Lee Bong-chang, Independence Activist

[edaozgul33]

Lee Bong-chang, Independence Activist
Lee Bong-chang, Bağımsızlık Aktivisti



Japon İmparatoru İçin Bombalar Patladığında Dünya Şaşkındı

8 Ocak 1932 sabahı, Tokyo'daki Sakuradamon yakınlarındaki tören alayı Japon imparatoru Hirohito için yürüyüş yapıyordu. İmparator, Tokyo'nun kenar mahallelerinde Yoyogi eğitim alanında düzenlenen Yeni Yıl askeri geçit töreni sonrasında saraya dönüyordu.

Aniden bir patlama sesi duyuldu. Sokak, hemencecik dehşete düşmüş kraliyet alayı, polis muhafızları ve vatandaşlardan oluşan bir karmaşaya dönüşmüştü. Biraz kargaşadan sonra genç bir adam Japon polisi tarafından yakalandı. Adamın Japon imparatoruna el bombası attığı ortaya çıktı. Onun cesur ve şok edici eylemi, Japonya genelinde paniğe ve dünya genelindeki mazlum uluslara umut verdi. Bu adam, Kore'nin bağımsızlık aktivisti Lee Bong-chang'dı.

Japon Karşıtı Cesaret Büyüyor

Lee Bong-chang, 10 Ağustos 1900'da Seoul, Yongsan'da dünyaya geldi. O, Joseon Hanedanlığı Prensi Hyoryeong'un (효령) torunu olan Lee Jin-gyu'nun (이진규) ikinci oğluydu.

Lee, 11 yaşındayken yöreye özgü inanç olan Cheondogyo (천도교) tarafından kurulan Yongsan'daki Munchang (문창) İlköğretim Okulu'nu bitirdi ve okuldan 15 yaşında mezun oldu. Maalesef, eğitimine devam edemedi çünkü ailesi daha kötü hale geldi. Bu yüzden Japon bir ekmek fırınında iş buldu.

Orada kötü muamele gördü ve sonunda işi bıraktı. 1918'de Mançurya'ya gitti ve Güney Mançurya Demiryolları İşletmesi ile çırak tren sürücüsü oldu. Ancak Lee, Joseon insanlarını ya da Korelileri küçümseyen bir terim olan "Josenjing" ile Japon çalışanlar tarafından ayrı tutuldu ve aşağılandı. Maaş ve terfi konusundaki ayrımcılık özellikle sertti. Kısa sürede Lee, aşağılanma ve üzüntüye katlanmak zorunda kaldığını fark etti çünkü ulusu, Japonya tarafından egemenliğe mahrum bırakılmıştı.

1924'te Lee, Geumjeong (금정) Genç Derneği adlı bir anti-Japon grubu kurdu. "Düşmanı yenmek için düşmanı tanımaya" karar vererek Japonya'ya gitti ve Nagoya, Tokyo ve Yokohama'ya seyahat ederken dil öğrendi. Japon bir aile tarafından evlat edinildi ve adını Kinoshita Shojo olarak değiştirdi. O, Japon yaşam biçimini öğrenmek için mağaza tezgahtarı, demir fabrikası çalışanı ve bir işçi olarak çalıştı.

Kore Vatansever Birliği'ne Katıldı

Lee, Aralık 1930'da Kore'nin bağımsızlık hareketine kendisini adamak için Çin Şangay'a gitti. Ama istekli olan bu adam başlangıçtan memnun olmadı. Ocak 1931'de bağımsızlık hareketine katılma isteğini ifade ederek Şanghay'daki Koreli sakinlerin bürosunu ziyaret etti. Bununla birlikte yetkililer, bu yabancıdan şüphe duydukları için onu kabul etmeye gönülsüz davranıyorlardı.

Kore Geçici Hükümeti, 1 Mart Bağımsızlık Hareketi'nin hemen ardından 13 Nisan 1919'da Şanghay'da kuruldu. Fakat geçici hükümet, darboğazdaki emperyalist Japonya gücünü kazanmaya başladığından beri sarsıldı. Koreli bir adamın Japon bir isim kullanması geçici hükümeti şüpheye düşürmek için yeterliydi.

Fakat Kore bağımsızlık hareketinin lideri Kim Gu, Lee'nin gerçekte aklında ne olduğunu öğrendi. Onunla birkaç gizli toplantı yaptıktan sonra Kim, Lee'nin kendisinin organize ettiği Kore Vatansever Birliği'ne katılmasına izin verdi. Kim, Lee'nin istediği gibi, Japon imparatora suikast planı yapılmasını istedi.

Vatansever Mücadele Alevlendi

Suikast için hazırlanmak bir yıl sürdü. Kim Gu para toplarken, Lee bir matbaada ve Japon insanların işlettiği bir müzik mağazasında çalışıyordu. O sırada Lee, Çin ordusunda albay olarak görev yapan Kim Jong-il ve Kim Hyun'dan yardım alarak bir el bombası buldu. Her şeyin hazırlığını yapan Lee, bağımsızlık aktivisti Ahn Jung-geun'un en küçük kardeşi Ahn Gong-geun'un (안공근) evinde 13 Aralık 1931'de yemin etti.

"Ben 31 yaşındayım. 31 yıl daha yaşasam bile bundan çok daha fazla zevk verebileceğimi düşünmüyorum. Şimdi, ülkemin bağımsızlığı ve özgürlüğü uğruna dünyayı şaşırtmak için kutsal görevimi yerine getireceğim.''

Daha sonra Lee, Taegeukgi'nin Kore bayrağı arka planına karşı elinde bir el bombası tutan hatıra fotoğrafı çekti. 17 Aralıkta Japonya'ya gitti. Ertesi yıl 8 Ocak'ta Lee, Japonya'nın emperyalizminin kalbi olan iki el bombasıyla doğrudan Japon İmparatorunu hedef alan benzeri görülmemiş bir harekete geçti.

Lee, o yerde tutuklandı ve 30 Eylül 1932'de ölüm cezasına çarptırıldı. 10 Ekim'de Ichigaya Hapishanesi'nde hayatını kaybetti.

Onun kısa ömrü infaz edilerek sona erdi ancak cesur hareketi, ulusun içinde ve dışında büyük bir heyecan yarattı. Yurtdışında yaşayan Kore vatanseverler Şangay'daki geçici hükümette toplanmaya başladı ve suikast girişimi başka bir bağımsızlık savaşçısı olan Yun Bong-gil tarafından aynı yıl 29 Nisan'da Şanghay'daki Hongkou Parkı'nın bombalanmasına yol açtı.

Kore'nin Japon sömürge yönetimindeki kurtuluşundan sonra Kim Gu, Lee'nin kalıntılarını buldu ve bunları diğer vatansever şehitler Yun Bong-gil ve Baek Jeong-gi'nin (백정기) ile birlikte 1946'da Hyochang Park'a gömdü. Kore Cumhuriyeti hükümeti, Lee'ye 1962'de Ulusal Vakıf Değeri Başkanlığı Madalyası Ödülü verdi. Kore insanları, Lee'yi sonsuza kadar vatansever ruhuyla yanan coşkulu bir bağımsızlık aktivisti olarak hatırladı.


Kaynak

[edaozgul33]

Lee Bong-chang, Independence Activist



Bombs Thrown at Japanese Emperor Rattle the World

On the morning of January 8th, 1932, a procession for Japanese emperor Hirohito was marching near Sakuradamon in Tokyo. The emperor was returning to the palace after observing the New Year’s military parade that was held at the Yoyogi training ground in the suburbs of Tokyo.

All of a sudden, there was a sound of explosion. Instantly, the street turned into a tangled mess of the frightened royal procession, police guards, and citizens. After some commotion, a young man was caught by Japanese police. It turned out the man threw hand grenades at the Japanese emperor. His bold and shocking action sent chills throughout Japan, and gave hope to oppressed nations around the world. The man was Korean independence activist Lee Bong-chang.

Anti-Japanese Spirit Grows

Lee Bong-chang was born in Yongsan, Seoul, on August 10, 1900. He was the second son of Lee Jin-gyu(이진규), who was the descendant of Prince Hyoryeong(효령) of the Joseon Dynasty.

When he was 11 years old, Lee entered Munchang(문창) Elementary School in Yongsan, which had been set up by the indigenous religion of Cheondogyo(천도교), and graduated from the school at 15. Unfortunately, he couldn’t further his education because his family became worse off. So he got a job at a Japanese-run bakery.

He suffered ill treatment there, and eventually the boy quit the job. He went to Manchuria in 1918 and became an apprentice train driver with the South Manchuria Railroad Corporation. But there, Lee was also discriminated and humiliated by Japanese employees, who called him “Josenjing,” a derogatory term referring to a Joseon person or Korean. Discrimination in wage and promotion was particularly severe. Lee soon realized that he had to suffer all the humiliation and sorrow because his nation was deprived of its sovereignty by Japan.

In 1924, Lee organized an anti-Japanese group named Geumjeong(금정) Youth Association. Determined to “know the enemy in order to defeat the enemy,” he went to Japan and learned the language while traveling to Nagoya, Tokyo and Yokohama. He was adopted by a Japanese family and changed his name to Kinoshita Shojo. He worked as a shop clerk, an iron factory worker, and a laborer to learn the Japanese way of living.

Joining the Korea Patriotic Legion

Lee went to Shanghai, China, in December 1930 to devote himself to the Korean independence movement. But this enthusiastic man was not welcomed from the beginning. He visited the office of Korean residents in Shanghai in January 1931, expressing his willingness to join the independence movement. However, officials there were reluctant to accept him as they were suspicious of the stranger.

The Korean Provisional Government was set up in Shanghai on April 13, 1919, right after the March 1st Independence Movement. But the provisional government had since been in the doldrums as imperialist Japan was gaining strength. It was only natural for the provisional government to doubt the Korean man using a Japanese name.

But Kim Gu, the leader of the Korean independence movement, learned what Lee really had in mind. After several secret meetings with him, Kim allowed Lee to join the Korea Patriotic Legion, which Kim organized himself. Kim pushed for a plan to assassinate the Japanese emperor, as Lee wished.

Flame of Patriotic Struggle

It took a whole year to prepare for the assassination. While Kim Gu was collecting money, Lee was working at a print shop and a music store operated by Japanese people. He managed to obtain a hand grenade with the help of Kim Hong-il, who served as a colonel in the Chinese army at the time, and another one from Kim Hyun. Having prepared everything, Lee made an oath on December 13, 1931, at the house of Ahn Gong-geun(안공근), the youngest brother of independence activist Ahn Jung-geun.

“I’m 31 years old. Even if I live 31 more years, I don’t think I’ll be given more pleasure than now. I’ll now fulfill my sacred mission to surprise the world for the sake of my country’s independence and freedom.”

Lee then took a commemorative photo, holding a hand grenade in each hand against the background of the Korean national flag of Taegeukgi. He went to Japan on December 17th. On January 8th the following year, Lee took an unprecedented action of directly aiming the two hand grenades at the Japanese emperor, the heart of Japan’s imperialism.

Lee was arrested on the spot and was sentenced to death on September 30th, 1932. He died at Ichigaya Prison on October 10th.

His short life ended in execution, but his brave action created quite a stir inside and outside the nation. Korean patriots overseas began to gather at the provisional government in Shanghai, and the assassination attempt led to another independence fighter, Yun Bong-gil’s bombing at Hongkou Park in Shanghai on April 29 in the same year.

After Korea’s liberation from Japanese colonial rule, Kim Gu recovered Lee’s remains and buried them at Hyochang Park in 1946, along with those of other patriotic martyrs Yun Bong-gil and Baek Jeong-gi(백정기). The government of the Republic of Korea awarded Lee the Presidential Medal of the Order of Merit for National Foundation in 1962. Korean people will forever remember Lee as an enthusiastic independence activist burning with patriotic spirit.

Source

[earendil]

Teşekkürler Eda.

[kıday baksı]

Lee Bong-chang, Independence Activist
Translate: Eda ÖZGÜL

>>> https://www.facebook.com/groups/kgfatr/

[dalnim]

Teşekkür ederiz.