03-07-2009, Saat: 2:20
(Son Düzenleme: 31-05-2012, Saat: 1:24, Düzenleyen: Gökkuşağı_Girl.)
Ko Un / 고은
Ko Un Güney Koreli bir şair ve yazardır.
Yaşamı:
Ko Un 1933 yılında Gunsan’da doğmuştur.
Kore savaşı Ko’yu ruhsal ve fiziksel olarak sarsmıştır ve birçok akraba ve arkadaşlarının ölümüne sebep olmuştur. Ko’nun işitme özelliği o dönemlerde geçirdiği siddetli bir bunalımda gözüne akıttığı bir asit ile zarara uğramıştır ve 1979 yılındaki bir polis çatışmasında daha fazla zarar görmüştür. 1952 yılında, savaş sona ermeden önce, budist bir rahip olmuştur. On yıl rahiplik yaşamından sonra, kendini işine adamış bir şair olmak için 1962 yılında aktif ve sivil dünyaya geri dönmeye karar vermiştir. 1963 yılından 1966 yılına kadar yetimler okulu yaptırdığı Jeju-do’da yaşamış ve ardından Seoul’a geri dönmüştür. Yaşamı dış dünyada daha huzurlu değildi ve 1970 yılında (ikinci kez) intihar girişiminde bulundu.
O zamanlar Güney Kore hükümeti 1972 yılında Yusin tüzüğünü çıkararak demokrasiye engel olmaya çalışmıştır. Ko demokrasi faaliyetlerinde aktif olmuştur ve Güney Kore’nin politik durumunu iyileştirmek için yazılarıyla iyi yönde çaba göstermiştir. Bu yüzden dört kere hapise girmiştir (1974, 1979, 1980 ve 1989 yılında). Ko 1980 yılında vatan hainliğiyle suçlanmıştır ve 20 yıl hapis cezası almıştır. 1982 Ağustosunda genel af sayesinde hapisten çıkmıştır.
Hapisten çıkışının ardından hayatı sakinleşti. Önceki eserlerinde düzenlemeler yaptığında taraftarlarının çokluğu dikkat çekmiştir. Ko 5 Mayıs 1983 tarihinde Sang-Wha Lee ile evlenmiştir ve şu an hala yaşamakta olduğu Gyeonggi-do eyaletinin Anseong şehrine taşınmıştır. Yazmaya devam etmektedir ve seyahat etmeye baslamıştır, seyahatleri şiirlerinin oluşumuna destek olmuştur.
Tarzı:
Ko Un neredeyse her türde ve her konuyla ilgili şiir yazmıştır. İlk yazdığı şiirlerin çoğu kısa sözlerden oluşmaktadır. Şiirleri çoğunlukla anlık manzaralardan, bir insandan veya geçmiş bir hatıradan oluşmaktadir. Böyle şiirler epey uzun yada çok kısa olabilir, o Zen şiirleri koleksiyonu ve kısa vecizelerden oluşan başka koleksiyonlar yazdı. Ayrıca kendisi Korelilerin bağımsızlık için Japonlara karşı olan mücadelesini anlatan 7 bölümlük bir destan yazmıştır, Baektusan. En olağanüstü şiirsel projesi, içinde hayatında şahsen tanıştığı yada okuduğu şeylerde rastladığı insanları anımsatan Maninbo’dur (On bin hayat – 23. bölüme kadar). Popüler bir yanlış anlaşılmaya karşı, 1970 ve 1980li yıllarda demokrasi için yapılan her ana gösterilerde protesto ile ilgili şiirler okumasına rağmen, yayınlanmış çalışmalarında politika ve mücadelenin hiçbir zaman sürekliliği olmamıştır. Şiirleri edebi dilden fazla yerel konuşma diliyle karakterize edilmiştir.
Ödülleri:
• Kore Edebiyat Ödülü (1974, 1987)
• Manhae Edebiyat Ödülü (1989)
• Daesan Edebiyat Ödülü (1994)
• Cikada Ödülü (Asyalı şairler için İsveç ödülü - 2006)
• Griffin Edebiyat Ödülü (2008)
Çeviri: Filizz53; Kaynak: Wikipedia
![[Resim: koun1.jpg]](http://img198.imageshack.us/img198/1573/koun1.jpg)
''Onun edebi dünyası çoğunlukla yüksek sıradağlara benzetilir''
ENGLISH:
Ko Un is a Korean writer and poet.
Life:
Ko was born in Gunsan, North Jeolla Province in 1933.
The Korean war emotionally and physically traumatized Ko and caused the death of many of his relatives and friends. Ko's hearing suffered from acid that he poured into his ears during an acute crisis in this time and it was further harmed by a police beating in 1979. In 1952, before the war had ended, Ko became a Buddhist monk. After a decade of monastic life, he chose to return to the active, secular world in 1962 to become a devoted poet. From 1963 to 1966 he lived on Jejudo, where he set up a charity school, and then moved back to Seoul. His life was not calm in the outer world, and he wound up attempting suicide (a second time) in 1970.
Around the time the South Korean government attempted to curb democracy by putting forward the Yusin Constitution in late 1972, Ko became very active in the democracy movement and led efforts to improve the political situation in South Korea, while still writing prolifically and being sent to prison four times (1974, 1979, 1980 and 1989). In May 1980, Ko was accused of treason and sentenced to 20 years' imprisonment. He was released in August 1982 as part of a general pardon.
After his release, his life became calmer; however, he startled his large following by revising many of his previously published poems. Ko married Sang-Wha Lee on May 5, 1983, and moved to Anseong, Gyeonggi-do, where he still lives. He resumed writing and began to travel, his many visits providing fabric for the tapestry of his poems.
Style:
He has written poems in almost every conceivable form on virtually every topic. His early poems were mostly short lyrics marked by an extraordinarily sensuous display of verbal intensity. Very often, his poems are suggested by scenery glimpsed, by a person, or by a passing memory. Such poems can be quite long or very brief, he has written a collection of Zen poems, as well as other collections of brief epigrams. He has also written a 7-volume epic, Baektusan, about the Korean struggle for independence from Japan. His most extraordinary poetic undertaking is the Maninbo, (Ten Thousand Lives - up to volume 23), in which he evokes every person he has ever met personally or encountered in the course of his reading during his life. Contrary to a popular misconception, politics and struggle have never been pervasive in his published work, although he read poems of protest at every major pro-democracy demonstration during the 1970s and 1980s. His poems are characterized by vernacular language rather than literary finesse.
Literary Awards:
• Korean Literature Prize (1974, 1987)
• Manhae Literary Prize (1989)
• Daesan Literary Prize (1994)
• Cikada Prize (Swedish literary prize for East Asian poets) (2006)
• Griffin Poetry Prize Lifetime Recognition Award (2008)
Ko Un Güney Koreli bir şair ve yazardır.
Yaşamı:
Ko Un 1933 yılında Gunsan’da doğmuştur.
Kore savaşı Ko’yu ruhsal ve fiziksel olarak sarsmıştır ve birçok akraba ve arkadaşlarının ölümüne sebep olmuştur. Ko’nun işitme özelliği o dönemlerde geçirdiği siddetli bir bunalımda gözüne akıttığı bir asit ile zarara uğramıştır ve 1979 yılındaki bir polis çatışmasında daha fazla zarar görmüştür. 1952 yılında, savaş sona ermeden önce, budist bir rahip olmuştur. On yıl rahiplik yaşamından sonra, kendini işine adamış bir şair olmak için 1962 yılında aktif ve sivil dünyaya geri dönmeye karar vermiştir. 1963 yılından 1966 yılına kadar yetimler okulu yaptırdığı Jeju-do’da yaşamış ve ardından Seoul’a geri dönmüştür. Yaşamı dış dünyada daha huzurlu değildi ve 1970 yılında (ikinci kez) intihar girişiminde bulundu.
O zamanlar Güney Kore hükümeti 1972 yılında Yusin tüzüğünü çıkararak demokrasiye engel olmaya çalışmıştır. Ko demokrasi faaliyetlerinde aktif olmuştur ve Güney Kore’nin politik durumunu iyileştirmek için yazılarıyla iyi yönde çaba göstermiştir. Bu yüzden dört kere hapise girmiştir (1974, 1979, 1980 ve 1989 yılında). Ko 1980 yılında vatan hainliğiyle suçlanmıştır ve 20 yıl hapis cezası almıştır. 1982 Ağustosunda genel af sayesinde hapisten çıkmıştır.
Hapisten çıkışının ardından hayatı sakinleşti. Önceki eserlerinde düzenlemeler yaptığında taraftarlarının çokluğu dikkat çekmiştir. Ko 5 Mayıs 1983 tarihinde Sang-Wha Lee ile evlenmiştir ve şu an hala yaşamakta olduğu Gyeonggi-do eyaletinin Anseong şehrine taşınmıştır. Yazmaya devam etmektedir ve seyahat etmeye baslamıştır, seyahatleri şiirlerinin oluşumuna destek olmuştur.
Tarzı:
Ko Un neredeyse her türde ve her konuyla ilgili şiir yazmıştır. İlk yazdığı şiirlerin çoğu kısa sözlerden oluşmaktadır. Şiirleri çoğunlukla anlık manzaralardan, bir insandan veya geçmiş bir hatıradan oluşmaktadir. Böyle şiirler epey uzun yada çok kısa olabilir, o Zen şiirleri koleksiyonu ve kısa vecizelerden oluşan başka koleksiyonlar yazdı. Ayrıca kendisi Korelilerin bağımsızlık için Japonlara karşı olan mücadelesini anlatan 7 bölümlük bir destan yazmıştır, Baektusan. En olağanüstü şiirsel projesi, içinde hayatında şahsen tanıştığı yada okuduğu şeylerde rastladığı insanları anımsatan Maninbo’dur (On bin hayat – 23. bölüme kadar). Popüler bir yanlış anlaşılmaya karşı, 1970 ve 1980li yıllarda demokrasi için yapılan her ana gösterilerde protesto ile ilgili şiirler okumasına rağmen, yayınlanmış çalışmalarında politika ve mücadelenin hiçbir zaman sürekliliği olmamıştır. Şiirleri edebi dilden fazla yerel konuşma diliyle karakterize edilmiştir.
Ödülleri:
• Kore Edebiyat Ödülü (1974, 1987)
• Manhae Edebiyat Ödülü (1989)
• Daesan Edebiyat Ödülü (1994)
• Cikada Ödülü (Asyalı şairler için İsveç ödülü - 2006)
• Griffin Edebiyat Ödülü (2008)
Çeviri: Filizz53; Kaynak: Wikipedia
![[Resim: koun1.jpg]](http://img198.imageshack.us/img198/1573/koun1.jpg)
''Onun edebi dünyası çoğunlukla yüksek sıradağlara benzetilir''
![[Resim: koun2.jpg]](http://img407.imageshack.us/img407/7018/koun2.jpg)
ENGLISH:
Ko Un is a Korean writer and poet.
Life:
Ko was born in Gunsan, North Jeolla Province in 1933.
The Korean war emotionally and physically traumatized Ko and caused the death of many of his relatives and friends. Ko's hearing suffered from acid that he poured into his ears during an acute crisis in this time and it was further harmed by a police beating in 1979. In 1952, before the war had ended, Ko became a Buddhist monk. After a decade of monastic life, he chose to return to the active, secular world in 1962 to become a devoted poet. From 1963 to 1966 he lived on Jejudo, where he set up a charity school, and then moved back to Seoul. His life was not calm in the outer world, and he wound up attempting suicide (a second time) in 1970.
Around the time the South Korean government attempted to curb democracy by putting forward the Yusin Constitution in late 1972, Ko became very active in the democracy movement and led efforts to improve the political situation in South Korea, while still writing prolifically and being sent to prison four times (1974, 1979, 1980 and 1989). In May 1980, Ko was accused of treason and sentenced to 20 years' imprisonment. He was released in August 1982 as part of a general pardon.
After his release, his life became calmer; however, he startled his large following by revising many of his previously published poems. Ko married Sang-Wha Lee on May 5, 1983, and moved to Anseong, Gyeonggi-do, where he still lives. He resumed writing and began to travel, his many visits providing fabric for the tapestry of his poems.
Style:
He has written poems in almost every conceivable form on virtually every topic. His early poems were mostly short lyrics marked by an extraordinarily sensuous display of verbal intensity. Very often, his poems are suggested by scenery glimpsed, by a person, or by a passing memory. Such poems can be quite long or very brief, he has written a collection of Zen poems, as well as other collections of brief epigrams. He has also written a 7-volume epic, Baektusan, about the Korean struggle for independence from Japan. His most extraordinary poetic undertaking is the Maninbo, (Ten Thousand Lives - up to volume 23), in which he evokes every person he has ever met personally or encountered in the course of his reading during his life. Contrary to a popular misconception, politics and struggle have never been pervasive in his published work, although he read poems of protest at every major pro-democracy demonstration during the 1970s and 1980s. His poems are characterized by vernacular language rather than literary finesse.
Literary Awards:
• Korean Literature Prize (1974, 1987)
• Manhae Literary Prize (1989)
• Daesan Literary Prize (1994)
• Cikada Prize (Swedish literary prize for East Asian poets) (2006)
• Griffin Poetry Prize Lifetime Recognition Award (2008)
When you feel you've lost it all
When you don't know who's your friend or foe
You wonder why you're so alone
Worry ends when faith begins.