalkınma konusunda Japon kurumlarıyla açık bir benzerlik bulunmaktaydı. Japonya örneğinde olduğu gibi bu kurumlar Kore, A.Ş. olarak adlandırılabilecek yapının önemli bileşenleridir. Dördüncü bir kurum olan Kore Merkezi İstihbarat Teşkilatı (KCIA), ekonomik karar verme mekanizmasının merkezileştirilmesi ile birlikte siyasi bir kontrol aracı oldu.

Park rejiminin ilk projelerinden biri Seoul-Pusan karayolunun yapılmasıydı. Bu karayolu, Güney Kore'nin en büyük iki şehrini birbirine bağlayacaktı fakat yapım maliyeti nedeniyle ulaşımdan ziyade sembolik bir amaç aldı.


Seoul-Pusan Karayolu

Park Chung Hee'nin savunma ve refah için gerekli olduğunu düşündüğü Güney Kore'nin sanayileşmesi; özel işletmeler (chaeboller) üzerine kuruluydu. Ama bazı durumlarda Park, özellikle Pohang Demir Çelik Şirketi (POSCO) gibi kamu işletmelerini kullanmayı seçti. Başarılı bir çelik sanayisi geliştirmek için yapılan özel teşebbüslerin başarısızlıkla sonuçlanmasından sonraki yıl, bu konuda bir kamu işletmesiyle çalışılmasında karar kıldı. Park Tae Joon'un yönetimi altındaki POSCO'nun başarı hikayesi ve Hyundai'ın gemi yapımı işletmesindeki başarısı da söz edilmeye değerdir. Asıl önemli olan nokta ise, Park'ın Güney Kore'nin sanayileşmesinde hükümet tarafından desteklenen ve yönlendirilen ihracata dayalı sanayi gibi yeni ve başarılı bir rejime başlamasıdır.

Park'ın ekonomik kalkınma stratejisindeki bir sonraki projesi Ağır ve Kimya Endüstrisi (HCI) Planı'ydı. Bu alana bir yönelme oldu. 1970'in başlarında hazırlanan HCI Planı, ağır sanayi ve kimya sanayi kalkınmasına ilaveten ekonominin daha merkezi ve ithalata yönelik olmasıyla da ilişkiliydi. HCI Planını yeni bir anayasanın (Yushin Anayasası) oluşturulması takip etti ve bunun sonucunda hükümetin gücü artarken siyasi muhalefetinki azaldı. Ancak HCI Planı sanayileşmeyi arttırmasına rağmen, ekonomiyi bozan bir maliyete neden olarak başarısızlıkla sonuçlandı.

Park Chung Hee rejimi, Kore Merkezi İstihbarat Teşkilatı Başkanı tarafından düzenlenen suikast ile sona erdi. Suikastı provoke eden olay, Park'ın "30.000 cana mal olsa bile" protesto ve ayaklanmaların bastırılması isteğiydi. Park Chung Hee, Kore Merkezi İstihbarat Teşkilatı (KCIA) karargahında Güney Kore'nin üst düzey yöneticileri ile bir toplantıdaydı. Park, Cholla bölgesindeki protesto ve ayaklanmanın bastırılamaması konusunda KCIA Başkanı Kim Jae Kyu'yu eleştirdi. Kim, bu isyanı tamamen bastırmanın 3.000 hayata mal olacağını söyledi. Park, 30.000 hayata mal olsa bile derhal halledilmesini söyledi. Park rejiminin başka bir üyesi de Park'ın bu konudaki eleştirilerini destekledi. Ardından Kim kendine ait bir tabancanın gizlenmiş olduğu lavaboya gitti ve tabancasını alarak toplantıya geri döndü. Park'a "Ekselansları, hükümetinizin bir parçası olan böyle haşaratlarla bu ülkeyi nasıl yönetebilirsiniz ki? "dedikten sonra Kim'e yönelik eleştirisinde Park'ı destekleyen diğer üyeleri teker teker vurdu. Ardından Park'a döndü ve onu da başından vurdu. Park anında olmasa da kısa bir süre sonra öldü.

Suikast büyük ihtimalle önceden planlanmamıştı. Kim Jae Kyu'nun bir kaçış planı yapmamış olması bunun kanıtıdır. Kim, binayı terkettikten sonra taksi tutarak kaçmaya çalışmıştır. Yakalanmış ve idam edilmiştir.


Kim Jae Kyu Mahkemede

Park'a 5 yıl önce de bir suikast girişimi olmuştur. O zaman Park halka bir konuşma yapacaktı. Eşi de onunla birlikte platformdaydı. Suikastçinin kurşunu Park'ı ıskalamış ve karısını ölümcül bir şekilde yaralamıştı. Park, eşi yaralanmasına rağmen planlanan konuşmayı gerçekleştirdi. Park muhtemelen bu olaydan sonra kişisel güvenliği konusunda daha dikkatli davranmıştır fakat aklına uzun zamandır dostu olan Kim tarafından tehdit edileceği hiç gelmemiştir. Park Chung Hee'nin suikastı ile birlikte hükümetteki teknokratlar Park'ın haleflerini ekonomik programın revize edilmesi ve yönlendirilmesi konusunda ikna ettiler.


Park Chung Hee

Çeviri: Aralidia

Source

[Aralidia]

English

The Park Chung Hee Regime in South Korea



Park Chung Hee was born in 1917 in the village of Sonsangun near Taegu in southeastern Korea. He was the seventh child of a poor family; his father sometimes served as a magistrate under the Japanese occupation. Park won admission to high school through a competitive examination. After high school he taught school for a while before entering the Japanese army. He won admission to a two-year training program in Manchukuo, the Japanese puppet state in Manchuria, and graduated at the top of his class. Park was then selected for another two years of training at the Tokyo Military Academy. Park's experience with the Japanese government's program of economic development in Manchukuo strongly affected his thinking when he ruled South Korea. Park adopted the Japanese name Okamoto Minoru and was in many respect essentially Japanese.

Park's political ideology was mixed. After the end of World War II he participated in a communist cell organized within the South Korean army and was sentenced to death but gained a reprieve as a result of his cooperation with the authorities. Park served with distinction in the South Korean Army during the Korean War and became an expert at logistics. He received a year of special training at Fort Sill, Oklahoma.

In May of 1960, Park and a group of other officers of the South Korean army took control of the government. The U.S. government was uncertain of what had taken place in South Korea. There was strong suspicions that Park was a crypto-communist and the media sometimes referred to him as "Parkov," a Russianized version of his name. Although Park did not have affiliations with the communist movement, his thinking and ideological orientation was decidedly Stalinist. However his predeliction for central planning and autocratic control probably came from his experiences in the Japanese army. The Japanese army had no sympathy for notions of free markets and in Manchukuo undertook a Stalinist-style development program. Park's program for the economic development was modeled more on Meiji-era Japan than the Soviet Union.

One of the first things Park did after assuming power was to persecute South Korean business leaders for profiting from the corruption in the South Korean government. Twenty four of the leading businessmen were arrested. The founder of Samsung, Lee Byung Chull, escaped this treatment only because he was out of the country at the time. When Lee Byung Chull returned to Korea he met with Park and agreed to cooperate with Park's economic development program. Later Lee and other prominent business leaders offered to donate all or a substantial portion of their fortunes to the government. They ended up paying fines but not giving up their businesses. The Park regime morality campaign was probably less about corruption than asserting the traditional Confucian social system in which "merchants" had to recognize their status at the bottom of the social hierarchy. There was a campaign against foreign products such as cigarets and foreign cultural influences such as dancing.

Although the Park regime did not takeover all of the business holdings of those labelled "illicit profiteers," it did nationalize the banks. The motivation for this was to gain control of the flow of capital in the country so it could be directed into the sectors that the government wanted to develop.

Park set up three powerful agencies of oversee his development program:
• The Economic Planning Board (EPB)
• The Ministry of Trade and Industry (MTI)
• The Ministry of Finance (MoF)

There is an obvious similarity to the Japan's agencies for economic development. As in the case of Japan these agencies are important components of what might be called Korea, Inc. A fourth agency, the Korean Central Intelligence Agency (KCIA), was the instrument of political control which went along with the centralization of economic decision-making.

One of the first projects of the Park regime was the building of the Seoul-Pusan highway. This highway connected the two largest cities of South Korea but at the time of its construction it served more of a symbolic purpose than a transportation need based upon benefits versus costs.


The Seoul-Pusan Highway

To achieve the industrialization of South Korea that he thought was necessary for defense and prosperity Park Chung Hee generally relied upon private businesses, the chaebol. But in some cases, notably the Pohang Iron and Steel Company (POSCO), Park chose to use public enterprises. In the case of steel he opted for a public enterprise only after years of the failure of private enterprise to develop a successful steel industry. The story of the success of POSCO under the direction of the general Park Tae Joon is told elsewhere. The story of enterprises such as Hyundai's shipbuilding is also told elsewhere. The important thing is that the Park regime initiated a successful program of industrialization for South Korea based upon export-oriented industries which were guided and aided by the government.

The next development of the Park strategy for the economic development of South Korea was the Heavy and Chemical Industries (HCI) Plan. This was a shift in orientation. The HCI Plan formulated in the early 1970's, in addition to calling for the development of heavy industries and chemical industries, involved a more centralized, import-substitution orientation of the economy. The HCI plan followed the creation of a new constitution, the Yushin Constitution, that increased the power of the government and suppressed political opposition. Although the HCI plan achieved increased industrialization it was at the cost of distorting the economy and ultimately the plan was a failure.

The regime of Park Chung Hee ended with his assassination by the head of the Korean Central Intelligence Agency. The assassination was apparently provoked by Park's demand that protests and riots currently occurring be suppressed "even if it cost 30,000 lives." Park Chung Hee was meeting with the top level leadership of South Korea in the headquarters of the Korean Central Intelligence Agency (KCIA). He criticized the head of the KCIA, Kim Jae-kyu, for not completely suppressing the riots and protests in the Cholla region. Kim as head of the KCIA told Park that it would cost 3,000 lives to carry out that suppression. Park replied that he did not care if it cost 30,000 lives, he wanted it done. Another member of the Park regime supported Park's criticisms of Kim. Kim then went into a restroom where he retrieved a pistol hidden there. With the pistol concealed on his person, Kim returned to the meeting. He then said to Park, "Your Excellency, how can you govern the country with insects like this as part of your government?" He then pulled out the pistol and shot the other member of the group that has supported Park's criticisms of him. He then turned to Park and shot him in the head. Park did not die instantly but after a very short period.

The assassination was probably not pre-planned. The evidence for this is that Kim Jae-kyu did not have an escape arranged. When he fled the building he tried to escape by taking a taxi. He was captured and executed.


Kim Jae Kyu in Court

There had been an attempt to assassinate Park about five years earlier. At the time Park was was scheduled to give a public speech. His wife was with him on the platform. The assassin's shot missed Park and fatally wounded his wife. Park, ever disciplined, gave his scheduled speech despite the wounding of his wife. Park was probably more vigilant about his personal safety after that, but he would never had thought that Kim, his long time friend, would be a threat to him. With Park Chung Hee's assassination the technocrats in the government convinced Park's successors that the economic program would have to be revised and redirected.


Park Chung Hee

Source

[kıday baksı]

The Park Chung Hee Regime in South Korea
Translate Çeviri: Dilara ÖZEN

>>> https://www.facebook.com/groups/43660099...1/?fref=ts

[helvacı]

Çok güzel bir konu olmuş emeğinize sağlık.

[earendil]

Bu detaylı sunum için teşekkürler.

[dalnim]

Teşekkür ederiz.

[oppakorea]

Teşekkür ederiz.