Go/ Baduk/ 바둑
Go (Japonca: 囲碁, igo; Çince: 圍棋 / 围棋, wéiqí; Korece: 바둑, baduk), tahta üzerinde oynanan iki kişilik bir strateji oyunudur. Go çok eski bir oyundur. Çin kökenli olmasıyla birlikte bütün Doğu Asya'da tanınır ve oynanır. Oyunda siyah ve beyaz renklerdeki küçük ve yuvarlak taşlar kullanılır. Oyuna siyah başlar. Sırası gelen oyuncunun kendi taşını oyun tahtasındaki mümkün olan bir yere yerleştirmesiyle oyun devam eder. Tahtaya konulan taşlar esir alınmadığı müddetçe oyun sonuna kadar hareket etmezler. Tüm taşlar aynı değere sahiptir ancak birbirleri arasındaki stratejik konum oyunun yapısını belirler. Oyun sonunda en çok alana sahip olan oyuncu oyunu kazanmış olur.
Oyunun temel amacı şöyle bir benzetmeyle açıklanabilir: İki general bir bölgeyi kontrol altına almak istemektedir. Bunun için ilk önce gözetleme kuleleri dikerler ve sonra da kendileri için güvenli bir pozisyon kurmaya çalışırlar. Oyunun amacı rakibi tamamen ortadan kaldırmaktan veya taşlarını esir almaktan çok onun karşısındaki avantajlı bir konuma geçmek, kendi taşlarınızla mümkün olabildiğince çok alanı kontrol altında tutmaktır.
Go, kuralları çok basit olmakla birlikte oldukça karmaşık bir oyundur. Go oyununda satrançtaki gibi taşların hareket kabiliyetleri sınırlı olmadığından bir taşı oynayabileceğiniz çok fazla yer vardır. Satranç oyununda ilk yarım hamle için 20 olasılık , ikinci yarım hamle için 20, tam hamle (bir beyaz bir siyah) için 400 olasılık vardır. Go oyununda ise ilk taş (siyah) için 361 olasılık , ikinci taş (beyaz) için 360 olasılık, toplam 129.960 olasılık vardır. Hamle çeşitliliği o kadar çoktur ki bir go oyuncunun ustalaşma evresi ömrünün sonuna kadar sürebilir.
Go'da hesaplı hareket etmek (strateji) önemli olsa da, oyunun tek önemli noktası değildir. Go, insanı düşündüren yönüyle meditasyona ilham verebilir, hatta insanın iç dünyasına bir ayna tutarcasına kendi kişiliğini ve dahası karşısındaki rakibin kişiliğini daha yakından tanımasına yol açar. Go birçok atasözünün çıkış noktası olmuştur, çünkü go hayatın gerçeklerini minyatür halde yansıtmaktadır.
II. Dünya Savaşı'nda ABD'nin savaşa giriş sebebi olan Pearl Harbor Saldırısı'nın, şaşırtıcı etkisi ve tahribatının arkasındaki soğuk mantığın temelinde basit bir go manevrası (yalnız olan taşa saldır) olduğu bilinen bir gerçektir.
Kaynak
![[Resim: 260px-Go-Equipment-Narrow-Black.png]](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/08/Go-Equipment-Narrow-Black.png/260px-Go-Equipment-Narrow-Black.png)
English
Go ("weiqi" in Chinese, "igo" in Japanese, "baduk" in Korean), is an ancient board game for two players that originated in China over 2,000 years ago. The game is noted for being rich in strategy despite its relatively simple rules.
The game is played by two players who alternately place black and white stones on the vacant intersections (called "points") of a grid of 19×19 lines (beginners often play on smaller 9×9 and 13×13 boards). Stones act as markers, representing one's occupation of a particular point. The object of the game is to use one's stones to surround a larger portion of the board than the opponent. Once placed on the board, stones cannot be moved, though they can be removed if they are captured. When a game concludes, the controlled points (territory) are counted along with captured stones to determine who has more points. Games may also be won by resignation.
Placing stones close together usually helps them support each other and avoid capture, while placing stones far apart creates influence across more of the board. Part of the strategic difficulty of the game stems from finding a balance between these types of conflicting interests. Players strive to serve both defensive and offensive purposes and choose between tactical urgency and strategic plans. At its basis, the game is one of simple logic, while in advanced play the game involves complex heuristics and tactical analysis. Beginning players first learn the simple mechanics of how stones interact, while intermediate students learn concepts such as initiative ("sente"), influence, and the proper timing of moves.
Go originated in ancient China; exactly when is unknown. By the 3rd century BC it was already a popular pastime, as indicated by a reference to the game in the Analects of Confucius. Archaeological evidence shows that the early game was played on a board with a 17×17 grid, but by the time the game had spread to Korea and Japan, in about the 5th and 7th centuries respectively, boards with a 19×19 grid had become standard.
The game is most popular in East Asia. A survey done in 2003 places the number of Go players worldwide at approximately 27 million. Go reached the West through Japan, which is why it is commonly known internationally by its Japanese name, and why terms for common go concepts are commonly Japanese in origin. The full Japanese name igo is derived from its Chinese name weiqi, which roughly translates as "board game of surrounding.
Source
Go (Japonca: 囲碁, igo; Çince: 圍棋 / 围棋, wéiqí; Korece: 바둑, baduk), tahta üzerinde oynanan iki kişilik bir strateji oyunudur. Go çok eski bir oyundur. Çin kökenli olmasıyla birlikte bütün Doğu Asya'da tanınır ve oynanır. Oyunda siyah ve beyaz renklerdeki küçük ve yuvarlak taşlar kullanılır. Oyuna siyah başlar. Sırası gelen oyuncunun kendi taşını oyun tahtasındaki mümkün olan bir yere yerleştirmesiyle oyun devam eder. Tahtaya konulan taşlar esir alınmadığı müddetçe oyun sonuna kadar hareket etmezler. Tüm taşlar aynı değere sahiptir ancak birbirleri arasındaki stratejik konum oyunun yapısını belirler. Oyun sonunda en çok alana sahip olan oyuncu oyunu kazanmış olur.
Oyunun temel amacı şöyle bir benzetmeyle açıklanabilir: İki general bir bölgeyi kontrol altına almak istemektedir. Bunun için ilk önce gözetleme kuleleri dikerler ve sonra da kendileri için güvenli bir pozisyon kurmaya çalışırlar. Oyunun amacı rakibi tamamen ortadan kaldırmaktan veya taşlarını esir almaktan çok onun karşısındaki avantajlı bir konuma geçmek, kendi taşlarınızla mümkün olabildiğince çok alanı kontrol altında tutmaktır.
Go, kuralları çok basit olmakla birlikte oldukça karmaşık bir oyundur. Go oyununda satrançtaki gibi taşların hareket kabiliyetleri sınırlı olmadığından bir taşı oynayabileceğiniz çok fazla yer vardır. Satranç oyununda ilk yarım hamle için 20 olasılık , ikinci yarım hamle için 20, tam hamle (bir beyaz bir siyah) için 400 olasılık vardır. Go oyununda ise ilk taş (siyah) için 361 olasılık , ikinci taş (beyaz) için 360 olasılık, toplam 129.960 olasılık vardır. Hamle çeşitliliği o kadar çoktur ki bir go oyuncunun ustalaşma evresi ömrünün sonuna kadar sürebilir.
Go'da hesaplı hareket etmek (strateji) önemli olsa da, oyunun tek önemli noktası değildir. Go, insanı düşündüren yönüyle meditasyona ilham verebilir, hatta insanın iç dünyasına bir ayna tutarcasına kendi kişiliğini ve dahası karşısındaki rakibin kişiliğini daha yakından tanımasına yol açar. Go birçok atasözünün çıkış noktası olmuştur, çünkü go hayatın gerçeklerini minyatür halde yansıtmaktadır.
II. Dünya Savaşı'nda ABD'nin savaşa giriş sebebi olan Pearl Harbor Saldırısı'nın, şaşırtıcı etkisi ve tahribatının arkasındaki soğuk mantığın temelinde basit bir go manevrası (yalnız olan taşa saldır) olduğu bilinen bir gerçektir.
Kaynak
English
Go ("weiqi" in Chinese, "igo" in Japanese, "baduk" in Korean), is an ancient board game for two players that originated in China over 2,000 years ago. The game is noted for being rich in strategy despite its relatively simple rules.
The game is played by two players who alternately place black and white stones on the vacant intersections (called "points") of a grid of 19×19 lines (beginners often play on smaller 9×9 and 13×13 boards). Stones act as markers, representing one's occupation of a particular point. The object of the game is to use one's stones to surround a larger portion of the board than the opponent. Once placed on the board, stones cannot be moved, though they can be removed if they are captured. When a game concludes, the controlled points (territory) are counted along with captured stones to determine who has more points. Games may also be won by resignation.
Placing stones close together usually helps them support each other and avoid capture, while placing stones far apart creates influence across more of the board. Part of the strategic difficulty of the game stems from finding a balance between these types of conflicting interests. Players strive to serve both defensive and offensive purposes and choose between tactical urgency and strategic plans. At its basis, the game is one of simple logic, while in advanced play the game involves complex heuristics and tactical analysis. Beginning players first learn the simple mechanics of how stones interact, while intermediate students learn concepts such as initiative ("sente"), influence, and the proper timing of moves.
Go originated in ancient China; exactly when is unknown. By the 3rd century BC it was already a popular pastime, as indicated by a reference to the game in the Analects of Confucius. Archaeological evidence shows that the early game was played on a board with a 17×17 grid, but by the time the game had spread to Korea and Japan, in about the 5th and 7th centuries respectively, boards with a 19×19 grid had become standard.
The game is most popular in East Asia. A survey done in 2003 places the number of Go players worldwide at approximately 27 million. Go reached the West through Japan, which is why it is commonly known internationally by its Japanese name, and why terms for common go concepts are commonly Japanese in origin. The full Japanese name igo is derived from its Chinese name weiqi, which roughly translates as "board game of surrounding.
Source
![[Resim: 95JXbN.png]](http://i.hizliresim.com/95JXbN.png)
Fotoğrafa Tıkla Gel!
Bayılırım bu tür oyunlara. Konu için teşekkürler. 
![[Resim: 0E8dXo.gif]](https://i.hizliresim.com/0E8dXo.gif)