Choson or Joseon Dynasty

[^^Büşra]

1910 - 1392 Choson veya Joseon Hanedanlığı /Choson or Joseon Dynasty 조선국 朝鮮 1392 - 1910



Yi Seong-gye olarak dünyaya gelen Kral Taejo kurucusudur, Joseon Hanedanı'nın erken dönem ilk kralıdır.



Joseon (Choson) Hanedanı video
518 yılı (1392-1910), Choson Hanedanlığı olarak en uzun ömürlü ulustur.Kurucusu Yi Song-gye, hanedan adını Taejo ("Büyük Projenitör") olarak değiştirdi ve Hanyang’a (Seul)başkenti taşındı.Antik Choson Krallığı ardından hanedanın adı değişti.Koryo Hanedanlığı Wang ailesinin üstünlüğüyle sona erdi ve Yi ailesinin Chonju branşında yerini aldı.Bu aile adına değinilen Choson Hanedanlığı’na genellikle yanlışlıkla Yi Hanedanı da denir.



Tano Günü'nde kadınlar, Shin Yun-bok tarafından, 19. yüzyılın başlarında
Diplomatik ilişkiler Ming Çin ile yenilenmiş ve kuzey göçebe kabileleri ile çatışmalar çözülmüştür.Kral Sejong döneminde (1418-1450) bölge; Amnok ve Tuman nehirlerine, Kuzey Kore'nin bugünkü kuzey sınırına uzatıldı.O zamanandan bu zamana ülke temelde değişmeden bu yüzyıla kadar gelmiş ve sekiz ile ayrılmıştır.Bölgesel başkentler her ilde kurulmuş ve il orduları,deniz kuvvetleri kuruldu. Bir sistem olarak işaret ateşi haberleşme siteleri ve posta aktarma istasyonları da krallık boyunca mesajları aktarmak için bir dizi sistem olarak kuruldu.

Kaesong (Seoul) başkentini taşıdıktan sonra 1398 yılında Kyongbokkung Sarayı'ndaki taht Kral Taejo tarafından inşa edilmiş.)
Konfüçyüsçülük;Budizm lehine dönüşen, egemen siyasi ve sosyal bir güç olarak ortaya çıktı.Konfüçyüsçülüğün sıkı sosyal hiyerarşisi ardından Kraliyet ailesiyle beraber zirvesinde bulunur,bunun altında Koryo Hanedanlığı’ndan beri var olan aristokrat yangban sınıf olurdu.Aşağıda bulunan halk da, çiftçiler ve balıkçılar gibiydi.Vergi ve kiralar katlanılmaz büyüdü, yüzyıllar boyunca bu insanlar kendi haklarını ve statüsünü kaybetmişti.Kümenin alt tarafında dışlanmış, istenmeyen mesleklerde istihdam edilmiş halk ve köleler vardı artık.



Joseon fotoğrafları, video
Hükümetin sistemi Kral T'aejo tarafından kurulan ve onun halefleri tarafından yürütülen, danışmanlar ve bölüm bakanlarından oluşurdu.Nihai otorite kral olsada her seviyeden bulunan bakanların da önerilerileri alınırdı.Hükümet yetkilileri kendi rütbesine göre arazi alırdı.Arazi kıt olunca, maaş ödemesi de yapılmıştır.Tüm arazi resmen krala ait olmasına rağmen, kârı onlara ayrılan parseller üzerinden kira toplamak ve köle korumak için izin verildi.Yüzyıllar boyunca, özel holdinglerin güç ve seçkin yangban itibarını artırmak için kralın kaldıracı kuvveti azaltılarak büyük oranda büyüdü.
Devlet hizmeti için eğitimli genç erkeklerin oldukça büyük bir güç havuzunda sigortalanması için, ilave kamu ve özel okullar kuruldu,sivil hizmet, askeri ve diğer alanlarda sınavlar tesis edildi.Konfüçyüs geleneğinde büyük önem verilen eğitim üzerine yerleştirildiler,bunun nihai sonucu olarak içerden bir konum,rütbe ve hepsinin etkisi olarak güç ve mülkiyet elde ettiler.Sıkı Confucianist sistem hanedanının ilk iki yüzyılı boyunca iyi gitmiş gibi görünüyordu,kamu görevlilerinin bütünlüğü yüksek bir oranda kalmıştı.Ancak Idealizm tarafından gelen sarsıcı bulunan milliyetçilik güçlüydü ve ülkenin refahı birincildi.Bu vurgulu hareketin yerleştirilen,sanat kaligrafi, resim,porselen gibi ulusal geçmişleri, bilimsel eserleri, teknoloji, tıp çıkışını, bilgi yaymak için matbaa kullanımını ve bunlara duyulan ilgiyi besledi.Kore'nin en gurur verici başarılarından biri, yerli han'gul alfabesinin Kral Sejong tarafından 1446 yılında yürürlüğe girmiş olmasıydı.


Koreli giysileri video

Sonunda, yangban sınıfı kralın müsamahasından olumlu anlamda etkilendi. 1498 ve 1545 yılları arasında dört büyük edebiyatçı bundan arınması gerektiğini vurguladı.Buna karşılık diğerleri çiftliklerindeki atalarının evlerinde hayata devam ederken, birçok bilim adamı inceleme için Sowon’a (özel akademiler)gitti.1500'ler de aşırı vergi yükü karşısında bir dizi köylü ayaklanmaları,eşkıyalar ortaya çıktığı görüldü ve arazideki yoğun yangbanlar, ve alt sınıfların bozulan sosyal durumu gibi sorunlarda.
Ardından, Kore kıyısındaki Japon baskınlarından yaklaşık iki asır sonra, 1443 yılında imzalanan resmi bir antlaşmayla ticari organize ve yarımadanın güneydoğu köşesinde üç bağlantı noktası açıldı. Kore ticareti hükümet ajanları tarafından denetlenilen;Japonya ticaret Tsushima Lordu’adıyla kontrol edilir.Kore'den ticaret öğeleri büyük ölçüde, tarımsal el sanatları, sanatsal ve dini alanda idi; Japonya'dan da hammadde ve gümüş geldi.


Imjin Savaşı (1592-1598)
1592 Chinju (Jinju) savaşı video

Imjin Savaşı (1592-1598), aynı zamanda Hideyoshi'nin istilaları olarak da bilinen bu savaş, Kore tarihinin en feci dönemlerinden biriydi.Kısa bir süre Japonya'da kontrollü konsolideden sonra,büyük genel Toyotomi Hideyoshi, tüm Asya’nın hükümdarı olmak için bir girişimde bulunarak Çin'i işgal etmeye karar verdi.Çin'e giden en kolay yol Kore Yarımadası'ndan geçiyordu.Yardım almak ya da engelsiz geçiş için Kore kralından istekde bulundu.Kore Ming Hanedanı ile güçlü diplomatik ilişkileri vardı ama kral reddetti.Kore'ye bir ders vermek için Japon birlikleri tam bir askeri güçle Nisan 1592 yılında Kore’ye saldırdı. Ordunun güçlendirilmesi için çağrıda bulunulsada Kore hükümeti bir şey yapamadı ve Japonya savaşı sertleştirilmiş birlikleriyle zorlu mücadele sırasında Kore neredeyse savunmasız kalmıştı.ldu.Japon birlikleri, Kral Sonjo’nu kaçmaya zorlayarak, iki hafta içinde başkente kadar gitti.Birkaç hafta sonra Japonlar P’yongyang!a vardı.Birkaç güçlendirilmiş güney şehri dışında, Kore muhalefet yerel yangban önderliğinde büyük ölçüde alelacele organize bir kararla asker oluşuyordu. Japon tüfeklere karşı (daha önce Koreliler tarafından hiç görülmemiş Portekizli modellerin kopyası), onlar okları, toplar ve patlayıcılarıyla cesurca direndi, yine de neredeyse her karşılaşmada kaybetti. Son olarak, Korelilere yardım etmek için büyük Ming kuvvetlerinin gelişini takiben, Japonya yavaş yavaş güney kıyısına çekildi.Barış görüşmeleri bir anlaşma ile Çin ve Japon arasında gerçekleşti; Çatışmalar 1596 yılına kadar devam etti.1597 yılında birleştirilen Kore ve Çin orduları iki güney illerinde sınırlı,bir büyük ikinci işgali de vardı. Yine Kore, büyük bir can ve mal kayıbına uğradı.


Koreli bayan saç modeli video

Joseon Hanedanlığı Antik çağlardan
Kore'nin gururu, onun donanması idi.1592 yılında olduğu gibi, 1597-1598 Koreliler için çok büyük deniz zaferleri görüldü.Kobuksonı tanıttı ve bunu iyi kullanmak için kurallar konuldu.Kabaca anlatımla, son derece manevra kabiliyeti olan, aplumbağa şekilli bir küçük ahşap savaş gemisidir.Toplar her iki tarafına monte edilmiş, ve katkılı metal plakalarla düşmanı vazgeçirmek için tasrlanmış olan kambur tepesine sahiptir.Yelken ya da kürek tarafından taşınır, etrafında dart ve 5 Japon teknesinden daha büyük ,daha ağır bu gemiler tekneleri bezdirmeye başladı.Amiral Yi Sun-shin önderliğindeki Kore donanması bir düzine tedarik ettiği ve asker taşıyıcıları batıran gemileriyle, Japon yarımadalarının ikmal hatlarını sakatlanmış.1598 yılında Hideyoshi öldü ve Japon savaşı bitirmeye ve eve dönmeye karar verdi. 1598 Kasım son büyük deniz savaşı sırasında, Amiral Yi de öldürüldü.
Bu çatışma boyunca, Japonlar kadınlara tecavüz etti,ülkeyi talan ve yağma etmişti.Bitkiler yerle bir edildi,binalar yandı,hareket edebilen tüm hazineler ve diğer nesneleri imha ettiler.Kore'nin en değerli kültür varlıklarının büyük bir kısmı kaybedildi.Hükümet,büyük ölçüde ekonomi darmadağın oldu, zayıfladı ve kıtlıkla sonuçlandı.Çin aynı zamanda düşüşe geçti ve ekonomik gerileme yaşadı.Ne yazık ki Kore, Çin’li askerlerin de Çin'e dönüşlerinde savaştan sonra ülkeyi yağmalamalarından da etkilendi. Ancak Japonya bu savaştan ayrılmada çok daha iyi sayılırdı.O Çin'in nüfuzu hedefine ulaşamamış olmasına rağmen, ekonomisini artırdı ve Hideyoshi'nin halefi olan Tokugawa Ieyasu altında ülkeyi katılaşmaya itmesinde yardımcı oldu.Geri çekilirken Japon bilim adamları, esnaf, sanatkârlar kitaplar dahil olmak üzere birçok dini,sanat objelerini,aldılar.Buraya isteksiz göçmen olarak gelen insanlarsa Japonca öğrenmeye başlardı,çünkü Japonya, dinsel, kültürel, sanatsal ve akımlar ölçüsündede o yüzyıllarda gelişmiş bulunuyordu.1600'lerin, ticaret ve zaman zaman diplomatik borsalarıda olan bu gelişmelerde devam etti ve 1800'lere kadar da devam etti.

Boğucu odada işgal edilen temiz hava gibi, bilim adamları ve bürokratların dar kafalı gelenekçiliklerine canlı bir alternatif ortaya çıktı. Silhak ("pratik öğrenme," ya da pragmatizm bu sorunlar ve Konfüçyüsçülük dışındaki doktrinleri kabul eden pratik çözümler önerdi) idi.
Bu kurulu düzene bir meydan okumaydı.Yeni fikirler Kore'nin bazı sorunlarını çözmeye yardımcı olmak için sert sınıf sistemini gevşeterek toprağın adil biçimde yeniden dağıtılmasını, hükümet yerine sınıfların liyakat ile hizmetinde, eğitimde fırsat eşitliği için S6hak ("Batı öğrenme") girişli fikirlerin giderilmesini önerdi.

Dış İletişim
Katoliklik kılığı adı altında batılı fikirler, 1700'lerin ilk yıllarında Kore'yi etkiledi.Pekin elçileri ise o dönemde alınan Orta Krallık kitaplarını geri getirdi.Bazı âlimler, bu yeni gelen batılı fikirlerle ilgilenmeye başladı, ama hükümet kurulmuştu,etik ve felsefi düzene bunların uygulanması zorlukları korkusuyla bu 'Batı öğrenme ile temas cesareti’ durdu.Bir Çinli rahip 1784 yılında Kore'ye girmiş ve bir Fransız rahip için 1836 yılında inananların büyüyen topluluğunda yayıldı. Hıristiyanların çoğu sık sık zulümlerle öldü.



Kore'yi anlatan ilk Avrupalı kitabının Hendrik Hamel erken baskısı
Kore'nin Batı'ya (getirdiklerine) maruz kalması sadece bu dini temaslarla olmadı.
Muhtemelen Orta Doğu'dan gelen kara ticaret yollarının aracılığıyla Birleşmiş Shilla döneminde de yabancı temaslar olduğunun kanıtları var. Bildirildiğine göre Lizbon’dan Japonya'ya giden bir Portekizli tüccar çıkan fırtına sırasında 1577 yılında Kore kıyısına indi.
Birkaç yıl sonra, Portekizli rahip Gregory de Cespedes, Imjin Savaşı'nın ilk kış aylarında Japon askerleriyle Kore'ye geldi.1627 yılında, Weltevree adında yalnız bir Hollandalı güneydoğu kıyısında gemisiyle alabora oldu ve svaş bilgi ve silahlarının üretiminin Kore mahkemesi tarafından hizmetine alındı.Yirmi altı yıl sonra, 36 Hollandalı denizci Cheju-do adasında karaya ayak bastı.13 yıldır esir tutulduktan sonra hayatta kalanlar Japonya'ya kaçtı. Geminin sekreteri, Hendrik Hamel daha sonra Kore hakkında ilk Batılı kitabı yazdı.1832 ticaret gemileri,bazen Kore sularına da giren savaş gemileri yüzünden ticari ilişkiler nedeniyle tahkikat yapıldı ve sahil gözlemlenmemiştir.Ama Batı ile ciddi temaslar1866’ya kadar değişmemiştir.Rusya diplomatik ilişkiler istedi ve bağımsız bir Alman girişimci de ülke için ticaret izni istedi; Her ikiside reddedildi.Aynı yıl Amerikalı savaş gemisi ticari ilişkiler talebiyle P'yongyang kapılarına Taedong Nehri'ne kadar gitti.Bu yaklaşım, bir kaç yıl önce Japonya'yanın kapısını açarak başarılı olmasına rağmen, gemi nehrin ortasında bir yerde karaya oturmasıyla Koreliler gemidekileri öldürmeden gemiyi yaktı.1866 yılında ayrı bir olayda ise Fransız misyonerlerin faaliyetlerini yürütmesine karşılık, Fransız donanması hemen istila etti ve 1869 yılında bir kaç hafta Kanghwa-do’yu elinde tuttu. Şikâyetleri hakkında ise krala gitme izni engellendi, bu ise onları memnun olamayacakları bir duruma soktu. İki yıl sonra Amerikalılar yine ticaret için ülkeyi kapılarını açmaya zorlamak adına çalışıyor,bunun için Kanghwa-do ile ilgili konularla ortaya çıkmıştı. Sınırlı askeri çatışmalar sonrasında geri çekildiler. Japonlar Korelilerin savunmasını test etmek için 1875 yılında geldi ve Kanghwa-do ‘da minör askeri karşılaşmalarında devreye girdi.Yürürlükte değişiklik için sonaraki yıl yeniden döndüler Inchon, Pusan ve Wonsan limanlarını açarak, eşit olmayan bir Kanghwa Antlaşması yağıldı , yabancı uluslarla ilk modern ticaret anlaşması imzalamak için Kore'yi zorladılar.

Choson Topluluğu Dört Kast

Choson Döneminde dört kalıtsal gruptan oluşan bir kast sistemi vardı.Üstünde yangban olarak çağırılan (ayırt edici siyah at kılı şapka ve beyaz elbiseler ile yukarıdaki fotoğraf) elitler vardı.Çoğu toprak sahibi ve okuyup,Çince karakterleri yazabilirdi.Onlar hükümet ve kendileri için vergi,kira toplarlardı.Nadiren Konfüçyüs alimler, olmak için çalışıyor ve üç çizgili Sijo şiir yazma, Konfüçyüs sınavları geçerek hükümet yetkilileri olma, vergi ya da sağlanan bedelli askerlikten yararlanma hakkına sahiplerdi.Onların durumu kendi gayrimenkulünün büyüklüğü ve destekleyecek cariyelerin sayısına bağlıydı.Cariyeleri ve yangban çocukları devlet sınavlarına bırakıldı ve alt kastlar bu durumda ezildi.Hükümet Yangban grupların bölgesel çizgilerini belirledi yinede onlar bugün bile hala siyasetin bir parçası.
Sanatçı Shin Yoon-Bok tarafından yangban ve Joseon bayanlar videosu
Yangban sınıfı altında chungin veya orta insanlar, tüccarlar, memurlar ve yerel hakimler vardı.Sangmin sıradan insanlar, çiftçiler, balıkçılardı.Onlar % 50 gibi yüksek bir orandaydılar ve zorunlu askerlik yapacak, çalışmaya tabi olarak vergi ödemek zorunda kalacaklardı.Doğan düşük konum ise chonmin yada kölelerdi.Köleler hiçbir aileye mensup değildi sadece adı vardı ve onların çocuklarından birçoğu dağlarda eşkıya çeteleri oluşturarak kaçtı. Kölelik 1897 yılına kadar devem etti. Japonya'daki burakumin gibi başka bir grup, Pakchong kasapları,mezar kazıcılarına aitti.Bunlar şehir dışında oradaki özel bölümlerinde yaşayan ve farklı giysiler giymek zorunda kalan insanlardı.Kisaeng (kadın eğlence) grubu ilk kezGoryeo Hanedanlığı döneminde ortaya çıktı ve dans, şiir,şarkı eğitimi almış kızlardı.Onlar yeteneklerine rağmen, chonmin kast grubunun bir parçası oluyorlardı.Bunlar sonradan 17.yy civarında cariye sahibi olmak isteyenler tarafından zirveye ulaştırıldı.

Kisaeng hakkında video



Japon etkisini kırmak için Çin, Kore'yi Batılı ülkeler ile ilişkiler kurmak için ikna etti.1882 yılında, Kore'yi, Amerika Birleşik Devletleri ile ilk diplomatik antlaşmasını imzalattı.Önümüzdeki dört yıl boyunca, benzer anlaşmalarla İngiltere, Almanya, Fransa, İtalya ve Rusya gibi diğer Batılı ülkelerle de kurduğu ekonomik ilişkiler büyüdü.Kore'nin kapıları açılmış ve şu iki yılda diplomatlar, işadamları ve misyonerler bu daha önceden bilinmeyen ülkeye sızmayı başardı.

[^^Büşra]

Son Kraliçe Dramı
Kraliçe Min (İmparatoriçe Myeongseong) Japonlar tarafından öldürüldü.1880'lerde güç mücadeleleri artık bir iç mesele olduğundan ve uluslararası yönlerdende derin etkileri oldu. Japonya Yeni ortaya çıkan bir ülke olarak Kore'ye karşı yönelmiştir.O başka bir güç ve av peşine düştü (ilhak etti), kendi çıkarlarını ve güvenliğini korumak için veya kaynaklarını açarak,idaresini reforme ederek etkili bağımsızlığını sağlamak amacıyla Kore Japonya için hayati önem taşıyordu.Bir Japon devlet adamının belirttiği gibi, Kore " Japonya'nın kalbinde bir ok " oldu.Japonya, Kore yarımadasındaki askeri varlığı olan başka bir güç olan ulusal güvenliğine zarar olacağını hissetti bu yüzden Kore üzerindeki asırlık Çin egemenliğini sona erdirmek için karar verdi.Ayrıca, Japonya Kore'nin kömür ve demir cevheri yataklarının Japonya'nın giderek genişleyen sanayi üssü yararına olacağını fark etti.
1874 yılında, Kral Gojong kurallarıyla,eşi Kraliçe Min tarafından desteklenen reformları ve yeni Koreli ordusunu eğitmek için Japon subayların getirtilmesiyle artan gücün kıvılcımları başladı.1882 yılında bir Japon askeri eğitmeni modern yöntemlerle Kore askerlerimi eğitmek için geldi.Modernleşmeyi reddeden Kore Daewongun (Mahkeme Prensi) Prens Gung, 1882 yılındaki Japon temsilciliğine ve saraya saldırmak için onları teşvik edince görevden alındı, askerler hoşnutsuzluk yaşıyor ve gıda sıkıntısı çekiyordu. Kraliçe Min zar zor kaçtı ve yedi Japon subayı, 300 reform yanlısı Koreli ile birlikte öldürüldü.Çin cezalandırıcı eylemi önlemek için adımlar attı, Daewongun'u tutukladı, ve Japonya'ya ödenecek 550.000 $ tazminatı verdirtip Japonya durumu araştırmak üzere altı savaş gemisiyle ve iki askeri nakliye aracıyla Amiral Ding Ju-chang’ı gönderdi.Japonya elçiliği devriye istasyonunda asker bırakıldı.Kraliçe Min artık şiddetle Japon karşıtı olarak geri döndü.
1882 ayaklanmasının ardından, Li Hung-chang ticari bir antlaşmayla, krediler ve düzeni sağlamak, Japon saldırganlığı kontrol etmek için altı Çinli tabur ile Kore'de Çin'in konumunu güçlendirmek için adımlar attı.Gerginlik yanlısı Çin ve pro-Japon kuvvetleri arasında bu hoş karşılanmadı.1884 yılında, Çin Fransa ile savaşa dahil olmasından dolayı üç taburunu geri çekti. Bu vesileyle Japon yanlısı bir hizip, darbe başlatmak için kralı ele geçirdi.
Japon yanlısı bir hükümet ant içti,Çin'den bağımsızlığını ilan etti ve yeni bir Japon bakanı atadı.
Japonyanın eli çok ağırdı ve birçok reformcu ve pro-Japon muhafazakar yanlısı Çin olarak ayrılık grubuna geçti.Yuan Shikai emri altında 5000 Koreli ve Çinli askeri bir kuvvet Çin sarayının kapılarını kırdı ve sarayı düşürdü, 90 Çinli askerin öldüğü bir mayın patlatıldı.
Ancak, orada Japon ve pro-Japon kuvvetlerine karşı çok kişi vardı ve 140 Japon askeri ve Japon bakanı Chemulpo (Inchon) kendi yolunda savaştı. galip olan Muhafazakârlar, kalan Japon yanlısı ve ilericiler aileleriyle birlikte idam edildi.



1903 Pyongyang kenti Japon egemenliği altında Heijo olarak değiştirildi. 1890 yılında şehirde imha ve nüfus azalmasına yol açtı Birinci Çin-Japon Savaşı sırasında bir site oldu,40.000 nüfusu vardı.

Bir elçi Ito Hirobumi’den, 18 Nisan 1885 tarihinde Çin-Japon Tientsin Sözleşmesi ulaşmış bu Li Hung-chang ile görüşmek üzere gönderildi.Ito Japonya henüz Çin ile bir savaş için yeterli modernize sahip olmadığını hissetti.Çin ve Japonya,dört ay içinde Kore'den askerlerini çekeceğini iki tarafta Koreli asker yetiştirecek ve her Kore'ye asker gönderme öncesinde diğer ülkeninde haberi olması gerektiği öngörmüştür.Bu yürürlükte iken Kore, Çin ve Japonya himayesindeydi. Çin yanlısı konsolos olarak Yuan Shi-kai, şu anda Kore'de çok güçlü ve temeldeki Kore hükümetine ulaştırdı. Bütün Japon yanlısı danışmanlarını görevindeyken Rusya ve Japonya'ya pirinç satış ticareti yasaktı, kısmen de olsa bu vardı ve gıda sıkıntısına neden oldu.Bu büyük ölçüde Japonya’yı kızdırdı. Büyük öfke ucuz arazi satın alma veya çalmaya, Kore'ye dış saldırı karşısında borç alımı yani esaret ve yabancı düşmanlığı içine giren çiftçileri zorlayarak, yüksek vergiler koyulması üzerine,Yangban egemen sınıfın ihlalleri üzerine kırsal Kore derin karışıklıklara tanık odu.Japon gizli toplulukloarı gizlice bu adaletsizliklere karşı savaşan bir gruba yardım etmeye başladı,
Tonghak Alışverişiyle Japonya, Kore’nin istikrarsız durumdan kar alma adına çalıştı.

Hanedanlığının azalmasıyla



Geç Dönem Choson Hanedanı üniformaları

Bir tarafa Batı'dan algılanan tehditler varken Kore de Choson Hanedanlığının son yüzyılında ciddi iç sorunlarla da karşı karşıya gelinmişti.1800'lerin hükümette yolsuzluk ve verimsizlik de görüldü.Güçsüz krallar ve politikalarına ek mahkemelerin güçlü aileler veya yüksek rütbeli kişilerin gruplar tarafından yapılmıştır.Kültürel ve sanatsal ifade gelişti ancak ülkenin siyaset bodur ve ekonomik manada kötü, askeri geliştirilen ve uluslararası ilişkilerde naifti.Muhalefet sesleri bastırıldı çünkü alt sınıfların yangban baskısına direnmesi imkansızdı, tatminsizlik fermenteye devam etti ve bazen de aşırılaştı.Aynı zamanda (birkaç yıl önce Japonya'da Meiji Restorasyonu benzer) hükümet ve enstitü reformlarda köklü değişiklikler meydana getirmek için 1884 yılında üst sınıf yanlısı Japon aktivistlerin oluşturdupu Kabo Devrimi olarak adlandırılan başarısız reformlar yapıldı.
1860'larda yerli din, Tonghak ("Doğu öğrenme") formüle edilmiştir.Budizm, Konfüçyüsçülük, Şamanizm ve diğer kaynaklardan gelen öğeleri birleştiren, yabancı etkilerinden uzak, eşitlik ve onurunu bütün halkların eşit fırsatlara sahip olmasını, ulusun kendi kendine yeterliliği ve bağımsızlığı benimseyen görüş.1894 yılında Tonghak takipçileri sosyal koşullar ve Kore pazarında Japon tüccarların artan egemenliğini karşı protesto etti. Çin ve Japonya gösterileri bastırmak adına yardımcı asker göndermek için hem de sormadan, Kore ordusu ile şiddetli çatışmalar içine girdi. Çin ve Japonya şu anda olduğu gibi Kore Yarımadası üzerindeki etkisi için yarışıyor, Tonghak İsyanı bir kafa iki devi arasındaki ilişkileri getirdi ve Sino Japanese Savaşı da(1894-1895) kıvılcım oldu.
Kore hükümeti hareketi yasakladı ve 1864 yılında kafaları kesilmek suretiyle idam edince kurucusu Ch'oe Che-u ve hareket ordusu yeraltına inmek zorunda kaldı.Tonghak büyük protestolar ile kitle hareketini örgütlemek ve bir ayaklanma organize etmeye çalıştı, Japon Genyosha gizli bir örgüt tarafından destek de verildi.Tonghak’a saldırmak için gönderilen bir Kore ordusu 11 Ocak 1894 ve Kore güneybatısında Gobu da yenildi, Çin’den yardım istedi.
Isyanın ilk başarısı Çin'den yardım isteyem bir panik mahkemesinin açılmasıydı.Haziran ayı başlarında general Yuan Shikai ile 2800 Çinliden oluşan bir kuvvet, onlar Seul’de kamp yaparken bir limana altından Asan Chefoo (Yingtan) sevk edildi.Çin kuvvetlerinin gelişiyle Kore hükümeti ateşkes düzenlenmiş,sonra Tonghak kendi saldırısını iptal etmek zorunda kaldıTonghak lideri Chon Pong-chun savaşa daha fazla başvurmaksızın onun hedefleri arşivlemek için bir fırsat olarak görüyordu. Sonuç olarak çatışmalar son hükümetin kötü yönetimine karşı koymak şartıyla sona erdi. Japon Sözleşmenin ihlali olarak bu eylem kabul edilir ve Seul reklamında konumu çevresi için Kore'ye 8000asker kuvvet göndermiştir.



(1821-1898) Daewongun (Taewongun) Kojong’un babası ve 1898 yılında ölümüne kadar genç kralın naibi olarak Kore’ye fiili hükümdar oldu.Eski bir Konfiçyüs okulu olan Kore Katoliklerini dışladı ve onlara yapılan zulmü destekledi,bir Fransız rahibin idamından sonra 1866 yılında Ganghwa Adası'nın Fransız saldırısına liderlik eden şeyler oldu.1882 yılında Çin'de Qing Genel kaçırıldı,Yuan Shih Kai Çin'e götürüldü. O 4 yıl sonra geri döndü.
Kısmen Kore topraklarındaki bu ilk modern savaş, yarımada üzerinde yabancı güçler tarafından uğraşılmasıyla oldu.Bariz bir şekilde biten Çin etkisiyle Japonya kazandı.Japonya sonradan Kore politikalarında Japon çıkarları yararına köklü değişiklikler yapmak istedi.Çünkü savaşta onun kaybı, Çin Tayvan ve devredilen Liaotung Yarımadası ve yarımadadaki onun yüzyıllar boyu sürüp biten hakimiyeti,sonunda da tam bağımsız bir devlet olarak Kore'yi tanımak zorunda kalmasıydı.
Kraliçe Min




1895 Seul, Kraliçe Min (İmparatoriçe Myeongseong) cenaze töreni
Rus yanlısı duruşuyla kaynaklanan Japonlar tarafından suikaste kurban edilmişti.Kore 1905 yılında himayesi altında bildirildi ve 1910 yılında ilhak edildi. Seul şehri 1910 yılında Keijo adına (Japonca-Korece Hanseong) alarak değiştirilmiştir.


1901 Kore bilinen en eski görüntüleri

Çin-Japon Savaşı Japonca'ya Çin kaybından sonra,Kore hükümeti bağımsızlığını ilan etmek zorunda kaldı.Bundan böyle devlet Kral Gojong (Gojong'un) bir kolu,Kore İmparatorluğu olarak ilan edildi. Kore mahkemede pek çok Japon artan gücünü engelleyen Rus yardımını arayan (Qin Ming gibi) kişiler oldu.Rusya, İngiltere ve Fransa son zamanlarda Çin ile son savaşını kazanmıştı Liaodong Yarımadası'nı terk için Japonya'yı zorlamıştı.


Changgyeonggung 1953 haber filmleri

Japo’yanın bu müdahalesini sona erdirmek isteyen Gyeongbokgung 8 Eki 1895 tarihinde Kraliçe Min’e suikast düzenlemek için emir vermiş,Kore’ye Miura Goro yeni büyükelçi gönderdi. Bu Eulmi Olayı olarak da bilinir. Suikast Kral Gojong ve Veliaht Prens Sunjong’un 1895 yılında Kraliçe Min öldürülmesinden sonra 11 Şub 1896 tarihinde Rus Elçiliği kaçtı. Kral Gojong ve onun varisi de Rus elçiliğine kaçtı. Bir yıl sonra gelişmekte olan ülkeler desteğiyle kral kendini imparator ilan etti. Ülkenin adı sembolik Kore, Çin ve Japonya'ya durumunu eşitleyici olarak "Büyük Han İmparatorluğu" yada Taehan Cheguk olarak değiştirildi.Gojong yabancı dayatma karşısında neredeyse güçsüz olduğu için bu ancak boş bir onurdu;Kore kendini yarımadanın insanları için çok az endişe taşıyan yabancı hükümetlerin piyonu olarak buldu.



bu gümüş paralar gibi 5 Yang 1888 yılında, modern presler tarafında basılmaya başlanmıştır (兩 liang da Tael olarak da bilinir)

[^^Büşra]

1897-1910 대한 제국 (大 韓帝國) Büyük Kore İmparatorluğu


Kral Gojong ve Kore İmparatorluğu'nun ilk imparatoru (İmparator Gwangmu) (1852-1919, r.1863-1907) ve oğlu Sungjong (1874-1926, r. 1907-1910 İmparator Yung-hui).Gojong 1907 Lahey Barış Kongresi'nde Kore egemenliğini savunmak için yaptığı denemelerinden sonra Japonlar tarafından 1907 yılında tahttan çekildi.Onun Japonlar tarafından zehirlenmiş olduğu şüphesi taşınıyor, 1919 yılında Kajwang ölümü Kore'de büyük bağımsızlık gösterilerine yol açtı.Çoğu Batılı ülken Kore’nin Japonya'nın himayesinde olmasını destekledi.Sojung Choson Hanedanlığı'nın son imparatoru oldu. 1910 Japonya’nın Kore’yi ilhak etmesinin ardından, Sunjong Changdeok Sarayı da kapatıldı.Onun hiç çocuğu da yoktu.


Büyük Kore İmparatorluğu'nun fotoğrafları, video



1926 yılında Kral Sonjong cenaze haberi

O ülke için modern anketlerle parasal reformlarla toprak mülkiyetini modernize etmek adına Gwangmu Reformunuı teşvik etmeye çalıştı.Seul’de elektrik şirket kuruldu ve elektrikli sokak sistemine başlandı.1902 yılında Kore'de ilk telefon hattı kuruldu.Modern okulların inşasına başlanmış ve tekstil sanayisine teşvik etmiştir.Bununla birlikte,askeri alan modernize değil ölümcül bir kusurdu. Kral Gojong 1897 yılında Ekim ayında 'Büyük Han imparatorluğu’nu 'Gwangmu' ve "Martial Brilliance’’ hükümdarlığı olarak adını değiştirdi ve ilan edilmiş.Bu, onun Kraliçe Min suikasti ve Kore Bağımsızlık Kulübü faaliyetleri,Rus elçiliğine saklanıldığını idda edilerek kamuya büyük öfkede etkili olmuştur. O, İngiliz, Rus ve Amerikalı elçiliklerin korunmasına yakın Gyeongbokgung Sarayı'nın imparatorluğunu ilan etti.


1890'larda para


1907 Büyük Han İmparatorluğu'nun kazandı.Kral Gojong Gwangmu İmparatorluğu haline dönerek etkin Kore Ming Hanedanlığının devrilmesinden bu yana yapıştırılmış olan Qing Çin gelenekleriyle Kore'nin tarihi bağları kopmuş. Eylül 1905 yılında Rus-Japon Savaşı sonrası Rusya ve Japonya’nın imzaladığı Antlaşma Portsmouth ile Japonya'nın Kore üzerindeki etkisi konsolidasyon kurdu.Kore'nin umutsuzluğundan kaynaklanan bu olguyu sunmaktaki amaç normal diplomatik kanallar yoluyla kendi egemenliğini korumak içindi, çünkü gizli yapılan diplomatik temas nedeniyle Japonlar tarafından sürekli gözetim altındaydı, 1905 sonbaharında Kore'nin dışına Gwangmu İmparatoru tarafından bir seçenek oldu.17 Kasım 1905 tarihinde Kore'de Eulsa Antlaşması imzalandı. Gwangmu İmparatoru Yonghui oğlu, Kral Sunjong'un lehine 1907 yılında tahttan çekildi ve oğlu imparator oldu.(Kore imparatorluğun ikinci ve son imparatoru),Lahey Barış Konferansı'na delege göndermek için onun girişimi nedeniyle (1907 Lahey Konvansiyonu)bu keyfi uygulamaya Eulsa Antlaşması'nın ihlali denildi.Yi önderliğinde Lahey'de heyet-Sang Seol ve yardımcısı Yi İmparatorluğu'nun egemenliğini geri almak için diplomatik bir girişim yolu sundu. Kore Lahey'deki sömürgeci elit ulusların güçlü üyelerine karşı bu davayı reddetmesine rağmen, Japonya Kore üzerinde bir mandaydı,ve bu durumunun görünümü doğal ve yararlı görünüyordu.Yirminci yüzyılın ilk on yılında da sömürgeciliğin zirvesine ulaşıldı.Söylendiğine göre, Kore Dışişleri Bakanı'nın mührü kaçırıldı ve Japonlar tarafından hazırlanmış olan belge üzerinde basıldı.Kore 22 Ağustos 1910 tarihinde yeni "bir manda" olarak ABD’ye haberdar edildi,zorla yapılan "antlaşma" sonrası Dışişleri Bakanlığı, Kore'den onun ABD temsilciliğine çekildiğini duyurdu.Kore İmparatorluğu Japon yönetiminin 35 yıllık dönemi başında, Japonya-Kore İlhak Antlaşması ile Japonya tarafından ilhak edildi.



Ünlü fotoğraf (의병 uibyong) ‘Dürüst ordular'’dan biri

1905'ten sonra en az 13 yıldır, sık sık eski düzenli ordu komutanları liderliğindeki küçük düzensiz güçler, Japon güçlerine karşı Kore tarihi boyunca çatışmalar ve savaşlarla uğraştı.Korelilerin çoğu da Japonlarla işbirliği ve Bağımsızlık savaşçıları olarak savaşanlardı, polis gücünün yarısı Koreliler idi.Kuzey Kore, bu Japon işbirliği şüphelenilen kişi ve ailelerini idam etti,hatta tutuklular ve aileleri bugün bile ayrımcılığa maruz kaldı.
1800'lerin sonlarına gelindiğinde Japonya, Çin ve Rusya Kore üzerinde nüfuz kazanma yarışına girmişlerdi. Çin büyük ölçüde onun lehine Kore politikaları ile,Japonya ise Rusya'yla uğraşmak zorunda kaldı.Rusya’nın Mançurya ve Kore üzerinde sömürme umutları ve ekonomik çıkarları vardı.Aynı zamanda 1890'ların son yıllarında Kore mahkemede etkisi vardı.Japonya ve Batılı güçler Boxer Ayaklanması bastırmak için 1900 yılında Çin'e asker gönderdi, Rusya Mançurya asker taşıdı. 1900'lerin başında, Rusya Uzakdoğu'ya malzemeleri kolayca hareket ettirmek içinn Trans Sibirya demiryolunu tamamladı.Japonya için çok kışkırtıcı olarak bu düşünce nedeniyle Mançurya’yı ve Kore’yi bir kanal olarak kullanarak Ruslara saldırdı.Kısmen Kore toprakları içinde ve kısmen Japon işgali altındaki Çin topraklarında savaşılmış Rus-Japon Savaşı (1904-1905) Doğu ve Batı arasındaki ilk büyük çatışma oldu.Batı'da birçok sürpriz, Japonya dezavantajı oldu, Rusları yendi ve bir dünya gücü olarak bunu tanımaları için Batılı ulusları zorladı.
Altyapı projeleri Batılı ulusların ve Japonya tarafından devrilen Chosun Hanedanlığı (1880-1905) döneminde başladı:
1) İlk demiryolu hatları inşası: Seul ve Oiju için Pusana bağlamak,ayrıca Seul Inch'on içindi.
2) belirtilen birinci telgraf hatları: Inchon ve Ouija için Pusan’a bağlanan
3) Kral Kojong ülkenin ilk telefon görüşmesi yaptı.
4) Seul’de İlk elektrik ve depolu su kamu hizmeti.
5)ilk hastane inşası: Severance Hastanesi
6) İlk Batı tarzı okullar: tüm sosyal sınıflar için hem erkeklerde ve kadınlarda misyonerler tarafından inşa edildi.
7) İlk otel. Seoul Chosun Oteli

Kaynak:Koreanhistory.info

Çeviri:^^Büşra

[^^Büşra]

ENGLISH

Choson or Joseon Dynasty 조선국 朝鮮 1392 - 1910


King Taejo, born as Yi Seong-gye, founder and the first king of the Joseon Dynasty
Early Period


video on the Joseon (Choson) Dynasty

At 518 years (1392-1910), the Choson Dynasty is the nation's longest-lived. Its founder, Yi Song¬gye, took the dynastic name Taejo ("Great Progenitor"), moved the capital to Hanyang (Seoul), and named the dynasty after the ancient Choson Kingdom. This ended the Koryo Dynasty Wang family's rule and supplanted it with the Chonju branch of the Yi family. Referring to this family name, the Choson Dynasty is often mistakenly called the Yi Dynasty.



Women on Tano Day, by Shin Yun-bok, early 19th cent

Diplomatic relations were renewed with the Ming Chinese, and conflicts with northern nomadic tribes were resolved. During the reign of King Sejong (1418-50), the territory was ex¬tended to the Amnok and Tuman rivers, the present northern border of North Korea. At that time, the country was split into eight provinces, which have come down to this century basically unchanged. Regional capitals were set up in each province, and provincial armies and navies established. A system of beacon-fire communication sites and a series of postal relay stations were set up to transfer messages throughout the kingdom.

Throne in the Kyongbokkung Palace, built by King Taejo in 1398 in Seoul after moving his capital from Kaesong.
As Buddhism fell from favor, Confucianism arose as the dominant political and social force. The strict social hierarchy of Confucianism placed the king at the pinnacle with royalty directly below; under that was the aristocratic yangban class, which had expanded since the Koryo Dynasty. Below that fell the commoners -tenant farmers and fishermen, many of whom had lost their rights and free status over the centuries as taxes and rents grew unbearable. At the bottom of the pile were outcasts, commoners who were employed in undesirable occupations, and slaves. Social classes became hereditary because intermingling was nearly impossible. This rigid system relaxed somewhat in the dynasty's latter years, when a merchant class arose (and some families were able to buy into or were granted the rank of yangban and many traditional yangban families lost sta¬tus and economic stability.


video of Joseon photos

The system of government set up by King T'aejo, and carried on by his successors, was one of counselors and department ministers. Final authority rested in the king, but suggestions were entertained at all levels. Government officials received land in relation to their rank. When land became scarce, salaries were paid. Although all land was officially owned by the king, yangban were allowed to collect rent on their allotted parcels and maintain slaves. Over the centuries, private holdings grew large, increasing the power and prestige of select yangban and reducing the leverage of the king.
To insure a sizable pool of educated young men for government service, additional public and private schools were established, and civilian service, military, and other exams were instituted. In the Confucian tradition, great importance was placed upon education, for through it one could achieve position and rank, and ultimately influence, power, and property. The strict Confucianist system seemed to work well through the first two centuries of the dynasty, and the integrity of public officials remained high. Moved by idealism, nationalism was strong, and the country's welfare primary. The emphasis placed on scholarship and the arts fostered output of national histories, scientific treatises, technology, medicine, increased use of printing to disseminate information, and interest in calligraphy, painting, and porcelain. One of Korea's proudest achievements, the indigenous han'gul script, was promulgated in 1446 by King Sejong.


video of Korean costumes

Eventually, the yangban class became too influential for the king to tolerate. Between 1498 and 1545 there were four great literati purges. In response, many scholars went to the country to study and open sowon (private academies), while others resumed to their ancestral homes to farm. The 1500s also saw a series of peasant uprisings and the emergence of bandits in response to excessive tax burdens, the land grabbing ofyangban, and the deteriorating social condition of the lower classes.
Then, after some two centuries of Japanese raids on the Korean coast, a formal treaty was signed in 1443 that organized trade and opened three ports in the southeast corner of the peninsula. Korean trade was supervised by government agents; the Lord of Tsushima handled trade for Japan. Trade items from Korea were largely agricultural, handicraft, artistic, and religious; from Japan came raw materials and silver.

The Imjin War (1592–1598)


video on the battle of Chinju (Jinju) 1592

The Imjin War (1592-98), (more details on Imjin War ) also known as the Hideyoshi Invasions, was one of the most disastrous periods of Korean history. Shortly after consolidating control of Japan, the great general Toyotomi Hideyoshi decided to invade China in an attempt to become the ruler of all Asia. The easiest route to China cut through the Korean Peninsula. He asked the Korean king for help, or for unobstructed passage. As Korea had strong diplomatic relations with the Ming Dynasty, the king refused. To teach Korea a lesson, Japanese troops attacked Korea in April 1592 with their full military might. Although there had been voices in the Korean government calling for the strengthening of the military, the crown did not take note and Korea was virtually defenseless when Japan let loose its battle¬hardened troops. Japanese troops pushed up to the capital in two weeks, forcing King Sonjo to flee. A few weeks later the Japanese were in P'yongyang. Except in a few fortified southern towns, Korean opposition consisted largely of hastily organized guerrilla troops led by local yangban. Against Japanese rifles (copies of Portuguese models, never before seen by Koreans), they resisted bravely with arrows, cannons, and explosives, but still lost nearly every encounter. Finally, following the arrival of a large Ming force to assist the Koreans, the Japanese slowly retreated to the south coast. Peace negotiations were held between the Chinese and Japanese, with no agreement; skirmishes continued until 1596. In 1597 there was a second great invasion, which the combined Korean and Chinese armies confined to the two southern provinces. Still, there was great loss of Korean life and property.


video of Korean ladies hairstyle

from ancient times to theJoseon Dynasty

Korea's saving grace was its navy. As in 1592, 1597-98 saw many great naval victories for the Koreans. The kobukson was introduced and put to good use. It was a small, extremely maneuverable wooden warship roughly the shape of a turtle. Cannons were mounted on all sides, and spiked metal plates covered its humped top to discourage boarding.Moved by sail or oar, these ships could dart around and harass the larger and 5 more ponderous Japanese boats. Led by Admiral Yi Sun-shin, the Korean navy crippled Japanese supply lines to the peninsula, sinking supply ships and troop carriers by the dozen. In 1598 Hideyoshi died and the Japanese decided to end the war and return home. During the last major sea battle in Nov. 1598, Admiral Yi was killed.
Throughout this conflict, the Japanese had raped, pillaged, and plundered. Crops were razed, buildings burned, movable treasures taken, and other objects destroyed. Korea lost a great portion of its most valuable cultural properties. The government was drastically weakened, the economy was in shambles, and famine resulted. Ming China also suffered loss and economic decline, which contributed to its downfall. Unfortunately for Korea, its troops also looted the country after the war on their return to China. Japan however, fared far better. Although it did not reach its goal of penetrating China, it boosted its economy and helped solidify the country under Hideyoshi's successor, Tokugawa leyasu. In retreat, the Japanese took many prisoners, including scholars, artisans, and craftsmen, and many religious and art objects and books. Because of what these reluctant emigres were able to teach the Japanese, the religious, cultural, and artistic currents of Japan were greatly enhanced during the following centuries. From the early 1600s, trade and occasional diplomatic exchanges were resumed and continued until the 1800s.
Like fresh air invading a stuffy room, a vibrant alternative to the narrow-minded traditionalism of scholars and bureaucrats arose. This was Silhak ("practical learning," or pragmatism), which proposed practical solutions to problems and acceptance of doctrines other than Confucianism. It was a challenge to the established order. New ideas included the equitable redistribution of land, loosening the rigid class system, government service by merit rather than class, aid for the poor, equal opportunity in education, and the introduction of S6hak ("Western learning") to help solve some of Korea's problems. Concurrently, new forms of literature were developed, and interest in Korean scholarship surged. Genre paintings of everyday scenes became numerous, and crafts were so widely produced that even the common man might have some. Scientific and technological instruments were created, and agriculture was improved. However, few substantive reforms were instituted in government, law, or social relationships.

Outside Contacts
Western ideas, in the guise of Catholicism, first influenced Korea in the late 1700s, when envoys to Beijing brought books back from the Middle Kingdom. Some scholars became interested in these new ideas, but the government, fearing challenges to the established ethical and philosophical order, discouraged contact with this 'Western learning." A Chinese priest entered Korea in 1784 and a French priest followed in 1836 to "spread the word" and minister to the growing community of believers. Others came during the following decades, though frequent persecutions of Christians martyred thousands.



Early edition of Hendrik Hamel's book, the first account of a European in Korea
Korea's exposure to the West did not happen only through these religious contacts. There is evidence of foreign contact during the United Shilla period, probably via overland trade routes from the Middle East. A Portuguese trader on his way from Lisbon to Japan reportedly landed on the coast of Korea in 1577 during a storm. A few years later, the Portuguese priest Gregory de Cespedes came to Korea with Japanese troops during the first winter of the Imjin War. In 1627, a lone Dutchman named Weltevree was shipwrecked on the southeast coast and taken into service by the Korean court because of his knowledge of warfare and the production of armaments. Twenty-six years later, 36 Dutch sailors washed ashore on Cheju-do. After being held captive for 13 years, survivors escaped to Japan. The ship's secretary, Hendrik Hamel, later wrote the first Western book about Korea. From 1832 merchant ships and warships occasionally entered Korean waters, probed for trade relations, or simply scouted the coast. But it wasn't until 1866 that there were any serious contacts with the West. Russia requested diplomatic relations, and an independent German entrepreneur asked for permission to trade with the country; both were denied. Later that year, an American gunboat sailed up the Taedong River to the doorstep of P'yongyang to demand trade relations. Although this approach had succeeded in opening the door to Japan a few years earlier, the ship ran aground on a sandbar in the middle of the river and the Koreans burned it, killing all on board. In response to the execution of French missionaries in a separate incident in 1866, the French navy invaded and held Kanghwa-do for a few weeks in 1869. Denied permission to address the king about their grievances, they left unsatisfied. Two years later the Americans showed up on Kanghwa-do, once again trying to force open the country for trade. After limited military skirmishes, they retreated. The Japanese came in 1875 to test the Koreans' defenses, and engaged in minor military en¬counters on Kanghwa-do. Returning the next year in force, they compelled Korea to sign the unequal Kanghwa Treaty, its first modern trade agreement with a foreign nation, opening the ports of Inch'on, Pusan, and Wonsan.

The Four Castes in Choson Society


The Choson Dynasty had a caste system made up of four hereditary groups. At the top were the elites (photo above, with their distinctive black horsehair hats and white robes) called the yangban. Most were landowners and could read and write Chinese characters. They collected rent for themselves and taxes for the government. They rarely paid taxes or provided military service, striving to be Confucian scholars and writing three lined sijo poems and passing the Confucian exams to become government officals.Their status depended on the size of their estate and the number of concubines they could support. The children of concubines and yangban were not allowed to take government exams and fell into the lower castes.Yangban factions in the government followed regional lines and is still a part of politics today.

Below the yangban were the chungin or middle people, merchants, officers and local magistrates.

The sangmin were the common people, farmers, fishermen and laborers.They were forced to pay taxes as high as 50% and subject to military service and forced labor.

The low born were the chonmin or slaves.Slaves had no family name and their children could be taken away like cattle.The Chonmin status was hereditary and many ran away, forming bandit gangs in the mountains . Slavery was not abolished till 1897.

Another group, like the burakumin in Japan were the paekchong gravediggers,butchers.They were forced to live in special sections outside of town and wear distinctive clothes


Kisaeng (female entertainers) first appeared in the Goryeo Dynasty and were trained in dance,poetry and singing. Despite their talents, they were part of the chonmin caste group. They reached their peak in their career around 17, afterwards they sought to become a concubine of a rich yangban.


video on the Kisaeng

To counter Japanese influence, China convinced Korea to establish relations with Western countries. In 1882, Korea signed its first diplomatic treaty, with the United States. During the next four years, similar treaties were reached with Great Britain, Germany, France, Italy, and Russia, and economic relations established with other Western nations. Korea's doors were opened, and during the following two decades diplomats, businessmen, and missionaries filtered into this previously unknown country.

[^^Büşra]

The Last Empress a historical drama about
Queen Min (Empress Myeongseong) , who was assassinated by the Japanese
By the 1880s, court power struggles were no longer a domestic issue and took on international aspects .As a newly emergent country, Japan turned its attention towards Korea. It was vital for Japan, in order to protect its own interests and security, to either annex Korea before it fell prey (or was annexed) to another power or to insure its effective independence by opening its resources and reforming its administration. As one Japanese statesman put it, Korea was "an arrow pointed at the heart of Japan". Japan felt that another power having a military presence on the Korean peninsula would have been detrimental to Japanese national security, and so Japan resolved to end the centuries-old Chinese suzerainty over Korea. Moreover, Japan realized that Korea’s coal and iron ore deposits would benefit Japan's increasingly-expanding industrial base.
In 1874, King Kojong began his rule and his wife, Queen Min, gained increasing power, which she used to support reform and use Japanese officers to train a new Korean army .In 8882 a Japanese military instructor arrived to train Korean soldiers in modern methods .The Korean Daewongun(Prince of the Court) Prince Gung, who rejected modernization, used the discontent of the dismissed soldiers and a food shortage to incite them to attack the palace and the Japanese legation in 1882 .Queen Min barely escaped and seven Japanese officers were killed along with 300 pro-reform Koreans .The Chinese sent Admiral Ding Ju-chang with six gunboats and two transports of troops to investigate the situation who took steps to avoid Japanese punitive action by having the Daewongun arrested and an indemnity of $550,000 to be paid to Japan.Japan was allowed to station troops at its legation .Queen Min returned, who was now strongly opposed to the Japanese .

After the insurrection of 1882, Li Hung-chang took steps to strengthen China's position in Korea with a commercial treaty, loans and six Chinese battalions to maintain order and check Japanese aggression .Tension mounted between pro-Chinese and pro-Japanese forces. In 1884, China was involved in a war with France and withdrew three battalions. the pro-Japanese faction took this opportunity to launch a coup and captured the king. A pro-Japanese government was sworn in, independence from China was proclaimed and a new Japanese fiance minister was appointed .
The Japanese had been too heavy handed however, and many reformers and pro-Japanese switched to the conservative, pro-Chinese faction .A force of 5,000 Korean and Chinese soldiers under Yuan Shikai fell on the palace The Chinese broke through the palace gates, and the Japanese detonated a mine which killed 90 Chinese soldiers .However, there were too many against the Japanese and pro-Japanese forces, and a company of 140 Japanese soldiers and the Japanese minister fought their way to Chemulpo ( Inchon). With the conservatives victorious, the remaining pro-Japanese and progressives were rounded up and executed , along with their families .



Pyongyang 1903, the city was renamed Heijo under Japanese rule. In 1890, the city had 40,000 inhabitants .It was the site of an important battle during the First Sino-Japanese War, which led to the destruction and depopulation of much of the city.

An envoy, Ito Hirobumi, was sent to confer with Li Hung-chang, where they reached the Sino-Japanese Tientsin Convention on April 18, 1885. Ito felt that Japan was not yet modernized enough for a war with China .This stipulated that both China and Japan would withdraw their troops from Korea in four months, neither side would train Korean troops and that each would notify the other before dispatching troops to Korea .This in effect made Korea a co-protectorate of China and Japan . Yuan Shi-kai, as Chinese pro-consul was very powerful in Korea at this time and basically ran the Korean government. He dismissed all pro-Japanese advisors, prohibited inland trade with Russia and the sale of rice to Japan, which had in part caused the food shortage before . This greatly angered the Japanese, who granted asylum to progressives who were wanted by the Korean government .There was great anger in the Korean countryside over the abuses of the Yangban ruling class over high taxes, buying land cheap or stealing it, forcing farmers into debt bondage and xenophobia against foreign intrusion in Korea. The Japanese secret society, began to secretly aid a group fighting these injustices, the Tonghaks, hoping Japan could profit from an unstable situation in Korea .

Waning of the Dynasty



uniforms in the late Choson Dynasty

Aside from perceived threats from the West, Korea also faced serious internal problems during the last century of the Choson Dynasty. The 1800s saw increasing corruption and inefficiency in government. The kings were weaklings and policies were made by powerful families or factions of high-ranking individuals at court. Cultural and artistic expression flourished, but the country was stunted politically and economically, poorly developed militarily, and naive in international relations. Voices of dissent were re¬pressed and because of yangban oppression of the lower classes, dissatisfaction continued to ferment and sometimes boiled over. An effort, termed the Kabo Revolution, by upper-class pro-Japanese activists in 1884 to bring about drastic changes in government and institute re¬forms (similar to those of the Meiji Restoration in Japan a few years earlier) also failed.
In the 1860s, the indigenous religion, Tonghak("Eastern learning"), ( more details on the Tonghaks )had been formulated. Combining elements from Buddhism, Confucianism, shamanism, and other sources, it espoused the equality and dignity of all peoples, equal opportunity, national self-sufficiency, and independence from foreign influence. Tonghak followers in 1894 protested against social conditions and the growing dominance of Japanese merchants in the Korean market. They engaged in violent clashes with the Korean army, prompting both China and Japan to send in troops to help suppress the demonstrations. As China and Japan were at this time vying for influence over the Korean Peninsula, the Tonghak Rebellion brought relations between the two giants to a head and helped spark the Sino¬Japanese War (1894-95).

The Korean government banned the movement and had its founder Ch'oe Che-u, executed by decapitation in 1864 and the movement was forced to go underground .The Tonghaks, were aided by the Japanese Genyosha secret society, to organize a mass movement with large protests and stage a rebellion .A Korean army sent to attack the Tonghaks was defeated at Gobu in southwest Korea on January 11, 1894 and the Korean court, fearing a Tonghak invasion of Seoul, asked for Chinese aid.

The initial success of the revolt led a panic court to seek help from China .In early June a Chinese force of 2,800 was dispatched from Chefoo ( Yingtan) to Asan under general Yuan Shikai, a port outside of Seoul, where they camped.The arrival of the Chinese forces caused the Tonghaks to call off their attack on Seoul after the Korean government arranged a truce . The Tonghak leader, Chon Pong-chun regarded this as an opportunity to archive his objectives without further recourse to warfare. In consequence hostilities came to an end, on condition that an end also be put to government misrule. .The Japanese considered this action to be a violation of the Convention, and sent their own expeditionary force of 8,000 troops to Korea. to its legation in Seoul ad the surrounding area .



The Daewongun (Taewongun) (1821-1898) was the father of Kojong and was the de facto ruler of Korea as the regent of the young king till his death in 1898. As an old school Confucianist he promoted isolationism and persecution of Korean Catholics, leading to the French attack of Ganghwa Island in 1866 after the execution of a French priest. In 1882 he was abducted by the Qing General in China, Yuan Shihkai and taken to China. He returned 4 years later.
Partially fought on Korean soil, this was the first modern war engaged in by foreign powers on the peninsula. Japan won, dramatically ending Chinese influence there. Japan subsequently demanded that Korea make sweeping changes in its policies to benefit Japanese interests. Because of its loss in the war, China ceded Taiwan and the Liaotung Peninsula to Japan and was forced to recognize Korea as a fully independent nation, ending its centuries-long domination of the peninsula.

Queen Min



Funeral of Queen Min (Empress Myeongseong) in 1895 Seoul.

She had been assassinated by Japanese due to her pro-Russian stance.Korea was declared a protectorate in 1905 and annexed in 1910. In 1910 name of the city of Seoul was changed to Keijo (Japanese Korean Hanseong).


The earliest known footage of Korea from 1901.

After the Chinese loss to the Japanese in the Sino-Japanese War, the Korean government was forced to declare their independence from the Chinese and no longer being a tributary state King Kojong (Gojong) declared Korea to be the Korean Empire. Many in the Korean court such as Qin Minsought Russian help in thwarting the growing power of the Japanese. Russia , England and France had recently forced Japan to abandon the Liaodong Peninsula which it had won in the recent war with China.


1953 newsreel on Changgyeonggung

The Japanese, wishing to end this meddling sent a new ambassador to Korea, Miura Goro with orders to arrange the assassination of Queen Min which was done on Oct 8, 1895 at Gyeongbokgung. This is known as the Eulmi Incident. After the assassination King Kojong and Crown Prince Sunjong fled to the Russian Legation on Feb 11, 1896After the murder of Queen Min in 1895, King Kojong and his heir fled to the Russian legation. Emerging about one year later, the king proclaimed himself emperor. The country's name was changed to Taehan Cheguk, or "Great Han Empire," symbolically equalizing the status of Korea, China, and Japan. It was an empty honor, however, as Kojong was nearly powerless in the face of foreign imposition; Korea found herself the pawn of foreign governments which had little concern for the people of the peninsula.

coins started to be minted from modern presses in 1888, such as this silver 5 Yang (兩liang also known as a tael)

[^^Büşra]

대한제국 (大韓帝國) Greater Korean Empire 1897-1910


King Kojong and first emperor (Emperor Gwangmu) of the Korean Empire(1852-1919, r.1863-1907) and his son, Sunjong(1874-1926,r. 1907-1910 Emperor Yung-hui) in 1890. Kojong was forced to abdicate in 1907 by the Japanese after trying to assert Korean sovereignty at the Hague Peace Convention of 1907.Kojong's death in 1919 sparked massive independence demonstrations in Korea as it was suspected that had been poisoned by the Japanese.Most western countries supported Japan's protectorate of Korea. Sojung was to the last emperor of the Choson Dynasty. After the Japanese annexation of 1910, Sunjong was confined to the Changdoek Palace. He had no children.


video of photos of the Great Korean Empire


newsreel of King Sonjong's funeral in 1926

In 1897, King Kojong changed his reign name to ' Kwangmu' "Martial Brillance' and in October he proclaimed the ' Great Han empire.' This was due in a large part to the public outrage of his having been hiding in the Russian legation since the assassination of Queen Min and the activities of the Korean Independence Club. He proclaimed the empire from the Gyeongungung Palace, which was close to the protection of the British, Russian and American legations .He tried to promote the Gwangmu Reform to modernize the land ownership through a modern survey of the country,monetary reforms. The Seoul electric Company was formed and an electric street system was started. In 1902 the first telephone line was installed in Korea. Modern schools were started and a textile industry promoted. However, the military was not modernized, a fatal flaw.

streetcars in Seoul in the 1890s

silver half won of the Great Han Empire, 1907
This effectively severed Korea's historic ties to the Qing Chinese tradition which Korea had adhered to since the fall of the Ming Dynasty, and turning King Gojong into the Gwangmu Emperor.In September 1905 Russia and Japan signed the Treaty of Portsmouth ending the Russo-Japanese War and firmly establishing Japan's consolidation of influence on Korea. Secret diplomatic contacts were sent by the Gwangmu Emperor in the fall of 1905 to outside of Korea because presenting Korea's desperate case to preserve their sovereignty through normal diplomatic channels was no longer an option due to the constant surveillance by the Japanese. On November 17, 1905 the Eulsa Treaty was signed in Korea . the Gwangmu Emperor was forced to abdicate in 1907 in favor of his son, King Sunjong, who became the Yunghui Emperor (the second and last emperor of the Empire of Korea), due his attempt to send delegates to the Hague Peace Conference (Hague Convention of 1907) in violation of the arbitrarily implemented Eulsa Treaty. The delegation at The Hague was led by Yi Sang-seol and his deputy Yi Jun presented a diplomatic attempt to reclaim the Empire's sovereignty. Although Korea pleaded its case to the powerful members of colonial elite nations at The Hague, the view of protectorate status of Japan over Korea seemed natural and beneficial at the height of colonialism in the first decade of the twentieth century.Reportedly, the Korean Foreign Minister's seal was snatched and pressed on the document which had been prepared by the Japanese. One week after the forced "treaty" the State Department withdrew its US legation from Korea even before Korea notified the US of their new "protectorate" status on August 22, 1910, the Empire of Korea was annexed by Japan with the Japan-Korea Annexation Treaty, beginning a 35-year period of Japanese rule.

Famous photograph of one of the' righteous armies', (uibyong 의병). For at least 13 years after 1905, small irregular forces, often led by former regular army commanders, fought skirmishes and battles throughout Korea against Japanese forces. Many Koreans also collaborated with the Japanese and half of the police force that fought the Independence fighters were Koreans. In North Korea, those suspected of collaboration with the Japanese and their families face were executed, imprisoned and their families face discrimination today. In South Korea there have been few trials of collaborators.
Japan, China, and Russia had vied for influence over Korea from the late 1800s. With China out of the way, and the policies of Korea largely in her favor, all Japan had to do was eliminate Russia. Russia had economic interests in Korea and Manchuria that it hoped to exploit. It also had influence at the Korean court in the last years of the 1890s. When Japan and the Western powers sent troops into China in 1900 to subdue the Boxer Rebellion, Russia moved troops into Manchuria. Early in the 1900s, Russia completed the Trans-Siberian railway, which enabled easy movement of men and supplies to the Far East. Japan thought of this as too provocative and, using Korea as a conduit to Manchuria, attacked the Russians. Fought partially within Korean territory and partially on Japanese-occupied Chinese soil, the Russo-Japanese War (1904-1905) was the first major conflict between East and West. To the surprise of many in the West, Japan handily defeated the Russians and forced Western nations to look upon it as a world power.

Infrastructure projects started during the late Chosun Dynasty (1880-1905) by Western nations and Japan:
1) First rail lines built: connect Pusan to Seoul and Oiju; also Seoul to Inch'on.
2) First telegraph lines laid: connect Pusan to Inch'on and Oiju. 3) King Kojong makes the country's first telephone call.
4) First electricity and public water service installed in Seoul.
5) First hospital constructed, later to become Severance Hospital. 6) First Western-style schools: built by missionaries for bothmales and females of all social classes.
7) First hotel built in Seoul: Chosun Hotel.

Score:koreanhistory.info

Translate:^^Büşra

[kıday baksı]

Choson or Joseon Dynasty
Translate: Büşra YILDIZ

>>> https://www.facebook.com/groups/436600996479651/?ref=ts&fref=ts

[earendil]

Detaylı sunum için teşekkür ederiz.