Chong Hyon Jong (총횬종) (Poet)

[_özge_]

Chong Hyon Jong (총횬종) (Poet)



Chong Hyon Jong, 1965 yılında edebi kariyerine başladı. Aynı yıl Yonsei Üniversitesi'nden, felsefe alanında lisans derecesiyle mezun oldu. Ayrıca Seoul News ve JoongAng Daily gazetelerinde muhabir olarak çalıştı ve Seoul Sanat Enstitüsü'nde Yaratıcı Yazı Yazma dersi verdi. Iowa Uluslararası Yazarlar Programı'na ve Nehru’nun ölümünün yüzüncü yıl dönümünde düzenlenen Hindistan-Bopal'daki Dünya Şiir Festivali'ne katıldı. 'Isan Edebiyet Ödülü', 'Daesan Edebiyet Ödülü' ve 'Midang Edebiyet Ödülü'nü alan biridir. Chong, Yonsei Üniversitesi''ndeki profesörlük görevinden yakın zamanlarda emekli olmuştur. Chong’un şiirinin önemli yanları geleneksel lirik şiiri yenilemesi ve modern şiire çığır açan katkılarıdır. İlk şiirlerinde, karşı konulmaz çaresizliğin baskınlığı ve nihilizm içinde hoşgörü konuları gibi savaş sonrası Kore lirik şiirindeki baskın eğilimlerden cesurca ayrıldı. Hayatın eşlik ettiği gerçek acı farkına varılırken, o bunun aksine dış dünya ve kendisi arasında dinamik ilişkileri sürdürmesiyle olan acının üstün olma olasılığını araştırmayı tercih etmiştir. Şiirlerinde sık sık, acı ve kutlama, su ve ateş, mutluluk ve üzüntü gibi karşıt düşünce çiftlerine başvurur. Amacı sadece bu karşıtlığın üstesinden gelme yeteneğine sahip, sezgileri kuvvetli, canlı zihinlere tavsiyelerde bulunmaktır. Ciltlerinde, üzüntü mutluluğa veya gerçeklik hayale dönüşebilir. Şiirinin beşinci cildi, her nasılsa onun şiir kariyerinde önemli bir dönüm noktasını işaret eder. Aşırı mutlu yaşam ve doğa harikaları araştırması yaptığı bu ciltte, şiirin çatışmanın aksine uzlaşma esasına dayalı bir dünyanın görünümü olarak kabul edilmesini önerir. Dünya sayısız unsurun büyük bir ahenginden oluşur ve şiir zenginlik ve ihtişam içindeki bu dünyanın aynasıdır. Bu nedenle, şair artık benzersiz bir yazar gibi olduğundan şiiri için iddaayı bırakır ve kelimelerin muhteşem uyumuna tüm unsurlarıyla birlikte katılır.

Önemli eserleri; The Dream of Things (1972), Gotong-ui Chukje (1974), I Am the Uncle-Star (1978), Like the Ball that Bounces (1984), So Little Time to Love (1989), Han Kkotsong-i, (1992), Like a Thirst, Like a Spring (1992), Blossom (1992), Trees of the World (1995), Galjeung-imyeo Saemmul-in (1999), Chong Hyon-jong Si Jeonjib (1999), Seumu Pyeon-ui Sarang-ui Si-wa Han Pyeon-ui Jeolmang-ui Norae (1989), Daydreams of a River, Selected Poems of Federico Garcia Lorca, Gang-ui Baegilmong: Roreuka Sijib (1994), 100 Love Sonnets, Baek Pyeon-ui Sarang Soneteu (2002), Unbearable (2003), Whispers of Splendor (2008)

Çeviri: _özge_

:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:.:

English

Chong Hyon Jong embarked on a literary career in 1965, the year he graduated from Yonsei Universitywith a bachelor’s degree in Philosophy. He has also worked as a reporter for Seoul News and JoongAng Daily, and taught Creative Writing at Seoul Institute of the Arts. He participated in the Iowa International Writers’ Program and the World Poetry Festival in Bopal, India, held in 1987 on the centennial of Nehru’s birth. A recipient of 'Isan Literature Prize', 'Daesan Literature Prize' and 'Midang Literature Prize', Chong has recently retired from his professorship of Yonsei University. Chong’s poetry is significant for both its renewal of traditional lyric and its groundbreaking contributions to modern poetry. In his early poems, Chong boldly departed from the dominant trend in postwar Korean lyric poetry--indulgence in nihilism and the preponderance of overwhelming despair. While recognizing the very real pain that accompanies life, he chose rather to explore the possibility of transcending that pain by pursuing the dynamic relationship between the self and the external world. His poetry often invokes pairs of opposite ideas, like pain and celebration, water and fire, and happiness and sorrow, but only in order to suggest that it is the perceptive, lively mind which is capable of overcoming these oppositions. In volumes like or , sorrow turns into happiness, reality into a dream. The fifth volume of his poetry, , however, signaled a turning point in the poet’s career. In its examination of the raptures of life and wonders of nature, the poems in this volume suggest that the poet has adopted a view of the world based on the principle of reconciliation rather than confrontation. The world becomes a grand symphony of countless elements, and the poem mirrors this world in its richness and splendor. Thus, the poet no longer lays claim to his poem as a unique author, but participates along with all the other elements in the magnificent symphony of words.

Major works; The Dream of Things (1972), Gotong-ui Chukje (1974), I Am the Uncle-Star (1978), Like the Ball that Bounces (1984), So Little Time to Love (1989), Han Kkotsong-i, (1992), Like a Thirst, Like a Spring (1992), Blossom (1992), Trees of the World (1995), Galjeung-imyeo Saemmul-in (1999), Chong Hyon-jong Si Jeonjib (1999), Seumu Pyeon-ui Sarang-ui Si-wa Han Pyeon-ui Jeolmang-ui Norae (1989), Daydreams of a River, Selected Poems of Federico Garcia Lorca, Gang-ui Baegilmong: Roreuka Sijib (1994), 100 Love Sonnets, Baek Pyeon-ui Sarang Soneteu (2002), Unbearable (2003), Whispers of Splendor (2008)

Kaynak / Source

[_özge_]

[neul chan]

Emeğinize sağlık.

[hatice leman]

Şiirlerinden birkaç tane örnek yazsanız daha güzel olur... Şairi tanımak isterim.