Goguryeo / 고구려

[Wando]

Goguryeo / 고구려



Goguryeo ya da diğer ismiyle Koguryô, Kore yarımadası merkezinin kuzeyinde, Mançurya ve Primorsky Krai'nin güneyinde bulunan eski bir Kore krallığıdır.

Baekje ve Silla ile birlikte Kore'nin Üç Krallığı’ndan biridir. Kore yarımadasının kontrolünü sağlamak için aktif bir güç olan Goguryeo güç mücadelesi vermesinin yanında, Çin ve Japonya'yla ortak dış işleri rejimi ilişkisi içinde olmuştur.

12. yüzyıl Goryeo yazısı Samguk Sagi, Mançurya ve Kore'nin kuzeyini işgal etmiş M.Ö. 2. yüzyılda Gojoseon'un yıkılışından sonra Goguryeo'nun Buyeo prensi Jumong tarafından M.Ö. 37'de kurulduğunu, arkeolojik ve metin kalıntılarıyla desteklendiğini belirtmektedir.

Goguryeo, M.S. 668'de Silla - Tang ittifakıyla yıkılıncaya kadar Kuzeydoğu Asya'da büyük bir bölgesel güçtü. Yıkılıştan sonra toprakları Tang Hanedanlığı, Birleşik Silla ve Balhae arasında paylaşıldı.

Tarihi

Goguryeo'nun Kuruluşu (M.Ö. 37)

Samguk Sagi ve Samguk Yusa'ya göre Buyeo krallığından Jumong adında bir prens, Buyeo sarayındaki diğer prenslerle iktidar mücadelesine girdikten sonra, Çin - Kuzey Kore sınırında Yalu ve T'ung-chia havzalarının ortasında olduğu düşünülen, yerel ismiyle Jolbon Buyeo olarak bilinen yere kaçarak Goguryeo devletini M.Ö. 37'de kurdu. Bazı bilginler Goguryeo'nun M.Ö. 2. yüzyılda kurulduğuna inanmaktadırlar. Han Shu (Han’ın Kitabı)'nun coğrafik monografisinde Goguryeo kelimesinden ilk defa M.Ö. 113'te Xuantu komutanlığı hükmü altında bir bölge olarak bahsedilmektedir. Tang'ın Eski Kitabı’nda ise Tang İmparatoru Taizong, Goguryeo'nun tarihinin 900 yıl olduğundan söz etmektedir. M.Ö. 75'te Yemaek kabilesinden (ilk Goguryeo tipi halk) bir grup Amnok Nehri vadisinden Çin'in Xuantu komutanlığının batısına kadar baskın yaptı. Tang'ın Eski ve Yeni Tarihleri, Samguk Sagi ve Nihon Sihoki gibi metin kalıntılarının yanında diğer eski kaynaklar da Goguryeo'nun M.Ö. 37'de ya da 1. yüzyılın ortalarında kurulduğunu desteklemektedir. Arkeolojik kalıntılar Yemaek kabilelerinin M.Ö. 2. yüzyılda merkezileştiğini gösterse de; Goguryeo'dan geldiklerini gösteren herhangi bir kalıntı yoktur. Han Shu, Goguryeo'nun Yamaek kabilelerinden M.S. 12'de isyan edip Xuantu'nun hükmü altından çıkan bir grup olarak ele almaktadır.

Kuruluşunda Goguryeo halkı, Buyeo ve Yemaek halklarının bir karışımı olduğunu ve Yemaek başkanlarının önderliğinde kabilelerini Buyeo'dan kaçırabilmiş olduklarına inanmaktadır. San Guo Zhi (Üç Krallığın Kayıtları)'nın "Batılı Barbarlar Raporları" bölümünde Buyeo ve Yemaek halkının etnik köken olarak bağlantılı ve aynı dili konuştuklarını ifade etmektedir.

Jumong ve Kuruluş Efsanesi
Jumong'un adı ilk kez 4. yüzyılda Ulu İmparator Gwanggaeto Dikilitaşı’nda geçmektedir. Jumong, Hanja'nın Korece yazılışında 朱蒙 (Jumong, 주몽), 鄒牟(Chumo, 추모), ya da 仲牟 (Jungmo, 중모) şeklinde söz ediliyordu.

Dikilitaşın ifade ettiğine göre Jumong, Goguryeo'nun atası ve ilk imparatoru olmasının yanında Buyeo kralıyla nehir tanrıçası Habaek kabilesinin kızının oğullarıdır. Samguk Sagi ve Samguk Yusa ek bir ayrıntı olarak Jumong'un annesinin adının Yuhwa olduğunu betimlemiştir. Jumong'un biyolojik babasının da "güçlü insan" ve "cennetin prensi" anlamına gelen Hae Mosu adında biri olduğu söylenmektedir. Samguk Sagi de Yuhwa'yı bastan çıkaran Hae Mosu'nun gökyüzü tanrısı olduğunu açıklamaktadır. Buyeo'nun veliaht prensi Daeso'nun suikast girişimi üzerine Jumong Buyeo'dan kaçmıştır. Dikilitaş ve sonraki Kore kaynakları Jumong'un hangi Buyeo'dan geldiği konusunda uyuşmamaktadır. Dikilitaş Jumong'un Kuzey Buyeo'dan geldiğini; Samguk Sagi ve Samguk Yusa'da Doğu Buyeo'dan geldiğini söylemektedir. Jumong sonuçta yöneticisinin kızıyla evlendigi Jolbon Buyeo konfederasyonunu kurmuştur. Anavatanındaki küçük gruplar halindeki destekçileriyle Goguryeo'yu kurarak imparator olmuştur.

Jumong'a Buyeo hükümdarlarının adı olan Hae, soy isim olarak verilmişti. Samguk Yusa'ya göre Jumong, kutsal atalarının yansıması bilinciyle soyadını "Ko" olarak değiştirdi. Jumong, M.Ö. 36'da Biryu kabilelerini, M.Ö. 33'te Haeng-in'i ve M.Ö. 28'de de Kuzey Okjeo'yu fethederek adından söz ettirmiştir.

Merkezileşme ve İlk Yayılma (1. Yüzyıl Ortaları)

Goguryeo, çeşitli Yemaek kabilelerinin birliğinden Hun nehri havzasının kontrolünden gücünü hızla büyüterek ilk devleti kurmuştur. Goguryeo'nun anavatanı, söylenenlere göre dağlık ve tarım yapılmasına uygun olmayan bir ülke olmasına rağmen halkını besleyebiliyordu.

Komşularını yağmalamaya düşkün olduğu için Goguryeo'nun kaynak sıkıntısında olmadığı bilinir. M.S. 53'te Goguryeo kralı Taejo'nun zamanında beş yerel kabile, imparatorluk içinde beş ayrı yönetim bölgesini yönetecek şekilde yeniden örgütlendiler. Dış işleri ve askerler kralın denetimindeydi. Saldırgan askeri faaliyetlerin, komşu kabilelerden zorla vergi almaları ve hatta Goguryeo’ya politik ve ekonomik yönden hakim olmalarını sağlayabilirdi.

Taejo, Kuzeydoğu Kore'deki Okjeo kabilelerinin yanı sıra Doğu Ye ve Güneydoğu Mançurya ile Kuzey Kore'yi fethetti. Kaynakların ve insan gücünün artmasıyla kabilelere boyun eğdiren Goguryeo, Kore ve Liaodong yarımadalarındaki Han İmparatorluğu’nun komutanlıklarından Lelang, Xuantu ve Liaodong'u işgal ederek tamamıyla bağımsız olmuştur.

Taejo, genellikle fethettiği kabilelerin reislerini serbest bırakırdı; ancak Goguryeo'nun kraliyet işleriyle ilgilenen yöneticilere verdikleri raporlar onların ağır vergiden ayrı tutulmasını sağlardı. Taejo ve halefleri genişlemeye devam etmek için artan kaynaklarını kuzeybatıya yönlendirmişlerdi. Yeni yasalar, köylüleri ve soyluları denetim altında tutuyor ve kabile liderlerini merkez soyluların içine çekiyordu. Kraliyetin gücünün artması için kraliyet sırası kardeşlere ait olmaktan çıkıp baba soyuna ait olması seklinde değiştirildi.

Goguryeo imparatorluğunun genişlemesiyle Liaodong komutanlığıyla direkt askeri ilişki içine girildi. Liaodong'un baskısıyla Goguryeo başkentini Hun Nehri vadisinden, Wandu Dağı yanındaki Yalu Nehri vadisine taşımak zorunda kaldı.

Goguryeo - Wei Savaşı (244 CE)
Han İmparatorluğunun yıkılmasından sonra kaos devam ediyordu. Han İmparatorluğunun komutanları yenilmişti. Goguryeo, Han İmparatorluğundan sonra yeni kurulmuş olan Çin’in Wei Hanedanlığı ile savaşarak sınırlarını genişletmek istiyordu. 220 CE’de Wei Hanedanlığını vergiye bağladı. 238 CE’de Goguryeo ile Wei bir anlaşma yaptılar ve amaçları Liadong’u yok etmekti. Liadong yarımadası Wei tarafından zapt edildiği zaman Goguryeo ve Wei arasında anlaşma bozuldu. Wei’nin kışkırtması ile 244 yılında Goguryeo, Liadong’un batı bölgesine saldırmıştı. Daha sonra bunu fırsat bilen Wei, Goguryeo’nun başkenti olan Mt. Hwando’ya saldırdı ve yok etti. Orduları yok edilen Goguryeo kralı ise kaçtı ve doğudaki Okjeo kabilesine sığındı.

Güçlenmeye Başlama ve Gelişme - Yükselme Dönemi (300 ile 390 CE)
Wei Ordusu savaştan sonra Goguryeo’yu yok ettiğini düşünmüş ve o bölgeden ayrılmıştır. 70 yıl içinde Goguryeo başkenti yeniden kurdu. Bu başkentin adını ise Mt. Wandu olarak koydular. Tekrardan Liadong, Lelang and Xuantu’ya akın etmeye başladılar. 313 yılında Goguryeo bir yandan Liadong’un oraya kadar yayılmaya devam ederken diğer taraftan da Goguryeo’nun 15. kralı Micheon tarafından Legang’daki Çin generali bozguna uğratıldı.

7.yy’ın ortalarına kadar yarımadanın sahipliğini üç krallık yaptı. 342 yılında Çinlilerden gelen (Xianbei, Former Yan (16 krallıktan biri olan Çin krallığı) , Gao Yun ) bazı ataklara karşı olan gerilemeler geçici oldu. 371 yılında Baekje kralı Geunchogo, Goguryeo’nun en büyük şehri olan Pyongyang’ı yağmaladı ve Goguryeo 16. kralı olan Gogukwon’u savaşta öldürdü.

372 yılında ölen kralın yerine Sosurim geçti. Bu kralda yeni hukuk kurallarını ve Budizm dinini seçenleri de kabul edeceğini ilan etti. Taehak (태학, 太學) adıyla da anılan eğitim enstitüsünü kurdu. Askeri alanlarda da bazı reformlar yaptı.

Goguryeo'nun Gücünün Zirvesi (391 ile 531 CE)

476 CE’de Goguryeo en iyi dönemini yaşadı. Goguryeo’nun 19. kralı olan Gwanggaeto the Great (R. 391 - 412 CE) zamanında her şey en üst düzeyde iyi olarak yaşanmıştır. Gwanggaeto zamanında Mançurya’nın güneyinde bulunan Jilin şehrinde hala bu kralın olağanüstü başarı hikayeleri anlatılmaktadır. Daha sonra 20. kral Jangsu zamanında da bu ilerleme gelişmiş ve devam etmiştir.

Gwanggaeto;
Buyeo’dan 64 şehir, 1400 köy zapt etmiş ve almıştır.
Çin’in 16 krallığından biri olan Later Yan’ı yok etmiştir.
Buyeo’yu ve kuzeydeki Mohe kabilesini de istila etmiştir.
Baekje krallığına da boyun eğdirmiştir.
Gaya krallığını sona erdirmeye çalışmış ve onları kendine bağlamıştır.
Silla ile 50 yıldan beri süregelen yarımadanın hâkimiyetinin kimde olacağı konusunda savaş yapmıştır.

Gwanggaeto’nun hükümdarlığının son zamanlarında yarım adanın kuzey ve orta bölgelerinin yanı sıra Mançurya’nın güney tarafında da tartışmasız söz sahibi olmayı başarmış ve kontrolü ele almıştır. Şimdiki Seoul’un olduğu yere kadarki bölgeler hep Goguryeo’nun kontrolü altındaydı.
Gwanggaeto’nun oğlu olan Jangsu 413 yılında tahta geçiyor. 427 yılında başkenti Mt.Wandu’dan Pyongyang’a taşıyor. Jangsu’da babası gibi o bölgelerin hakimi olmaya devam ediyor ve doğuda Songhua nehrine kadar sınırlarını büyütüyor.

5. yüzyılın sonlarına doğru Buyeo’yu ve Mohe ve Khitan gibi kabileleri de içine alıyor. Kuzeyde Çinli olan Northern Wei ile çekişmeleri oluyor. Aynı zamanda Silla ile de mücadele etmeye devam ediyor.

İç Sorunlar (531 ile 551 CE)
6. yüzyılda Goguryeo en başarılı dönemini yaşadı. Goguryeo’nun 22. kralı Anjang, kardeşi Anwon tarafından suikast sonucu öldürüldü. Tahta Anwon geçti. Bu dönemde soylular daha fazla yönetimde söz sahibi oldular. Politik görüşlerdeki bölünme ve fikir ayrılıkları içten içe derinleşti. Tahta 18 yaşındaki Yangwon geçti. Fakat bu politik sorunlar hiçbir zaman tam anlamıyla çözülemedi. Yetkili görevlerdeki ve kontrolü ele geçirmek isteyen bazı hain kişiler sebebiyle yönetim iyice kötüleşmeye başladı.

550 yılında yönetimde söz sahibi olmak isteyen Tuchueh isimli grup tarafından kuzey bölgesi ve bu bölgedeki bazı kaleler zapt edildi. 551 yılında iç sorunlar yüzünden gittikçe zayıflamaya başlayan Goguryeo’ya Baekje ve Silla krallıkları da saldırmaya başladılar.


Kaynak


English
Goguryeo / 고구려
Goguryeo or Koguryŏ was an ancient Korean kingdom located in the northern and central parts of the Korean peninsula, southern Manchuria, and southern Russian Maritime province.

Along with Baekje and Silla, Goguryeo was one of the Three Kingdoms of Korea. Goguryeo was an active participant in the power struggle for control of the Korean peninsula as well as associated with the foreign affairs of peer polities in China and Japan.

The Samguk Sagi, a 12th century CE Goryeo text, indicates that Goguryeo was founded in 37 BCE by Jumong , a prince from Buyeo, although there is archaeological and textual evidence that suggests Goguryeo culture was in existence since the 2nd century BCE around the fall of Gojoseon, an earlier kingdom that also occupied southern Manchuria and northern Korea.

Goguryeo was a major regional power in Northeast Asia until it was defeated by a Silla -Tang alliance in 668 CE. After its defeat, its territory was divided among the Tang Dynasty, Unified Silla and Balhae.

History
Founding of Goguryeo (c. 37 BCE)
According to the Samguk Sagi and the Samguk Yusa, a prince from the kingdom of Buyeo, named Jumong, fled after a power struggle with other princes of the Buyeo court and founded the Goguryeo state in 37 BCE in a region called Jolbon Buyeo, usually thought to be located in the middle Yalu and T'ung-chia river basin, overlapping the current China-North Korea border. Some scholars believe that Goguryeo may have been founded in the 2nd century BCE. In the geographic monographs of the Han Shu, the word Goguryeo or "高句麗" was first mentioned in 113 BCE as a region under the jurisdiction of the Xuantu commandery. In the Old Book of Tang, it is recorded that Emperor Taizong of Tang refers to Goguryeo's history as being some 900 years old. In 75 BCE, a group of Yemaek tribes (a proto-Goguryeo type people), which may have included Goguryeo, made an incursion into China's Xuantu commandery west from the Amnok River valley.

However, the weight of textual evidence from the Old and New Histories of Tang, the Samguk Sagi, the Nihon Shoki as well as other ancient sources would support a 37 BCE or "middle" 1st century BCE foundation date for Goguryeo. Archaeological evidence would support centralized groups of Yemaek tribes in the 2nd century BCE, but there is no direct evidence that would suggest these Yemaek groups were known as or would identify themselves as Goguryeo. The first mention of Goguryeo as a group type associated with Yemaek tribes would be a reference in the Han Shu that discusses a Goguryo revolt in 12 CE, where they break away from Xuantu influence.

At its founding, the Goguryeo people are believed to be a blend of Buyeo and Yemaek people, as leadership from Buyeo may have fled their kingdom and integrated with existing Yemaek chiefdoms. The San Guo Zhi, in the section titled "Accounts of the Eastern Barbarians", states that Buyeo and the Yemaek people were ethnically related and spoke the same language.

Jumong and The Foundation Myth
The earliest mention of Jumong is in the 4th century C.E. Stele of Great emperor Gwanggaeto. Jumong is often said to be the Korean transcription of the hanja 朱蒙 (Jumong, 주몽), 鄒牟(Chumo, 추모), or 仲牟 (Jungmo, 중모).

The Stele states that Jumong was the first emperor and ancestor of Goguryeo and he was the son of the king of Buyeo and a daughter of the river deity Habaek. The Samguk Sagi and Samguk Yusa paints additional detail and names Jumong's mother as Yuhwa. Jumong's biological father was said to be a man named Hae Mosu who is described as a "strong man" and "a heavenly prince". The Samguk Sagi states that Hae Mosu was a sky deity, who had seduced Yuhwa. After the murder attempts of Daeso, the crown prince of Buyeo, Jumong fled Buyeo. The Stele and later Korean sources disagree as to which Buyeo Jumong came from. The Stele says he came from North Buyeo and the Samguk Sagi and Samguk Yusa say he came from East Buyeo. Jumong eventually made it to the Jolbon Buyeo confederacy, where he married the daughter of its ruler. He subsequently became emperor himself, founding Goguryeo with a small group of his followers from his native country.

Jumong's given surname was Hae (解), the name of the Buyeo rulers. According to the Samguk Yusa, Jumong changed his surname to Ko (高), in conscious reflection of his divine parentage. Jumong is recorded to have conquered the tribal states of Biryu (비류국, 沸流國) in 36 BCE, Haeng-in (행인국, 荇人國) in 33 BCE, and North Okjeo in 28 BCE.

Centralization and Early Expansion (mid 1st century CE)
Goguryeo developed from a league of various Yemaek tribes to an early state and rapidly expanded its power from their original basin of control in the Hun river drainage. The Goguryeo homeland was said to be mountainous and lacked arable land and could barely feed its own population. Goguryeo was known for being fond of raiding their neighbors so they could expand their resource base. In the time of king Taejo of Goguryeo in 53 CE, five local tribes were reorganized into five centrally ruled districts of the empire. Foreign relations and the military were controlled by the king. Aggressive military activities may have allowed Goguryeo to exact tribute from their tribal neighbors and to even dominate them politically and economically.

Taejo conquered the Okjeo tribes of Northeast Korea as well as the Eastern Ye and other tribes in Southeastern Manchuria and Northern Korea. From the increase of resources and manpower that these subjugated tribes gave him, Goguryo attacked Han China's commanderies of Lelang, Xuantu, and Liaodong in the Korean and Liaodong peninsulas, becoming fully independent from the Han commanderies.

Generally, Taejo allowed the conquered tribes to retain their chieftains, but report to governors who were related to Goguryeo's royal line and were expected to provide heavy tribute. Taejo and his successors channeled these increased resources to continuing its expansion to the northwest. New laws regulated peasants and the aristocracy, as tribal leaders continued to be absorbed into the central aristocracy. Royal succession changed from fraternal to patrilineal, strengthening the royal court.

The expanding Goguryeo empire entered into direct military contact with the Liaodong commandery. Pressure from Liadong forced Goguryeo to move their capital in the Hun River valley to the Yalu River valley near Mt. Wandu.

Goguryeo-Wei War (244 CE)
The chaos following the fall of the Han Dynasty, the former Han commanderies had broken free of control and were ruled by various independent warlords. Surrounded by these commanderies, who were governed by aggressive warlords, Goguryeo moved to improve relations with the newly created Wei Dynasty of China and sent tribute in 220 CE. In 238 CE, Goguryeo entered into a formal alliance with the Wei to destroy the Liaodong commandery. When Liaodong was finally conquered by Wei, cooperation between Wei and Goguryeo fell apart and Goguryeo attacked the western edges of Liaodong, which incited a Wei counterattack in 244. On this occasion, Wei reached and destroyed the Goguryeo capital at Mt. Hwando. It is said that the king of Goguryeo, with his army destroyed, fled alone and sought refuge with the Okjeo tribes in the east.

Revival and Further Expansion (300 to 390 CE)
The Wei armies thought they had destroyed Goguryeo and soon left the area. However, in only 70 years, Goguryeo rebuilt their capital at Mt. Wandu and again began to raid Liaodong, Lelang and Xuantu commandaries. As Goguryeo extended its reach into the Liaodong peninsula, the last Chinese commandery at Lelang was conquered and absorbed by Micheon of Goguryeo in 313, bringing the northern part of the Korean peninsula into the fold. From that point on, until the 7th century C.E., territorial control of the peninsula would be contested primarily by the Three Kingdoms of Korea.

The expansion met temporary setbacks when in 342, Former Yan, a Chinese Sixteen Kingdoms state of Xianbei ethnicity, (some Goguryeo royal family members were seized by Former Yan, and one of them, Gao Yun, briefly ruled Former Yan's successor state Northern Yan from 407 to 409) attacked Goguryeo’s capital, then at Mt. Wandu, and in 371, King Geunchogo of Baekje sacked Goguryeo’s one of largest city, Pyongyang, and killed King Gogukwon of Goguryeo in battle.

Turning to domestic stability and the unification of various conquered tribes, Sosurim of Goguryeo proclaimed new laws, embraced Buddhism as the national religion in 372, and established a national educational institute called the Taehak (태학, 太學). [21]. Due to the defeats that Goguryeo had suffered under Former Yan and Baekje, Sosurim had also instituted military reforms.

Zenith of Goguryeo's Power (391 to 531 CE)
Gwanggaeto the Great (R. 391 - 412 CE) was a highly energetic monarch that is remembered for his rapid military expansion of the empire.

Gwanggaeto's exploits have been recorded on a huge memorial stele located near present day Jilin in southern Manchuria, that was erected by his son, Jangsu. Gwanggaetto is said to have conquered 64 walled cities and 1,400 villages from one campaign against Buyeo alone, destroyed Later Yan and annexed Buyeo and Mohe tribes to the north, subjugated Baekje, contributed to the dissolution of the Gaya confederacy, defeated Wa incursion into the peninsula and turned Silla into a protectorate through the Goguryeo–Yamato War. In doing so, he brought about a loose unification of the Korean peninsula that lasted about 50 years. By the end of his reign, Goguryeo had achieved undisputed control of southern Manchuria, and the northern and central regions of the Korean Peninsula.

During this period, Goguryeo territory included three fourths of the Korean peninsula, including today's Seoul, and much of southern Manchuria and the southeastern end of Russian maritime province. Gwanggaeto instituted the reign name of "Yeongnak", thus signifying his belief that he was equal with the major Chinese dynasties.
Jangsu, ascending to the throne in 413, moved the capital to Pyongyang in 427, which is evidence to the intensifying rivalries between it and the other two peninsular kingdoms of Baekje and Silla to its south. Jangsu, like his father, continued Goguryeo's territorial expansion into Manchuria and reached the Eastern Songhua River, which marked Goguryeo's farthest reach to the north.

In the late 5th century, it absorbed Buyeo and several Mohe and Khitan tribes, competed with Northern Wei in the north, and continued its strong influence over Silla.

Internal strife (531 to 551 CE)
Goguryeo reached its zenith in the 6th century. After this, it began a steady decline. Anjang was assassinated, and succeeded by his brother Anwon, during whose reign aristocratic factionalism increased. A political schism deepened as two factions advocated different princes for succession, until the eight-year-old Yangwon was finally crowned. But the power struggle was never resolved definitively, as renegade magistrates with private armies appointed de facto rulers of their areas of control.

Taking advantage of Goguryeo's internal struggle, a nomadic group called the Tuchueh attacked Goguryeo's northern castles in the 550s and conquered some of Goguryeo's northern lands. Weakening Goguryeo even more, as civil war continued among feudal lords over royal succession, Baekje and Silla allied to attack Goguryeo from the south in 551.

Source

[Melissaa]

6. ve 7. Yüzyıllardaki Savaşlar
6. ve 7. yüzyılda Goguryeo İmparatorluğu çoğunlukla Çin’in Sui ve Tang İmparatorlukları ile savaştı. Baekje ve Silla Hanedanlıkları ile de karmaşık ilişkiler içindeydi. 3 hanedanlık birbirine bazen düşman gibi bazen de dost gibi davranıyordu. Ayrıca bu dönemlerde kuzeydoğuda Göktürkler ve kuzeybatıda Moğollarla da bir dostluk içindeydiler.

Goguryeo'nun Han Nehri Vadisi'ni Kaybetmesi
551'de Baekje ve Silla ittifak yaparak Goguryeo'ya saldırmış, yarımadanın merkezinde önemli bir stratejik noktası ve çok zengin tarım bölgesi olan Han Nehri Vadisi'ni işgal etmiştir. Baekje'nin Goguryeo kalelerine yapmış olduğu pahalı saldırılarla güçlerini tüketmiştir. Yardım teklifi bahanesiyle gelen Silla kuvvetleri saldırıp 553'te tüm Han Nehri Vadisi'ni ele geçirmiştir. Bu ihanete kızan Baekje kralı Seong, ertesi yıl Silla'nın batı sınırına misilleme baskını yapma planını uygulamaya geçirmiş ancak esir alınıp öldürülmüştür.

Kore yarımadasının ortasındaki bu savaşın önemli bir sonucu vardı. Baekje'yi Kore yarımadasının en güçsüz oyuncusu yapıp, genişlemenin temeli olan önemli bir kaynak ve bereketli bölgeyi Silla'ya vermişti. Bunun tersi olarak da zayıflayan imparatorluk Goguryeo'yu bu alanı kullanmaktan mahrum etmiştir. Ayrıca Silla’nın ilerleme süreci anlamına gelen, Çin hanedanlıklarıyla ticaret ve diplomatik işlerini yürütmesi için Sarı Deniz'i direkt kullanma hakkının verilmesiydi. Böylece Silla medeniyetleşmenin başlangıcı için Goguryeo'ya daha az muhtaç olur, kültür ve teknolojiyi direkt Çin'den alabilirdi. Silla'nın Çin'e artan bu eğilimi bir ittifak yaratacak ve 7. yüzyılda Goguryeo'nun feci bir biçimde yıkılmasıyla sonuçlanacaktı.

Goguryeo - Sui Savaşları
Goguryeo'nun genişlemesi, Sui Hanedanlığı’yla uyuşmazlık yaratıp tansiyonu yükseltiyordu. Liaoxi bölgesinde Goguryeo askeri saldırıları Sui'yi kışkırtmış ve 598'deki Goguryeo - Sui Savaşları’nın birincisiyle sonuçlanmıştır. 612, 613 ve 614'te birbirini izleyen seferlerde Su,i Goguryeo'yu istila etmekte başarısızdı; ancak küçük tavizler verip itaat etme vaatlerini hiçbir zaman yerine getirmedi. 613 ve 614'teki seferleri başarısızlıkla sonuçlanmıştır. 613'teki sefer, Sui generali Yang Xuangan'in Sui İmparatoru Yang'a karşı ayaklanmasıyla sona erdi. Goguryeo, kaçan Sui generali Husi Zheng'i teslim etmeyi teklif ederek geri verdi ve İmparator Yang da Husi'yi idam etti böylece 614 seferi de son buldu. İmparator Yang, 615'te Goguryeo'ya tekrar saldırmayı planladı; fakat Sui'nin bozulan iç durumu yüzünden başaramadı. Sui, Imparator Yang'ın yönetimine karşı yapılan ayaklanmalarla güçsüzleşiyordu. İsyancılar Sui'nin can damarı olan bölgedeki askerler yüzünden lojistik destek gönderemeyeceklerinden daha fazla saldıramıyorlardı.

Sui'nin kendisine felaket getiren seferi 612'deydi. Sui Hanedanlığı’nın Tarihi'ne göre 30 bölgenin ordusu yaklaşık 1.133.800 muharip kıta seferber edilmişti. Liao Nehri'nde Goguryeo'nun takviye hattının sıkışıp kalmasının yanında 9 bölgeden yaklaşık 305,000 kişilik birlik çıkarmış, ana savunma hattını atlatıp yönünü Goguryeo'nun başkenti Pyeongyang'a doğru çevirmiş, Sui donanma kuvvetlerine ikmal ve erzak yardımıyla katılmıştır. Bununla birlikte Goguryeo, Sui donanmasını yok ettiği sırada Sui'nin 9 bölgesinin ordusu Pyeongyang'a varmıştı ancak uzun bir kuşatma için yeterli erzaka sahip değildi. Sui’nin askerleri geri çekilirken General Eulji Mundeok, yönettiği Goguryeo askerleriyle Pyeongyang dışında kurduğu pusuyla zafer kazandı. Salsu Nehri Savaşı’nda Goguryeo askerleri, su bendinden suyu bırakarak Sui ordusunu yarmış ve kaçış yollarını kesmiştir. 305,000 askerden sadece 2,700'ü Sui'ye kaçabildi.

Bu savaşlar Sui Hanedanlığı’nın hazinesini tüketmiş; isyanlar ve politik sorunlarla Sui Hanedanlığı 618'de parçalanmıştır.

Goguryeo - Tang Savaşı ve Tang - Silla İttifakı
Tang Taizong, Goguryeo’ya saldırdı. Sefer, sayısız atakların karşısında stratejik noktaları ele geçiremeyen Çinliler için başarısızdı.

Tang, Goguryeo'nun batısındaki müttefiki Göktürklerin bozguna uğramasından sonra rakibi Silla'yla ittifak yaparak güçlendi. Goguryeo'nun artan politik kararsızlığını askeri General Yeon Gaesomun'un 642'de İmparator Yeongnyu'yu öldürmesi takip etti ve Tang ile Goguryeo arasında tansiyon yükseldi. Yeon, Tang'a karşı gittikçe artan kışkırtıcı bir tutum sergiledi.

645'te Tang imparatoru Taizong, Goguryeo'ya karşı bir başka bir saldırı başlattı. Tang, Goguryeo'nun savunma ağını yenilgiye uğratabilirdi; fakat son savunma zinciri olan Ansi Kalesi'nde zorluklar vardı. Kore tarihi kaynakları Ansi'nin savunmasını yöneten başarılı komutanın isminin tarihte kaybolmasını kabul etmelerine karşın, Kore sözlü geleneği Yang Manchun'un general olarak görev başında bulunduğunu atfetmektedir. Sonunda, Tang Taizong, Ansi'yi alamamış ve Tang ordusu Ansi'nin kuşatmasında verdiği kayıpların acısı ve erzak sıkıntısı yüzünden geri çekilmiştir. 649'da Tang Taizong'un ölümünden sonra Tang orduları 661 ve 662'de Goguryeo'yu fethetmeleri için gönderilmiş; ancak Yeon Gaesomun'un başarılı savunması ve Tang saldırılarının önemli kayıplar vermesiyle Goguryeo fethedilememiştir.

Yıkılışı
660 yılında Goguryeo’nun güneydeki müttefiki Baekje Krallığı idi. Silla ve Tang’da birbirleriyle müttefik olmuştu. 8 yıl boyunca her iki taraf da birbirine saldırdı. 666 yılında Yeon Gaesomun öldü. Goguryeo komutanı Gaesomun’un ölmesi sonucu onun 3 oğlu arasında kavgalar çıkmaya başladı.

Yeon Namsaeng (Yeon Gaesomun’un oğlu) Goguryeo’nun kuzeyindeki birçok şehri kuşattı. Çin’in Tang İmparatorluğu da, başkent olan Pyongyang şehrini ele geçirdi.

Bu sırada Yeon Jeong To (Yeon Gaesomun’un kardeşi) ise Silla Generali Kim Yushin’i öldürdü ve güneyde ilerlemeye devam etti.
Kasım 668 tarihinde ise Goguryeo’nun 28. ve son kralı Bojang, Çin İmparatoru Tang Gaozong tarafından yakalandı.
8 yıl sonra Silla-Tang ortaklığı sonunda galip gelmiş oldu. Goguryeo İmparatorluğu ise 668 yılında yıkıldı. Goguryeo’nun son kralı Bojang ise Tang İmparatorluğu tarafından sürgün edildi.

668 yılında bir süre boyunca yarımadada Silla ve Tang İmparatorluklarının dedikleri oldu. Goguryeo yıkıldıktan sonra o imparatorluğun savunucuları ve halkı problem çıkarmaya başladı. Tang İmparatorluğu ve Çinli General Xue Rengui bu problemlerle uğraştı. Daha sonra bu durumu fırsat bilen Silla, Tang’a karşı baskı yaptı ve üstünlük kurmaya çalıştı. Ancak onların da gücü Taedong Nehrinden öteye geçemedi.

677'de Tang, Bojang'i Dogu'daki güvenliği sağlaması için Liaodong Komutanlığı’nın himayesi altındaki devletin generalliğine getirdi. Bu arada Bojang asileri kışkırtarak Tang’a karşı isyan yaratmaya çalışıyordu. Eski Goguryeo’yu yeniden canlandırmaya çalışıyordu. Bu yaptığı öğrenilince Szechuan’a (Sichuan) sürgün edildi. Daha sonraki yıllarda ise burada hayatını kaybetti.


Yıkılıştan Sonra Yeniden Canlanma Çabaları
668 yılında Goguryeo’nun yıkılmasından sonra Goguryeolu insanlar Tang ve Silla’ya karşı isyan başlattı. Bu isyancıların aralarında Geom Mojam, Dae Jung-sang ve birkaç ünlü generalde bulunmaktaydı. Tang hanedanlığı denedi ama gücü elde etmeyi başaramadı.

Tang İmparatorluğunun doğu bölgesinde bulunan general geldi ve Goguryeolu isyancıları kontrol altına almayı başardı. General Xue Rengui’nin başarmış olduğu ilk önemli görevdi bu. Son kral Bojang bu hareketleri desteklediği için sürgün edildi. Kralın soyundan gelen kişilerden olan Go Jang ile Çin’in Shandong bölgesindeki An Shi asiler grubu ve Yi Jeonggi'ni asiler grubu Tang’dan ayrılarak bağımsızlığını ilan etti.

Geom Mojam ve Anseung Hanseong’da son talimatları verecekti. Ancak Anseung, Silla imparatorluğu tarafından yakalanınca başarısız oldular. Anseung, Bodeok Krallığını kurdu. Asilerle birlikte Kral Sinmun’a karşı savaşacaktı. Aneong daha sonradan Silla’da oturmaya ve orada yaşamaya karar verdi. Sillalı bir kızla evlendi ve Silla Kraliyet soyadı olan “Kim” soyadını aldı.

Dae Jung-sang ve oğlu Dae Joyeong, Goguryeo generalleriydi. 668 yılından sonra Goguryeo’ya ait olan kuzey tarafındaki pek çok toprakları geri almayı başardılar. Great Jin isminde bir krallık kurdular. Dae Jung-sang’ın ölümünden sonra bu krallığın adı Balhae Krallığı olarak değiştirildi. Balhae’nin güneyi Silla Krallığı tarafından kontrol ediliyordu. Güneyde Taedong Nehrine kadar Silla hakimdi. Mançurya (Şimdiki Çin’in kuzey doğu kısımları) toprakları Balhae tarafından fethedildi. Balhae’de Goguryeo’nun izinden gitmeye kararlıydı. Japon devletleri ile yazışmalar yaptılar.

10. yüzyılın başlarında Gung-ye isimli asi ruhlu bir general, Taebong’u kurdu. Sonradan buranın ismi Hu-Goguryeo (“Later Goguryeo”) oldu. (Sonraki Goguryeo anlamında yani)
Bu devlet de Silla’ya karşı düşman olduğunu ilan etti. Bu devlet de Goguryeo’nun yolundan gidiyordu. İsimlerini daha sonrada Goryeo olarak değiştirdiler.




English
Conflicts Of The Late 6th and 7th Centuries
In the late 6th and early 7th centuries, Goguryeo was often in conflict with the Sui and Tang Dynasties of China. Its relations with Baekje and Silla were complex and alternated between alliances and enmity. A neighbor in the northeast were the Eastern Gokturk, a khanate in northwestern China and near Mongolia, was a nominal ally with Goguryeo.

Goguryeo's Loss of The Han River Valley
In 551 CE, Baekje and Silla entered into an alliance to attack Goguryeo and conquer the Han River valley, an important strategic area close to the center of the peninsula and a very rich agricultural region. After Baekje exhausted themselves with a series of costly assaults on Goguryeo fortifications, Silla troops, arriving on the pretense of offering assistance, attacked and took possession of the entire Han River valley in 553. Incensed by this betrayal, Baekje's King Seong in the following year launched a retaliatory strike against Silla's western border but was captured and killed.

The war, along the middle of the Korean peninsula, had very important consequences. It effectively made Baekje the weakest player on the Korean peninsula and gave Silla an important resource and population rich area as a base for expansion. Conversely, it denied Goguryeo the use of the area, which weakened the empire. It also gave Silla direct access to the Yellow Sea, opening up trade and diplomatic access to the Chinese dynasties and accelerating Silla's process of sinification. Thus, Silla could rely less on Goguryeo for elements of civilization and could get culture and technology directly from China. This increasing tilt of Silla to China would result in an alliance that would prove disastrous for Goguryeo in the late 7th century.

Goguryeo-Sui Wars
Goguryeo's expansion conflicted with the Sui Dynasty and increased tensions. Goguryeo military offensives in the Liaoxi region provoked the Sui and resulted in the first of the Goguryeo-Sui Wars in 598. In this campaign, as with those that followed in 612, 613, and 614, Sui was unsuccessful in overrunning Goguryeo, but did gain minor concessions and promises of submission that were never fulfilled. The 613 and 614 campaigns were aborted after launch—the 613 campaign was terminated when the Sui general Yang Xuangan rebelled against Emperor Yang of Sui, while the 614 campaign was terminated after Goguryeo offered surrender and returned Husi Zheng (斛斯政), a defecting Sui general who had fled to Goguryeo, Emperor Yang later had Husi executed. Emperor Yang planned another attack on Goguryeo in 615, but due to Sui's deteroriating internal state he was never able to launch it. Sui was weakened due to rebellions against Emperor Yang's rule. They could not attack further because the soldiers in the Sui heartland would not send logistical support.

One of Sui's most disastrous campaigns to itself was in 612, in which Sui, according to the History of the Sui Dynasty, mobilized 30 Division armies, about 1,133,800 combat troops. Pinned along Goguryeo's line of fortifications on the Liao river, a detachment of 9 Division armies, about 305,000 troops, bypassed the main defensive lines and headed towards the Goguryeo capital of Pyongyang to link up with Sui naval forces which contained reinforcements and supplies. However, Goguryeo was able to defeat the Sui navy, thus when the Sui's 9 Division armies finally reached Pyongyang, they didn't have the supplies for a lengthy siege. Sui troops retreated but General Eulji Mundeok led the Goguryeo troops to victory by luring them into an ambush outside of Pyongyang. At the Battle of Salsu River, Goguryeo soldiers released water from a dam, which split the Sui army and cut off their escape route. Of the original 305,000 soldiers, only 2,700 escaped to Sui China.

The wars depleted the national treasury of the Sui Dynasty and after revolts and political strife, the Sui Dynasty disintegrated in 618. However the wars also exhausted Goguryeo's strength and its power declined.

Goguryeo-Tang War and Tang-Silla Alliance
Goguryeo was attacked by Tang Taizong. The campaign was unsuccessful for the Chinese, failing to capture strategic points in numerous attacks.

The Tang forged an alliance with Goguryeo's rival Silla after defeating Goguryeo's western ally, the Göktürks. This, combined with Goguryeo's increasing political instability following the 642 murder of Emperor Yeongnyu at the hands of the military general Yeon Gaesomun, increased tensions between Tang and Goguryeo, as Yeon took an increasingly provocative stance against Tang.

In 645, Tang's emperor, Taizong, launched another attack against Goguryeo. Tang was able to defeat Goguryeo's network of defenses, but had difficulties at the last link in the defense chain at Ansi Fortress. Although Korean historical sources admit that the name of the resourceful commander who lead the defense of Ansi has been lost to history, Korean oral tradition attributes a Yang Manchun as the general in charge. In the end, Tang Taizong was not able to capture Ansi, and the Tang army withdrew after suffering large losses during the siege of Ansi and running out of food supplies. After Tang Taizong's death in 649, Tang armies were again sent to conquer Goguryeo in 661 and 662, but could not overcome the successful defense lead by Yeon Gaesomun and was not able to conquer Goguryeo, although the Tang attacks inflicted substantial losses.


Fall
Goguryeo's ally in the southwest, Baekje, fell to the Silla-Tang alliance in 660; the victorious allies continued their assault on Goguryeo for the next eight years. Meanwhile, in 666 (though dates vary from 664-666), Yeon Gaesomun died and civil war ensued among his three sons.

Following the defection of Yeon Namsaeng, the son of Yeon Gaesomun and the surrender of numerous cities in northern Goguryeo, the Tang army bypassed the Liaodong region and captured Pyongyang, the capital of Goguryeo, while Yeon Jeong-to, the Younger brother of Yeon Gaesomun, surrendered his forces to the Silla general Kim Yushin, who was advancing from the south. In November 668 Bojang, the last emperor of Goguryeo, Surrendered to Tang Gaozong.

Silla-Tang eventually vanquished the weary empire, which had been suffering from a series of famines and internal strife. Goguryeo finally fell in 668. Goguryeo's last king Bojang was captured and taken into exile by the Tang forces.

Silla thus unified most of the Korean peninsula in 668, but the kingdom's reliance on China's Tang Dynasty had its price. Tang set up the Protectorate General to Pacify the East, or Andong protectorate, governed by Xue Rengui, but faced increasing problems ruling the former inhabitants of Goguryeo, as well as Silla's resistance to Tang's remaining presence on the Korean Peninsula. Silla had to forcibly resist the imposition of Chinese rule over the entire peninsula, but their own strength did not extend beyond the Taedong River.

In 677, Tang crowned Bojang "King of Joseon" and put him in charge of the Liaodong commandery of the Protectorate General to Pacify the East. However, King Bojang continued to ferment rebellions against Tang in an attempt to revive Goguryeo, organizing Goguryeo refugees and allying with the Mohe tribes. He was eventually exiled to Szechuan in 681, and died the following year.


Goguryeo Revival Movements
After the fall of Goguryeo in 668, many Goguryeo people rebelled against the Tang and Silla by starting Goguryeo revival movements. Among these were Geom Mojam, Dae Jung-sang, and several famous generals. The Tang Dynasty tried but failed to establish several commanderies to rule over the area.

The Protectorate General to Pacify the East was installed by the Tang government to rule and keep control over the former territories of the fallen Goguryeo. It was first put under the control of Tang General Xue Rengui, but was later replaced by King Bojang due the negative responses of the Goguryeo people. Bojang was sent into exile for assisting Goguryeo revival movements, but was succeeded by his descendants. Go Jang's descendants declared independence from the Tang during the time at which An Shi Rebellion and Yi Jeonggi's rebellion in Shandong, China. The Protectorate General to Pacify the East was renamed "Lesser Goguryeo" until its eventual absorption into Balhae under the reign of King Seon of Balhae.

Geom Mojam and Anseung rose briefly at Hanseong, but failed, when Anseung surrendered to Silla. Go Anseung ordered the assassination of Geom Mojam, and defected to Silla, where he was given a small amount of land to rule over. There, Anseung established the Kingdom of Bodeok, incited a rebellion, which was promptly crushed by King Sinmun. Anseung was then forced to reside in the Silla capital, given a Silla bride and had to adopt the Silla Royal surname of "Kim."

Dae Jung-sang and his son Dae Joyeong, both former Goguryeo generals, regained most of Goguryeo's northern land after its downfall in 668, established the kingdom Great Jin, which was renamed to Balhae after the death of Dae Jung-sang. To the south of Balhae, Silla controlled the Korean peninsula south of the Taedong River, and Manchuria(present-day northeastern China) was conquered by Balhae. Balhae considered itself (particularly in diplomatic correspondence with Japan) the successor state to Goguryeo.

In the early 10th century, Gung-ye, a rebel general, established Taebong, later renamed to Hu-Goguryeo ("Later Goguryeo"), which briefly rose in rebellion against Silla. Taebong also considered itself to be a successor of Goguryeo, as did Goryeo, the state that replaced Silla to rule the unified Korean peninsula.

Kaynak / Source

[Melissaa]

Ordu Ve Donanma
Goguryeo’nun Ordu Anlayışı
Goguryeo askerleri bir bütün gibi hareket ediyordu. Kümeler şeklinde sınırlarda devamlı bekleyen askerleri vardı. Bunların yanında özel birlikler de vardı. Askeri birliklerin pozisyonları ve yaptıkları şeyler kalıtsaldı. Ancak bir sonraki kuşağa üniformalarını (askeri kıyafetlerini), yapısal şeyleri, komuta şeklini bariz kanıt olacak şekilde bırakmıyorlardı. Merkezi komuta zincirinin nasıl olduğu, bir enstitü (kurum) kurulup anlatılmamıştı. Bunu Goryo Hanedanlığı yaptı. Orduların gücü daha çok adamların gücüne dayanıyordu. Halktan iyi savaşan kişileri askere alıyorlardı. Goguryeo, 50.000 askerle savaşıyordu ve duruma göre de bu sayı daha da artabiliyordu.

Eski kaynaklardan yapılan araştırmalara göre 668 yılındaki kayıtlarda toplam 675.000 kişi ülkesinden atılmış, 176 asker garnizonda Kral Bojang’ı koruyormuş.

Goguryeo’daki her adam askeri savunma için gerekliydi. Herkes askere alınıyordu. Eğer ekstra para ödemişlerse ya da hububat, tahıl gibi malzeme yardımı yapmışlarsa askerlik hizmetini yapmıyorlardı.

Arkeolojik kazılarda, mezarlarda krallarla gömülen eşyalar arasında 11 cm uzunluğunda sivri uçlu demir bronz karışımı parçalar bulundu. Bunların askeri malzemeler olduğu düşünüldü. Bunların bir benzeri olan kopyaları su an Japonya’da Kofun Dönemi mezarlıklarında da bulundu.

Askeri Malzemeler (Araç ve gereçler, teçhizatlar)
Goguryeo’nun mermi gibi kullandığı araçlar, ok ve yay idi. Yaylar atış hızını güçlendirici, iki ucunun eğimleri eşit olacak şekilde tasarlanıyor ve yapılıyordu. Bu savaş silahları süvarilere karşı kullanılıyordu. Bunların yanında mızraklarda kullanılmaktaydı.

Goguryeo savaşçıları 2 tür kılıç kullanıyordu. Birinci tür; iki tutma yeri bulunan ve buraların kenarlarında da sağa ve sola doğru iki küçük çıkıntı bulanan türlerdi. Bu türü genellikle düşmana fırlatmak için kullanırlardı. Diğer çeşit kılıç ise; tutma yeri kolay kavranabilmesi için daire şeklinde ve daha rahat tutulması için uzunca yapılmıştır.

Zırhların kaskları (miğferleri) Orta Asya insanlarının kullandıkları gibi aynı türden yapılmıştır. Bu miğferlerde süs olarak kanat tarzındaki küçük şeyler, deri, atkuyruğu kılları gibi çeşitli malzemeler kullanılmıştır.
Kalkanlar ise; vücudu koruyucu türden sağlam yapılıyordu.
Goguryeon’nun süvarilerine ise Gaemamusa (개마무사, 鎧馬武士) ismi veriliyor.

Güçlendirme
Goguryeo kaleleri bir tarafı ay gibi eğik şekil verilerek yapılmıştır. Akarsu ve onların kolları arasına inşa edilmiştir. Hendekler ve duvarlarda kalelerin yanında ekstra savunma için yapılmıştır. Kalenin duvarları (surlar) geniş taslar konularak ve arasına kil sürülerek yapılmıştır. Çinlilerin kullandıkları topların surları yıkması çok zordu. Goguryeo’nun etrafında dağların ve nehirlerin olması onlar için büyük avantaj sağlamıştı.

Askeri Örgütlenme
Kral ile birlikte yılda 2 kez avlanmaya gidiliyor. Avlanma hileleri, pusu kurma yolları, savaşlarda nasıl daha iyi pusu kurulup daha çok düşman askeri nasıl öldürülür vb. planlar ve antrenmanlar yapılıyordu. Goguryeo askerleri bu konuda çok iyi şekilde eğitiliyordu.

Başkentte 5 ayrı ordu vardı. Süvarilerden oluşan ordu krala bağlıydı ve daha çok kralı korumaya yönelik çalışıyordu. Bu süvariler yaklaşık olarak 12.500 kişiden oluşuyordu.

Askeri üniteler 21.000 ile 36.000 asker arasında değişiyordu. Bu sayı bulunulan yere yani korunulması istenen bölgeye ya da valinin öncülüğüne göre ayarlanıyordu.

Askeri gruplar sınırların yanlarında bazı köylülerle beraber bulunup sınırları koruyorlardı.
Ayrıca soylular tarafından kontrol edilen özel grup askerlerde vardı. Bu sistemle Goguryeo ordusu dışarıdan hiçbir takviye kuvvete ihtiyaç duymadan rahat 50.000 asker savaşa gönderebiliyordu.

Çok özel durumlarda tüm askerlerini toplayarak bu sayı 300.000 askeri bulabilecek kadar güçlüydüler.
Goguryeo askeri donanma gücü değişik gruplara ayrılmıştı. Bunlardan bazıları; mızrakçılar, baltacılar, okçular, yaya askerler, at üzerindekiler, süvariler, ağır zırhlı süvariler vb. gibi
Diğer bazı gruplarda; mancınık ile ilgili grup, duvarlara tırmanabilenler, hücum edebilen grup şeklinde de özel durumlara bağlı olarak yapılan bölümler vardı.

Bu şekilde gruplandırma avantajlı oluyordu. Herkes yapması gereken işleri biliyordu. Herhangi bir karmaşa çıkmıyordu. Bu kişiler tüm doğru taktikleri uyguladığında savaşların kazanılamaması gibi bir durum olmuyordu.

Askeri Strateji
Askeri donanma genellikle başlarında general, daha sonra onun korumalı adamları oluyordu. Okçular baltacı askerler grubu tarafından korunuyordu. Generalin önünde piyade askerleri bulunuyordu. Generalin önünde herhangi bir saldırı ihtimaline karşı ağır zırhlı korumalar oluyordu. Bunların da önünde ve ordunun en arkasında kovalama ve düşmanın zayıflığından yararlanmak için normal süvari grupları buluyordu. Bu gruplardan her biri aynı zamanda bir diğerini yani birbirlerini korumakla da görevliydiler.

Goguryeo’nun şehirlerindeki savunmaları ise hareketli savunma şeklindeydi. Şehirlerin ve kalelerin surlarında normal süvari birlikleri bulunuyordu. Bu askerlerin düşmanı bezdirmeye, engellemeye, durdurmaya ve geri püskürtmeye yönelik görevleri vardı.

Goguryeo için taktik, zekâ ve strateji çok önemliydi. Askeri yönetimin en önemli kısmını bu strateji ve zeka kapsıyordu. Demir çağındayken yaptıkları mızrak başları ile Çinliler bile Goguryeo’ya hayranlık duymuştur. Goguryeo krallığı casusluk konusunda da çok iyiydi. Goguryeo’nun önemli casuslarından biri olan Baekseok, Hwarangs of Silla’nın arasından bile geçebilir. (Hwarangs of Silla= Silla imparatorluğunun at üzerindeki okçuları, hem ata binen bir yandan da ok atabilen kişiler) (Baekseok hakkında Kore’nin en önemli tarih kitaplarından biri olan Samguk Yusa’da da bilgiler bulunmaktadır.)


English

Military
Military history of Goguryeo
The unified military of Koguryo was actually a conglomerate of combined local garrisons and private militia. military positions were hereditary, and there is no evidence of uniform structure or chain of command. A centralized military command structure was not instituted until the koryo dynasty. Most likely in times of war manpower was hastily conscripted from local populace, and a standing army of Goguryeo of about 50,000 remained extant at any time.

A Tang treatise of 668 records a total of 675,000 displaced personnel and 176 military garrisons after the surrender of Kral Bojang.

Every man in Goguryeo was required to serve in the military, or could avoid conscription by paying extra grain tax.

Archeological finds over Guonei and in the tombs of neighboring kingdoms found spiked iron bronze sandals about 11 cm long. They were probably used for military applications. similar copies were also found in Japanese imperial tombs of the Kofun era.

Military Equipment
The main projectile weapon used in Goguryeo was the bow. The bows were modified to be more composite and increase throwing ability on par with crossbows. To a lesser extent, stone-throwing machines and crossbows were also used. Polearms, used against the cavalry and in open order, were mostly spears. Two types of swords were used by Goguryeo warriors. The first was a shorter double-edged variant mostly used for throwing. The other was longer single-edged sword with minimal hilt and ring pommel, of obvious eastern han influence. The helmets were similar to helmets used by Central Asian peoples, decorated with wings, leathers and horsetails. The shield was the main protection, which covered most of the soldier's body. These calvalry were called Gaemamusa (개마무사, 鎧馬武士).

Fortifications
The most common form of the Goguryeo fortress was one made in the shape of the moon, located between a river and its tributary. Ditches and ground walls between the shores formed an extra defense line. The walls were made from huge stone blocks fixed with clay, and even Chinese artillery had difficulty to break through them. Walls were surrounded by a ditch to prevent an underground attack, and equipped with guard towers. All fortresses had sources of water and enough equipment for a protracted siege. If rivers and mountains were absent, extra defense lines were added.

For more information on fortification, see Cheolli Jangseong (천리장성).

Military Organization
Two hunts per year, led by the king himself, maneuvers exercises, hunt-maneuvers and parades were conducted to give the Goguryeo soldier a high level of individual training.

There were five armies in the capital, mostly cavalry that were personally led by the king, numbering approximately 12,500. Military units varied in number from 21,000 to 36,000 soldiers, were located in the provinces, and were led by the governors. Military colonies near the boundaries consisted mostly of soldiers and peasants. There were also private armies held by aristocrats. This system allowed Goguryeo to maintain and utilize an army of 50,000 without added expense, and 300,000 through large mobilization in special cases.

Goguryeo units were divided according to major weapons: spearmen, axemen, archers composed of those on foot and horseback, and heavy cavalry that included armored and heavy spear divisions. Other groups like the catapult units, wall-climbers, and storm units were part of the special units and were added to the common. The advantage of this functional division is highly specialized combat units, while the disadvantage is that it was impossible for one unit to make complex, tactical actions.

Military Strategy
The military formation had the general and his staff with guards in the middle of the army. The archers were defended by axemen. In front of the general were the main infantry forces, and on the flanks were rows of heavy cavalry ready to counterattack in case of a flank attack by the enemy. In the very front and rear was the light cavalry, used for intelligence, pursuit, and for weakening the enemy's strike. Around the main troops were small groups of heavy cavalrymen and infantry. Each unit was prepared to defend the other by providing mutual support.

Goguryeo implemented a strategy of active defense based on cities. Besides the walled cities and fortified camps, this active defense system used small units of light cavalry to continuously harass the enemy, de-blockade units and strong reserves, consisting of the best soldiers, to strike hard at the end.

Goguryeo also employed military intelligence and special tactics as an important part of the strategy. Goguryeo was good at disinformation, such as sending only stone spearheads as tribute to the Chinese court when they were in the Iron Age. Goguryeo had developed its system of espionage. One of the most famous spies, Baekseok, mentioned in the Samguk Yusa, was able to infiltrate the Hwarangs of Silla.

Kaynak / Source

[Wando]

Kültür



Goguryeo'nun kültürü, iklim, din ve sürdürülen birçok savaş yüzünden zamanın toplumundaki uğraşlarla şekillenmiştir. Kaybolan birçok kayıt gibi Goguryeo kültürü hakkında fazla bir bilgi yoktur.

Yaşam Biçimi
Goguryeo sakinleri, diğer üç krallığın kültüründe olduğu gibi atalarının modern Hanboklarını giymişlerdir. İnsan eliyle yapılan, dansçıların özenle hazırlanmış beyaz kıyafetleri resmedilmiş olarak bulunmaktadır.

Festivaller ve Uğraşları

Goguryeo halkının ortak uğraşları içmek, şarkı söylemek ve dans etmek şeklindeydi. Oyunlardan güreş de meraklı izleyicileri çekmişti.

Her Ekim, Dongmaeng Festivali düzenlenirdi. Dongmaeng Festivali'nde, tanrılara ayin yapılırdı. Törenleri büyük kutlama ziyafetleri, oyunlar ve diğer aktiviteler takip ederdi. Sıklıkla kral atalarına ayin düzenlenirdi.

Avcılığın bir erkek etkinliği olması yanında genç erkeklerin orduya alınmasında uygun bir yoldu. Avcılık partileri; binicilik, geyik avlama, yaylar ve oklarla yapılan diğer oyunlardan oluşuyordu. Aynı zamanda okçuluk yarışmaları da yer alıyordu. Goguryeo güçlü askeri hünerlerini oldukça popüler olan binicilikle geliştirdi.

Din

Goguryeo halkı atalarının doğaüstü olduklarını düşünerek ibadet etmiştir. Goguryeo'nun kurucusu Jumong, insanlar arasında saygı duyulan ve ibadet edilen biriydi. Yılda bir kez yapılan Dongmaeng Festivali'ndeki dinsel bir tören Jumong, atalar ve tanrılar için yapılırdı.

Efsanevi hayvanlar da Goguryeo'da kutsal sayılıyordu. Anka kuşu ve ejderhayla beraber, güneş olarak tasvir edilip en güçlüsü kabul edilen üç ayaklı kuş Samjogo'ya da ibadet ediliyordu. Günümüzde Goguryeo kral mezarlarında efsanevi hayvanların resimleri bulunmaktadır.

Ayrıca Sasin'deki 4 efsanevi hayvana da inanılıyordu. Chungryong (Mavi Ejderha) doğuyu, Baek-ho (Beyaz Kaplan) batıyı, Jujak (Kızıl Anka Kuşu) güneyi ve Hyunmu (Siyah Kaplumbağa, bazen yılanlar bir kuyruk olabiliyordu) kuzeyi koruyordu.

Budizm Goguryeo'da ilk defa 372'de ortaya çıktı. Yönetim, Budizm'i tanıyıp öğretilerinin yaygınlaştırılmasını cesaretlendirmiş ve birçok manastırlarla tapınakların yapımı Goguryeo'nun saltanatında teşvik edilmiştir. Böylece Goguryeo bölgede Budizm’i benimseyen ilk krallık olmuştur. Bununla birlikte Budizm, Goguryeo'da olduğu kadar Baekje ve Silla'da da oldukça popüler olmuştur.

Kültürel Bağlantı

Goguryeo sanatı, çoğunlukla imgelerin gücü olarak mezar resimleri şeklinde korunmaktadır. Hassas biçimde detaylandırılan sanat, Goguryeo mezarlarında ve diğer duvar resimlerinde görülebilir. Birçok sanat parçası resmin orijinal tarzını elinde bulundurmaktadır.

Taekwondo'nun ilk şekli olan Ssireum, Kore dansı, Ondol; Goguryeo zemin ısıtma sistemi ve Hanbok; Goguryeo'nun modern Kore kültüründe bulunan kültürel miraslarıdır.



English

Culture
The culture of Goguryeo was shaped by its climate, religion, and the tense society that people dealt with due to the numerous wars Goguryeo waged. Not much is known about Goguryeo culture, as many records have been lost.

Lifestyle
The inhabitants of Goguryeo wore a predecessor of the modern Hanbok, just as the other cultures of the three kingdoms. There are murals and artifacts that depict dancers wearing elaborate white dresses.

Festivals and Pastimes
Common pastimes among Goguryeo people were drinking, singing, or dancing. Games such as wrestling attracted curious spectators.

Every October, the Dongmaeng Festival was held. The Dongmaeng Festival was practiced to worship the gods. The ceremonies were followed by huge celebratory feasts, games, and other activities. Often, the king performed rites to his ancestors.

Hunting was a male activity and also served as an appropriate means to train young men for the military. Hunting parties rode on horses and hunted deer and other game with bows-and-arrows. Archery contests also occurred. Horse riding was popular and Goguryeo developed strong military skills, as the cavalry was strong.

Religion
Goguryeo people worshipped ancestors and considered them to be supernatural. Jumong, the founder of Goguryeo, was worshipped and respected among the people. At the annual Dongmaeng Festival, a religious rite was performed for Jumong, ancestors, and gods.

Mythical beasts and animals were also considered to be sacred in Goguryeo. The phoenix and dragon were both worshipped upon, while the Samjogo, the three-legged crow that represented the sun, was considered the most powerful of the three. Paintings of mythical beasts exist in Goguryeo king tombs today.

They also believed in the 'Sasin', who were 4 mythical animals. Chungryong(blue dragon)guarded the east, baek-ho(white tiger)guarded the west, jujak(red pheonix(bird))guarded the south, and hyunmu (black turtle(sometimes with snakes for a tail))guarded the north.

Buddhism was first introduced to Goguryeo in 372. The government recognized and encouraged the teachings of Buddhism and many monasteries and shrines were created during Goguryeo's rule, making Goguryeo the first kingdom in the region to adopt Buddhism. However, Buddhism was much more popular in Baekje and Silla, which Goguryeo passed Buddhism to.

Cultural Linkage
Goguryeo art, preserved largely in tomb paintings, is noted for the vigour of its imagery. Finely detailed art can be seen in Goguryeo tombs and other murals. Many of the art pieces has an original style of painting.

Cultural legacies of Goguryeo may be found in modern Korean culture, for example, Ssireum, prototype Taekwondo, Korean dance, Ondol; Goguryeo's floor heating system, and Hanbok.

Kaynak / Source

[Melissaa]

Mirası
Şehirlerin duvarları, kaleler, saraylar, mezarlar, insanların yapmış olduğu eserler Kuzey Kore’de ve Mançurya’da bulunmuştur. Tarihsel resimler ve Goguryeo mezarlarının olduğu yapılarda Pyongyang’da bulunmuştur. Bazı harabe şeklindeki yapılarda günümüz zamanında bile Çin’de bulunmaktadır. Çin’de Wǔ Nǚ Shān’de Jolbon’a ait kaleler bulunmaktadır. Kuzey Kore’de Huanren’in yakınlarında Goguryeo’ya ait yapılar bulunmaktadır. Ji’an da Goguryeo mezarlarından oluşan büyük bir bölge bulunur. Çinli bilim adamları Kral Gwanggaeto ve onun oğlu olan Jangsu’nun mezarlarının burada bulunduğunu söylemişlerdir. İlk buluntular Goguryeo’nun 5. yüzyılın başlarındaki yapıtlarıdır.

Dünya Mirası Sit Alanları
UNESCO, Başkent şehirleri ve Goguryeo Krallarının mezarlarını bulup onları koruma altındaki yerlere eklemiştir. Çin’de ve Kuzey Kore’de bulunan tarihi alanlar 2004 yılında koruma altına alınmıştır.

İsim
Kore’nin şimdiki ismi Goryeo Hanedanlığı (918-1392) zamanından kalmadır. Goryeo aynı zamanda Goguryeo’nun diplomatik ilişkiler içinde olduğu komşu ülkelerden biridir. 520 yılından sonra Goryeo’nun Çinlilerle ve Japonlarla olan ilişkileri daha iyi olmuştur.



English

Legacy
Remains of walled towns, fortresses, palaces, tombs, and artifacts have been found in North Korea and Manchuria, including ancient paintings in a Goguryeo tomb complex in Pyongyang. Some ruins are also still visible in present-day China, for example at Wǔ Nǚ Shān, suspected to be the site of Jolbon fortress, near Huanren in Liaoning province on the present border with North Korea. Ji'an is also home to a large collection of Goguryeo era tombs, including what Chinese scholars consider to be the tombs of kings Gwanggaeto and his son Jangsu, as well as perhaps the best-known Goguryeo artifact, the Gwanggaeto Stele, which is one of the primary sources for pre-fifth century Goguryeo history.

World Heritage Site
UNESCO added Capital Cities and Tombs of the Ancient Koguryo Kingdom in present-day China and Complex of Goguryeo Tombs in present-day North Korea and to the World Heritage Sites in 2004.

Name
The modern English name "Korea" derives from the Goryeo Dynasty (918-1392), which itself took one of the various names which Goguryeo had used in diplomatic language with its neighbours. Goguryeo is also referred to as Goryeo after 520 AD in Chinese and Japanese historical and diplomatic sources.

Kaynak / Source

[Wando]

Dil


Samguk Sagi'de de kayıtlı olan, Goguryeo tarafından fethedilen yerlerdeki yer isimlerinin parçalarına dayanarak Goguryeo kelimelerinin gün yüzüne çıkarılmasıyla ilgili bazı akademik girişimlerde bulunuldu. Ancak yer isimlerinin dilbilimsel olarak kanıtlanmasında uyuşmazlıklar vardır. Bazı dilbilimciler, Buyeo, Goguryeo, Baekje ve Eski Japonya’nın sözde "Buyeo dilleri" ailesinden olduklarını ileri sürmektedirler. Çin kayıtları da Goguryeo, Buyeo, Dogu Okjeo ve Gojoseon'un benzer dillere sahip olduğunu fakat Goguryeo dilinin Malgal (Mohe)'dan önemli ölçüde farklı olduğunu belirtmektedir.

Doğu Asya'daki diğer birçok krallıkla beraber Goguryeo da Çince karakterleri kullanıp Klasik Çince yazmıştır. Goguryeo dili, birkaç kelime dışında bilinmemekle beraber çoğu kez Silla diliyle benzer olduğu ve Tunguzca'dan etkilendiği ileri sürülmektedir. Altay dil ailesi savunucuları ise Goguryeo dilini sık sık ayni dil ailesinin üyesi olarak sınıflandırmaktadır. Birçok Koreli dilbilimci Goguryeo dilinin Altay dillerine çok yakın olduğunu varsaymaktadır.

Baekje ve Goguryeo arasındaki çarpıcı benzerlikler ise efsanelerde anlatıldığı gibi Baekje, Goguryeo'nun kurucusunun çocukları tarafından kurulmuştur. Devlet memurluklarındaki Goguryeo isimleri çoğunlukla Baekje ve Silla'dakilerle benzerlik göstermektedir.

Goguryeo'daki bazı kelimelerin kaynağı eski Kore dilinde (10. yüzyılın başları 14. yüzyılın sonları) bulunabilir; ancak çoğu Silla kaynaklı olanlarıyla değiştirilmiştir.



English

Language
There have been some academic attempts to reconstruct the Goguryeo words based on the fragments of toponyms, recorded in the Samguk Sagi, of the areas once possessed by Goguryeo. However, the reliability of the toponyms as linguistic evidence is still in dispute. Some linguists propose the so-called "Buyeo languages" family that includes the languages of Buyeo, Goguryeo, Baekje, and Old Japanese. Chinese records suggest that the languages of Goguryeo, Buyeo, East Okjeo, and Gojoseon were similar, while Goguryeo language differed significantly from that of Malgal (Mohe).

Along with many other kingdoms in east Asia, Goguryeo used Chinese characters and wrote in Classical Chinese. The Goguryeo language is unknown except for a small number of words, which mostly suggests that it was similar to the language of Silla and influenced by the Tungusic languages. Supporters of the Altaic language family often classify the Goguryeo language as a member of that language family. Most Korean linguists believe that the Goguryeo language was closest to the Altaic languages out of the Three Kingdoms that followed Gojoseon.

Striking similarities between Baekje and Goguryeo can also be found, which is consistent with the legends that describe Baekje being founded by the sons of Goguryeo's founder. The Goguryeo names for government posts are mostly similar to those of Baekje and Silla.

Some words of Goguryeo origin can be found in the old Korean language (early 10th-late 14th centuries) but most were replaced by Silla-originated ones before long.

Kaynak / Source

[Wando]

Modern Politika

Goguryeo Üç Krallıktan biri olarak görülmüş ve birçok Çin'e ait olmayan kaynaklar tarafından Koreli olarak tanımlanmıştır. (Britannica Bilinmeyen bir yıl, Encarta 2007, CIA World Factbook 2007 ve Columbia Ansiklopedi 2005)

Goguryeo Çince'de Çin'in bölgesel gücü olarak nitelendirilmiş ve vatandaşlarının gururla baktığı eski bir krallık olarak gördükleri Goguryeo hakkında Kuzey Kore ile Güney Kore arasında hararetli tartışmalar yaratılmıştır. Çin de, Goguryeo'nun bir Kore krallığından ziyade Çin'in bölgesel krallığı olduğunu iddia etmektedir.

Çin, Goguryeo'yu salt ya da eşsiz Koreliden ziyade Çin'in bölgesel tarihinin bir bölgesi olarak görmektedir. Çinli tarihçi Sun Jinji 1986'da Goguryeo'nun Kore Yarımadası’ndaki Üç Krallığın tarihinden ayrı olduğunu belirtmiştir. Ayrıca "Buyeo ve Goguryeo halkının kuzeybatı bölgesinde yaşamış aynı nesle sahip Çinliler olduğunu, Kore halkının da Silla soyunun bir parçası olduğunu" kanıtlamaya çalışmıştır. (Sun 1986, Yonson 2006) Bu bakış diğer ünlü Çinli tarihçiler tarafından da desteklenegelmistir. Ancak Çinli bilginler bu meselede tek ses olamamışlardır. Birçok Çinli tarihçi de Goguryeo tarihinin Kore ve Çin'de "İki unsurun bir çatı altındaki tek tarihi" (一史两用论, yishi liangyong lun) (Sun 2004a) olarak paylaşıldığını kabul etmektedir. Daha yakın bir tarihte Çin Sosyal Bilimleri Akademisi (CASS), Çin'in Kuzeydoğu Projesi Çalışması ile üç kuzeydoğu ili hakkında yeni bir tartışma yaratmıştır. Çin tezlerine göre Goguryeo'nun Kuzeydoğu Projesi'ndeki tarihi mirası iki temel nokta üzerine kurulmuştur: ilki Goguryeo ülkesi Han İmparatorluğu’nun Xuantu komutanlığı dışında büyümüş ve ayrıca Çinliler, Goguryeo ve Balhae'nin bugünkü Mançuların ataları olduğu iddia edilen Çin'in Qing Hanedanlığı tarafından hükmedilen Mohe (Malgal) halkı tarafından kurulduğunu düşünmektedirler (Syb 2004b, Yonson 2006). CASS'in çalışmasının hükümleri Çin-Güney Kore ilişkilerinde gerilime neden olmuştur.

Bugünkü Çin'de kurulan Kore ülkesi Goguryeo'nun toprakları Mançurya ve Kore yarımadasında bulunuyordu. Goguryeo ikinci başkentini Kuzey Kore'deki Pyeongyang'a kurmuştur. Başkent taşınmadan önce Goguryeo toprakları bugünkü Kuzey Kore ve Mançurya'nın bölgelerinden oluşuyordu.

Goguryeo ülkesi, Kore halkının büyük atalarından biri olan Buyeo halkı tarafından kurulmuştur. Goguryeo ve Baekje, Buyeo'nun varisi durumundaki ülkelerdir. Goguryeo krallığının yıkılışının ardından 700,000'i dışında 30,000 Goguryeo halkı Çin tarafından asimile edilmiştir. Balhae, Goguryeo nüfusunun çoğunu kabul etmiştir. Balhae'nin kurucusu da bir Goguryeo asilzadesiydi. Khitanlar Balhae'yi istila ettiğinde Goguryeo halkının çoğu Goguryeo'ya geri kaçmıştır. Üstelik Çin İmparatorluğu’na bağımlı kalan Goguryeo'nun ömrü yaklaşık 700 yıl sürmüştür. Silla, Goguryeo gibi birçok Kore hanedanlığı ve krallığı ömürlerini sürdürmek için Çin Hanedanlıkları’yla bağımlı ilişkiler sürdürmüştür. Duvarlara resmedilmiş geleneklerin birçoğu (Ssireum, Taekwondo, Ondol, dans vb.) bugün Kore kültüründe bazı şekillerle kendisini göstermektedir. Ve "Kore" isminin kökeni "Goguryeo" isminden değişime uğrayan "Goryeo"dan gelmektedir. Goguryeo, Gwanggaeto Dikilitaşı’nda aynı zamanda Goryeo olarak ifade edilmektedir. Goryeo, Goguryeo'nun soyundan gelen bir hanedanlık olarak kurulmuş ve bu nedenle Goguryeo'nun ismi benimsenmiştir. Bu görüş, eski Çin hanedanlıklarının tarihi kayıtlarında ve dünya tarih akademisinde Goguryeo'nun Çinli olduğunu yalanlamaktadır.



English

Modern Politics
Goguryeo has been conventionally viewed as one of the Three Kingdoms of Korea, and is described as Korean by most non-Chinese sources. (Britannica Unknown Year, Encarta 2007, CIA World Factbook 2007, and Columbia Encyclopedia 2005)

Chinese characterization of Goguryeo as a regional power of China in modern times has spawned heated disputes with both North Korea and South Korea, whose citizens view the ancient kingdom with pride. China claims Goguryeo to be a regional kingdom of China rather than a Korean kingdom.

China views Goguryeo as a part of the regional history of China rather than of being solely or uniquely Korean. Chinese historian Sun Jinji in 1986 suggested that Goguryeo is separate from the history of the Three Kingdoms in the Korean Peninsula. He argued that “the people of Buyeo and Goguryeo had the same lineage as the Chinese in the Northeast region, while the Korean people were a part of the Silla lineage.”(Sun 1986, Yonson 2006) This view has since been supported by many other prominent Chinese historians.[citation needed] However, Chinese scholars are not all of one voice on this issue. There are also many Chinese historians who acknowledge Goguryeo history as being shared by both Korea and China within “a framework of the dual elements of a single history” (一史两用论, yishi liangyong lun).(Sun 2004a). More recently, the Chinese Academy of Social Sciences (CASS) generated new controversy through its Northeast Project study of China's three Northeast provinces. The Chinese argument for Goguryeo’s historical heritage in the Northeast Project is based on two main points: the first is that the Goguryeo state grew out of the Han Chinese commandary of Xuantu; and also the Chinese consider Goguryeo and Balhae to be founded by the Mohe (Malgal) peoples, a purported ancestor of modern day Manchus, who ruled China's Qing Dynasty. (Sun 2004b, Yonson 2006) The conclusions of the CASS study have created tensions in China-South Korea relations.

A Korean state established in what is now China, Goguryeo's territories were land in both Manchuria and the Korean peninsula. Goguryeo's second capital was located at Pyongyang, North Korea. Before the capital city was moved, Goguryeo territory comprised what is today North Korea and parts of Manchuria.

Goguryeo is a country founded by Buyeo people, one of the major ancestors of Korean people. Both Goguryeo and Baekje are successor nations of Buyeo. After the fall of the Goguryeo kingdom, approximately 30,000 out of 700,000 Goguryeo households were assimilated to China. The Balhae received most of the Goguryeo population. Its founder was a Goguryeo noble. When the Khitans invaded Balhae, the majority of Goguryeo population fled back to Goguryeo. In addition, the Goguryeo kingdom lasted about 700 years where it was Imperial China's tributary during some of its existence. Many Korean dynasties and kingdoms, like Sila, Goguryeo etc., had tributary relationships with Chinese Dynasties during some time of their existence. Many of the customs (Ssireum, Taekwondo, Ondol, dancing etc.) depicted in the murals are present in some form in Korean culture today. and the name "Korea" has its roots from the name "Goryeo", which in turn took its name from "Goguryeo". Goryeo is the more correct term for the Goguryeo dynasty as Goguryeo is mainly referred to Goryeo in most Chinese and Japanese historic texts after the reign of King Jangsu of Goguryeo. Goguryeo is also stated as Goryeo on the Gwanggaeto Stele The dynasty Goryeo was founded on the basis that it was the descendant dynasty of Goguryeo, therefore adopting the name of Goguryeo. The view that Goguryeo is Chinese contradicts with Chinese history records of the past Chinese dynasties and the world academia of history.

Kaynak / Source

[genel vali]

Goguryeo hakkında bu kadar detaylı bir bilgi birikimi yapmak çok büyük bir zahmet gerektirir. Emeği geçen arkadaşlara çok teşekkür ederim. Konu gerçekten çok ayrıntılı ve güzel hazırlanmış. Tekrar bu güzel konu için teşekkürler...

[kıday baksı]

Bu konu için çok emek harcandı ve ortaya çok değerli bir çalışma çıktı. .

[a7xmeltem]

Çok harika niteliklerde bir çalışma gerçekleştirmişsiniz... Bütün detaylarıyla bizleri bilgilendirdiğiniz için çok teşekkürler arkadaşlar.