Balhae / 발해

[Wando]

Balhae / 발해



Balhae (698-926), Goguryeo'nun yıkılışından sonra kurulan bir krallık olup Birleşik Silla ile birlikte Kuzey Güney devletleri döneminde yer aldı. Goguryeo'nun başkenti ile güney topraklarının Birleşik Silla'nın hakimiyetine geçmesiyle babası Dae Jung-sang olan Dae Jo-yeong adındaki bir Goguryeo generali daha sonraları Balhae adını alan ve Goguryeo'nun devamı niteliğinde olan Jin devletini kurdu.

Balhae, Mançurya (Kuzeydoğu Çin)'nın güney bölgeleri ve Primorsky Krai ile Kore Yarımadası'nın kuzey bölümlerini işgal etti. 926 yılında Kitanlar tarafından yıkılan ülkenin güney bölgelerindeki toprakları Goryeo himayesine girerken kuzey bölgelerindeki topraklarının büyük bir çoğunluğu Liao Hanedanlığı'nın hakimiyetine geçmiştir.

English

Balhae (698 – 926) (Hangul:발해, Korean pronunciation: [paɾɦɛ], Bohai [渤海] in Chinese, Бохай or Пархэ in Russian) was a Korean kingdom established after the fall of Goguryeo that existed during the North South states period of Korea along with Unified Silla. After Goguryeo's capital and southern territories fell to Unified Silla, Dae Jo-yeong, a former Goguryeo general, whose father was Dae Jung-sang, established Jin (振, Zhen in Chinese), later called Balhae. It was a successor state to Goguryeo.

Balhae occupied southern parts of Manchuria (Northeast China) and Primorsky Krai, and the northern part of the Korean peninsula. It was defeated by the Khitans in 926, and most of its northern territories were absorbed into the Liao Dynasty while the southern parts were absorbed into Goryeo.

Source / Kaynak

[Wando]

TARİHİ

Kuruluşu
941 ile 945 yılları arasını kapsayan, günümüze kadar gelen en eski kayıt olan "Tang'ın Eski Kitabı"nda Balhae'den bahsedilmektedir. Mançurya'nın güneyi ile Kore'nin kuzeyi, Kore'nin Üç Krallığı'ndan biri olan Goguryeo'nun toprakları içinde yer almaktaydı. Goguryeo, Silla ve Tang Hanedanlığı'nın işbirliğiyle 668 yılında yıkıldı. Silla, Taedong Nehri'nin güneyini topraklarına katarak Birleşik Silla dönemini başlatırken; Tang, Mançurya'nın batı topraklarının çoğunu ele geçirdi. "Tang'ın Yeni Kitabı"nda Balhae'nin kurucusunun eski Goguryeo generali Dae Joyeong olduğu kayıtlara geçmiştir.

Genişleme ve Dış İlişkiler
Ülkenin ikinci hükümdarı Kral Mu (h. 719-737), Amur Nehri boyunca Tang, Silla ve Heishui Mohe tarafından kuşatıldığında donanmasıyla Tang'a saldırarak Shandong Yarımadası'nda bir Tang valisini öldürmüştür. Daha sonra Tang ile Balhae arasında uzlaşma sağlanmasıyla Tang’a vergi veren heyetlerin gönderilmesine devam edilmiştir. Güneydoğudan Silla'ya gözdağı vermek için 728 yılında Japonya'ya bir heyet göndermiştir. Balhae krallığın sonuna kadar Japonya ile diplomatik ve ticari ilişkilerini sürdürmüştür. Japonya, Balhae'ye sadece 13 kez heyet gönderirken; Balhae birçok güçlü devlete olan coğrafi yakınlığından dolayı Japonya'ya 34 kez heyet göndermiştir. Balhae, bölgede bir tampon bölge haline gelmiştir.

Ülkenin üçünü hükümdari İmparator Mun (h. 737-793), toprakları kuzeyde Amur vadisinin içlerine doğru ve batıda Liaodong Yarımadası'na kadar genişletmiştir. Hükümdarlığı sırasında Silla ile ticaret yapmak için "Sillado" (신라도, 新羅道) adı verilen bir yol kurulmuştur. Kral Mun Balhae'nin başkenti birkaç kez taşımıştır. 755'li yıllarda istikrar sağlamak ve geçici olarak genişlettiği bölgesindeki farklı etnik kabileler üzerinde merkezi yönetimi güçlendirmek için bugünkü Heilongjiang eyaletinde bulunan Jingpo gölünün yakınında Sanggyeong şehrini başkent yapmıştır. Ayrıca Tang ulusal akademisinin esas alındığı Jujagam ulusal akademisinin kurulmasına izin verdi. Çin kendisini kral olarak tanımasına rağmen; Balhae kendisini cennetin oğlu ve bir imparator olarak görüyordu.

Ülkenin onuncu hükümdarı Kral Seon (h. 818-830) zamanında Balhae, Kore’nin kuzeyini, Mançurya’nın kuzeydoğusu ile günümüzdeki Rusya’ya bağlı Primorsky Krai’yi kontrol altına aldı. Kral Seon’un düzenlemiş olduğu seferler sonucunda Liaodong Yarımadası’ndaki çok sayıda kuzeyli Mohe kabilesi ile güneybatıdaki Küçük Goguryeo krallığı Balhae krallığına katılmıştır. Ülkenin gücü Silla’ya 721 yılında kuzeydeki ortak sınırının olduğu bölge boyunca sınır duvarı inşa ettirmeye mecbur kılmıştır.

Çöküşü ve Mirası
Geleneksel olarak tarihçiler iktidardaki Koreliler arasındaki etnik çatışmalar ile alt tabakadaki Mohelerin ülkeyi zayıf düşürdüğüne inanmaktadır. Son çalışmalar Balhae topraklarının ortasında bulunan Baekdu Dağı’nın 10. Yüzyıldaki volkanik patlama neticesinde ülkenin yıkılışına sebep olduğu izlenimini uyandırmaktadır. Baekdu dağı, Cennet Gölü ile dünyadaki en büyük volkanik çöküntü alanına sahiptir. Volkanik patlama sonucu küller çok geniş bir alana yayılmış olup Japonya’nın kuzeyinde bile tortul tabakası bulunabilmektedir. Bu şiddetli patlama, büyük miktarlardaki volkanik külün tarıma zarar vermesine ve hatta toplumsal bütünlüğünü etkilemesine neden olmuştur. Kitanlar bu doğal felaketten faydalanmışlardır.

Sonuçta Balhae, Liaoxi bölgesinde (bugünkü Pekin bölgesinin doğusu) yeni bir güç olarak ortaya çıkan Kitanlara karşı koyamamıştır. Balhae’nin 926 yılında yok olmasıyla Kitanlar, 936 yılında Liao Hanedanlığı’nın topraklarına kattığı kukla krallık olan Dongdan Krallığı’nı kurmuşlardır. Bazı Balhaeli soylular Liaoyang’a gitmişler fakat Balhae’nin doğu toprakları politik olarak bağımsız kalmışlardır. Aralarında soyluların da bulunduğu yaklaşık sayıları 1 milyon olarak tahmin edilen Balhae halkı, son Veliaht Prens Dae Gwang-hyeon tarafından güneye, kendilerini Gogruyeo (934)’nun yeni halefi olarak ilan eden Goryeo’ya kaçırılmıştır. Veliaht Prens Dae Gwang-hyeon’a Goryeo Hanedanlığı’nın kraliyet ismi Wang (왕, 王), verilmişken Balhae kraliyet ailesinden gelen birçok kimse Goryeo’da aile isimlerini Tae (태, 太) olarak değiştirmiştir. Sonraki Kore hanedanlıkları kendilerini Goguryeo ve Balhae’nin torunları olarak saysalar da Balhae, Kore tarihinde Mançurya topraklarının önemli bir kısmını elinde tutan son devlettir. Ayrıca bu durum sonraki Kore hanedanlıklarının kuzeye yayılma politikasının başlangıcı olmuştur.

Kitanlar, Jin Hanedanlığı’nı kuran Curçenler tarafından yenilgiye uğratılmışlardır. Jin Hanedanlığı, Balhae halkını da Kitanlar olarak kabul etmiştir. Curçen beyannameleri, yedi Wuji (勿吉) kabilesinden gelen Balhae ve Curçen halklarının ortak kökene sahip olduğunu ve hatta “Curçen ve Balhae’nin aynı aileden geldiklerini” ifade etmektedir. Jin’in dördüncü, beşinci ve yedinci imparatorlarına Balhae kraliçeleri annelik etmiştir. 13. Yüzyılda Kuzey Çin’de Moğollar tarafından yapılan nüfus sayımlarında Balhae Goryeo, Kitan ve Curçen gibi etnik gruplarından ayırt edilmiştir. Bu Balhae halkının krallığın fethedilmesinden sonra bile kimliklerini koruduklarını göstermektedir.

Sonuç
Balhae’nin çöküşünden sonra 926’daki ülkenin eski topraklarının çoğunu kontrol altında tutan son kralına yeni Kitan hükümdarları tarafından Dongdan adı verildi. Ancak 927 yılından itibaren ülkenin her tarafında çok sayıda isyan başladı. Bu isyanlar Balhae’nin birkaç kez yeniden canlanmasına neden oldu. Bunlar dışında başarılı olan üç krallık kuruldu: Sonraki Balhae, Jeong-an Krallığı, Heung-yo Krallığı ve Daewon Krallığı. Bu üç krallık geçici olarak Liaodong Yarımadası’nın dışında Kitan ve Dongdan Krallıkları’nın peşine düştüyse de Liao İmparatoru tarafından yok edildiler.

934 yılında, Balhae’nin son Veliaht Prensi Dae Gwang-hyeon Kitanlara karşı isyan başlattı. İsyanın bastırılmasından sonra korunma ve kraliyet soy isminin bahşedildiği Goryeo’ya kaçtı. Bu durum Liao ile Goryeo arasında diplomatik ilişkilerin kopmasına sebep olduysa da istila tehdidi olmadı.

English

HISTORY

Founding
The earliest extant recorded mention of Balhae come from the Old Book of Tang, which was compiled between 941 to 945. Southern Manchuria and northern Korea were previously the territory of Goguryeo, one of the Three Kingdoms of Korea. Goguryeo fell to the allied forces of Silla and the Tang Dynasty in 668. The Tang annexed much of western Manchuria, while Silla unified the Korean peninsula south of the Taedong River and became Unified Silla. In the New Book of Tang, it was recorded that the founder of Balhae, Dae Joyeong (大祚榮) was a former Goguryeo general.

Expansion and foreign relations
The second King Mu (r. 719-737), who felt encircled by Tang, Silla and Black Water Mohe along the Amur River, attacked Tang with his navy in 732 and killed a Tang prefect based on the Shandong Peninsula. Later, a compromise was forged between Tang and Balhae, which resumed tributary missions to Tang. He also sent a mission to Japan in 728 to threaten Silla from the southeast. Balhae kept diplomatic and commercial contacts with Japan until the end of the kingdom. Balhae dispatched envoys to Japan 34 times, while Japan sent envoys to Balhae only 13 times. Because of its proximity to many powerful states, Balhae became a buffer zone for the region.

The third Emperor Mun (r. 737-793) expanded its territory into the Amur valley in the north and the Liaodong Peninsula in the west. During his reign, a trade route with Silla, called "Sillado" (신라도, 新羅道), was established. King Mun moved the capital of Balhae several times. He also established Sanggyeong, the permanent capital near Lake Jingpo in the south of today's Heilongjiang province around 755; stabilizing and strengthening central rule over various ethnic tribes in his realm, which was expanded temporarily. He also authorized the creation of the Jujagam (胄子監), the national academy, based on the national academy of Tang. Although China recognized him as a king, Balhae itself referred to him as the son of heaven and an emperor.

The tenth King Seon reign (r. 818-830), Balhae controlled northern Korea, Northeastern Manchuria and now Primorsky Krai of Russia. King Seon led campaigns that resulted in the absorbing of many northern Mohe tribes and southwest Lesser Goguryeo kingdom, which was located in the Liaodong Peninsula, was absorbed into Balhae. Its strength was such that Silla was forced to build a northern wall in 721 as well as maintain active defences along the common border.

Fall and legacy
Traditionally, historians believed that ethnic conflicts between the ruling Koreans and underclass Mohe weakened the state.Recent study suggests that the downfall of Balhae is largely due to the catastrophic eruption in the 10th century of Baekdu Mountain located at the center of Balhae territory. Baekdu mountain still has one of the biggest volcanic calderas in the world, Heaven Lake. Ashes of this eruption can still be found in a large area, even in a sedimentary layer in northern Japan. This massive explosion created tremendous amounts of volcanic ash, damaging agriculture and even societal integrity. The Khitans took advantage of this natural disaster.

Eventually, Balhae would succumb to the Khitans, an emerging power in the Liaoxi area (east of the current Beijing area). After destroying Balhae in 926, the Khitan established the puppet Dongdan Kingdom, which was soon annexed by Liao in 936. Some Balhae aristocrats were moved to Liaoyang but Balhae's eastern territory remained politically independent. Some Balhae people including aristocrats (est. 1 million), led by the last Crown Prince Dae Gwang-hyeon, fled southward to Goryeo, the new self-proclaimed successor of Goguryeo (934). Many descendants of the Balhae royal family in Goryeo changed their family name to Tae (태, 太) while Crown Prince Dae Gwang-hyeon was given the family name Wang (왕, 王), the royal family name of the Goryeo dynasty. Balhae was the last state in Korean history to hold any significant territory in Manchuria, although later Korean dynasties would continue to regard themselves as successors of Goguryeo and Balhae. Moreover that was the beginning of the northern expansion of later Korean dynasties.

The Khitans themselves eventually succumbed to the Jurchen people, who founded the Jin Dynasty. The Jin dynasty favored the Balhae people as well as the Khitans. Jurchen proclamations emphasized the common descent of the Balhae and Jurchen people from the seven Wuji (勿吉) tribes, and proclaimed "Jurchen and Balhae are from the same family". The fourth, fifth and seventh emperors of Jin were mothered by Balhae consorts. The 13th century census of Northern China by the Mongols distinguished Balhae from other ethnic groups such as Goryeo, Khitan and Jurchen. This suggests that the Balhae people still preserved their identity even after the conquest of the kingdom.

Aftermath
After the fall of Balhae and its last king in 926, it was renamed Dongdan by its new Khitan rulers, who had control over most of Balhae's old territories. However, starting from 927, many rebellions were triggered throughout the domains. These rebellions were eventually turned into several Balhae revivals. Out of these, only three succeeded and established kingdoms: Later Balhae, Jeong-an kingdom, Heung-yo kingdom and Daewon kingdom. These three kingdoms were able to temporarily chase the Khitan and their Dongdan Kingdom out into the Liaodong peninsula, but they were all eventually devastated by the Liao Empire.

In 934, Dae Gwang-hyeon, the last Crown Prince of Balhae, revolted against the Khitans. After being defeated, he fled to Goryeo, where he was granted protection and the imperial surname. This resulted in the Liao breaking off diplomatic relations with Goryeo, but there was no threat of invasion.

[Wando]

YÖNETİM VE KÜLTÜR



Balhae, eski Goguryeo’dan kalanlar ve bugünkü Mançurya’daki Tunguz halklarının bir kısmı olan yerel Mohe’lerden oluşmaktaydı. Mohe, Goguryeo yönetici sınıfına köle statüsünde hizmet etmeye mecburdu. Aslında işçi sınıfının büyük bir kısmını oluşturuyordu. Bununla birlikte Balhae’nin kuruluşunda katkısı olan Geolsa Biu gibi onun yolunda giden bazı Moheliler Balhae’nin elit sınıfına yükselme fırsatı buldular. Çok azı yönetim tabakasının bir bölümünde rütbeli sınıf olan “suryong” ünvanına sahipti. Azınlıkta olmasına rağmen Balhae elçilerinin bazı üyeleri Mohe soyisimleri aldılar.

Balhae'nin yazılı kayıtları kayıp olduğu için krallığa ilişkin bütün bilgilerin arkeolojik kazılardan ve günümüzdeki Çin kaynaklarından elde edilmiş olması muhtemeldir. Kuruluşundan sonra Balhae, kültür ve politik sistemini etkin bir biçimde Çin'in Tang Hanedanlığı'ndan almıştır. Balhae şehir planı üzerine çalışmalar yapan arkeologlar, Balhae'nin Goguryeo'daki şehirlerle benzer özelliklere sahip olduğunu ve kuruluşundan sonra Tand Hanedanlığı'yla kültürel benzerliklerin sürdüğü sonucuna varmışlardır. Çin kaynaklarına göre, Balhae'nin beş başkenti, on beş eyalet ve altmış üç idari bölgesi bulunmaktaydı.

Kültürel gelişmişlik düzeyiyle meşhur olan Balhae, Çinli bir resmi görevli tarafından "Doğu'nun gelişmiş toprağı" olarak betimlenmiştir. Yönetim üç idare ve altı bakanlıkla yönetildi. Balhae'nin yapıları Çin sisteminden sonra değişime uğramış olsa da tamamiyle Tang'a uyumlu olmamıştır. "Taenaesang" veya "sarayın başbakanı" sağ ve sol idarenin başındaydı ve beş başkentin sistemi Goguryeo'nun yönetim yapısından meydana gelmekteydi. Balhae de, Silla gibi Çin kraliyet sınavlarına girip başarılı olması için çok sayıda öğrenciyi Tang'a göndermiştir. Sonuç olarak Balhae'nin başkenti Sanggyong, Tang'ın başkenti Chang'an'a benzer bir şekilde organize edilmişti. Konut sektörü de dikdörtgen bir duvar ile çevrelenmiş sarayın her iki yanında tasarlandı.

Balhae kültürünün aslı Goguryeo'dan gelmektedir. Birçok yapıda olduğu gibi Balhae sarayında da Ondol tesisatı ortaya çıkarılmıştır. Bunun dışında Balhae tapınaklarında Goguryeo sanatından farklı olarak Budist heykel ve motifleri bulunmuştur. Balhae'ye ait önemli bir kültürel kaynak da 20. yüzyılın sonlarında Longtou Dağı'ndaki Antik Mezarlar'da özellikle Prenses Jeong-Hyo'nun Mozolesi'nde keşfedilmiştir.

English

GOVERNMENT AND CULTURE

Balhae was made up of former Goguryeo remnants and of several Tungusic peoples present in Manchuria, of which the native Mohe made up partly. The Mohe was forced into slave status into serving the Goguryeo ruling class. As such, they made the bulk of the labor class. Nevertheless, there were instances of Mohe moving upward into the Balhae elite, however few, such as the followers of Geolsa Biu, who supported the estalblishment of Balhae. They were limited to the title of "suryong", or "chief", and played a part in the ruling elite. Although rare, some members of Balhae embassies held Mohe surnames.

Because all written records from Balhae itself have been lost, all information concerning the kingdom must be gained from archaeological excavation and contemporary Chinese accounts. After its founding, Balhae actively imported aspects of the culture and political system of Tang Dynasty China. Archaeologists studying the layout of Balhae's cities have conclude that Balhae cities shared features common with cities in Goguryeo, indicating that Balhae retained cultural similarities with Tang dynasty after its founding. According to Chinese accounts, Balhae had five capitals, fifteen provinces, and sixty-three counties.

It is noted that Balhae was a culturally advanced society, as an official from China described it as the "flourishing land of the East." The government operated three chancelleries and six ministries. It is obvious that Balhae's structure was modelled after the Chinese system, however it did not entirely conform to that of the Tang. The "taenaesang" or the "great minister of the court" was superior to the other two chancelleries (the left and the right) and its system of five capitals originates from Goguryeo's administrative structure. Balhae, like Silla, sent many students to Tang to study, and many went on to take and pass the Chinese civil service examinations. As consequence, the Balhae capital of Sanggyong was organized in the way of Tang's capital of Chang'an. Residential sectors were laid out on either side of the palace surrounded by a rectangular wall.

The principal roots of Balhae culture was that of Goguryeo origins. An Ondol installation was uncovered in the inner citidel of the Balhae palace and many others adjacent to it. Furthermore, Buddhist statuaries and motifs were found in Balhae temples that reflect that of distinctive Goguryeo art. An important source of cultural information on Balhae was discovered at the end of the 20th century at the Ancient Tombs at Longtou Mountain, especially the Mausoleum of Princess Jeong-Hyo.

[Wando]

KARAKTERİZASYON VE POLİTİK YORUMLAMA

Balhae halkının etnik yapısı üzerine anlaşmazlıklar yer almaktadır. Balhae'nin Goguryeolu bir general tarafından kurulduğu şüphesizdir; fakat tarihi kaynaklardaki belirsiz üsluptan ötürü etnik kökeniyle ilgili olarak tartışmalar bulunmaktadır. Ne var ki Balhae'dan kalan hiçbir yazılı kayıt yoktur.

Koreliler özellikle Joseon Hanedanlığı'ndan bu yana Balhae'yi bir Kore ülkesi olarak kabul etmektedir. 18. yüzyılda Joseon Hanedanlığı döneminde Koreli bilginler, bir süre Balhae ile yeniden ilgilenmeye başlamışlardır. Qing ve Joseon hanedanlıkları yapmış oldukları müzakereler sonucunda 1712 yılında Çin-Kore sınırı boyunca uzanan Yalu ve Tumen nehirlerini sınır olarak belirlemişlerdir. Gazeteci, milliyetçi makalelerin yazarı ve ulusalcı toplulukların örgütleyicisi Jang Ji-yeon (1762-1836), Balhae'yi kendi toprakları olarak olarak kabul eden Joseon yetkililerinin nehrin kuzeyindeki bölgeden vazgeçmeye hevesli olmadıklarını savunan sayısız yazı yazmıştır. Yu Deuk-gong, 18. Yüzyılda Balhaego (Balhae’nin Araştırılması) isimli çalışmasında Balhae’nin Kore tarihinin bir parçası olması gerektiğini ve Mançurya’da toprak talep etmesinin haklı bir gerekçesi olabileceğini savunuyordu. Koreli tarihçi Sin Chae-ho, 20. Yüzyılın başlarında Jiandao hakkında yazdığı yazıda “Yalu Nehri’nin güneyinde kalan toprakların Kore halkının kalbinde ve gözündeki tek vatanları” olduğuna ve “Ataları Dangun’un eski topraklarının yarısının dokuz yüz yıldan fazla bir süredir kayıp” şeklinde yüzyıllar süren hayıflanmalarını dile getirmiştir. Sin, ayrıca tarihi çalışmasından Balhae’yi ayrı tutarak Silla’nın Kore’nin birleşmesini gerçekleştirdiğini iddia eden Samguk Sagi’nin yazarı Kim Busik’i de eleştirmiştir. Sosyal Darwinizm düşüncesinden esinlenen Sin:

“Kore ile Mançurya arasında nasıl yakın bir bağ olabilir? Kore ırkı Mançurya’da varlığını sürdürürken güçlü ve zengindi. Diğer ırklar Mançurya’da varlığını sürdürürken, Kore ırkı aşağı ve geriydi. Ayrıca kuzeyli başka bir ırktansa o zaman Kore bu ırkın güç sahasına girer. Eyvah! Bu güçlü egemenlik dört bin yıldır değişmedi.”

Bazı modern bilginler ne Silla’nın ne de daha sonra gelen Goryeo’nun Balhae için resmi bir tarih yazılmadığını ve Korelilerin Balhae’nin tarihi ve toprakları üzerinde etkin bir biçimde hak iddia edebileceklerini savunuyorlardı.

Günümüzdeki Kuzey ve Güney Kore, Balhae’yi bir Kore ülkesi kabul edip “Kuzey Güney Devletleri Dönemi” içine yerleştirmektedir. Bu görüş geçmişte de desteklenmekteydi. Her iki ülke de Goguryeo ile olan bağlantısına vurgu yaparken Mohe ile olan ilişkisini en aza indirgemektedir. Güney Koreli tarihçiler Goguryeo halkında ve yönetici sınıfında Mohe’nin de dahil olduğu karışık bir etnik yapının varlığını savunurken; Kuzey Koreli tarihçiler Balhae’nin etnografyasının daha çok Goguryeo ile ilişkili olduğunu savunmaktadır. Koreliler kurucu Dae Joyeong’un Goguryeo soyundan geldiğine inanmaktadırlar. Tang’ın Kitabı, Dae Joyeong’un Goguryeo hanedanının bir koluna mensup olduğunu söylerken; Tang’ın Yeni Kitabı da onun eski Goguryeo alanının Sumo Mohe bölgesinden” olduğunu belirtmektedir.

Balhae, batıda genel olarak Goguryeo’nun varisi; Çin ve Japonya ile ticaret yapan, isminin Korece’den geldiği bir ülke olarak nitelendirilmiştir. Alternatif olarak Korece’den “Parhae”; Çince’den “Bohai” olarak romanize edilen ülke İngilizce’de de ortaktır. Balhae halkı Mançurya’nın ve Kore’nin kuzeyindeki halklardan; kurucusu ve yönetici sınıfı da Goguryeo’nun eski aristokratlarından meydana geldiği düşünülmektedir. Diğer bilginler Balhae’nin kurucusu Dae Joyeong’un Goguryeo’nun Mohe ırkından olduğunu düşünseler de Koreli bilginler Goguryeo ırkından olduğuna inanmaktadırlar.

Eski Kore krallıkları ve diğer devlet gibi Balhae de kimi zaman Çin’e haraç vermiş ve Çin tarafından bu yaptırımın mirasçısı olarak kral olmayan Devlet İşleri Başkanı (知國務) görevlendirmişti. Çin, her kralı Holhan Bölgesinin Valisi olarak addetmekteydi. Bununla beraber Balhae yöneticileri kendilerini imparator sayıp dönemlerini dönemlerini ilan etmişlerdi.

Çinli tarihçiler Balhae’nin Mohe kökenli etnik bir gruptan meydana geldiklerini iddia etmektedir. Tarihi olarak Curçenler (daha sonra Mançular olarak adlandırılan grup) kendilerini Mohe ile birlikte aynı soyu paylaştıklarını düşünmektedirler. Jin Kitabı (金史)‘na göre Curçen Jin Hanedanlığı tarihi’nde Curçenler “Balhae ile aynı aileden geldiklerini” ilan etmişlerdir. Çin Halk Cumhuriyeti de Balhae’yi kendi etnik Mançu tarihinin bir parçası olarak kabul etmeye devam etmektedir.

Çin Halk Cumhuriyeti, Liaoning ve Jilin’de bulunan tarihi alanlara Koreli arkeologların girişini sınırlandırmakla suçlanmaktadır. 1994 yılının başlarında Çin’deki arkeolojik alanları ziyaret eden Güney Koreli turistlerin sayılarının artmasıyla bölgede sık sık milliyetçi gösteriler başladı. Bu durum 1995 ile 2000 yılları arasında arkeolojik alanlarda mezar hırsızlıkları ve vandalizm gibi olayların baş göstermesiyle ciddi bir hal aldı.

Seoul National University’de ünlü bir profesör olan Güney Koreli arkeolog Song Ki-ho, Çin yönetiminin Balhae tarihini yorumlamasını eleştiren birkaç makale yayınlayıp 1990’larda, 2000, 2003 ve 2004 yıllarında Çin’i birkaç kez ziyaret ederek bazı tarihi alanlara ve müzelere ziyaret gerçekleştirdi. Bununla beraber not alma ve fotoğraf çekme gibi sınırlamalara maruz kalmasının yanında birkaç tarihi alandaki müze çalışanları tarafından girmesine izin verilmedi.

Kuzey Kore de 1960’ların başından itibaren Balhae ile ilgili olabilecek tarihi alanlara bağımsız arkeologların girmesine sınırlama getirdi. Yabancı bilim adamları Kuzey Kore tarihyazımındaki politik önyargıları eleştirerek Kuzey Koreli bilim adamlarının tarihi alanları yeniden yapılandırmak ve hatta sahtesini yapmakla suçlamışlardır.

Güney ve Kuzey Koreli, Rus ve Japon bilim adamları Balhae’nin Tang Hanedanlığı ile olan ilişkilerinde bağımsız olduğunu savunmaktadır. Rus arkeolog ve bilim adamlarının çoğu Balhae’yi yerinden edilmiş Goguryeo halkından oluşan bir krallık olarak tanımlamakta ve Balhae’de güçlü bir Çin ve Orta Asya etkisinde olduğunu kabul etmektedir.

Japonya ile olan ilişkilerinde Balhae kendini Goguryeo olarak ifade ederken, Japonya da bunu eskiden dostane ilişkiler içinde olduğu Goguryeo’yla yeniden yapılanma olarak kabul etmiştir.

English

CHARACTERIZATION AND POLITICAL INTERPRETATION

Controversy rests over the ethnic makeup of the people of Balhae. That Balhae was founded by a former general from Goguryeo is undisputed, but there is some dispute over his ethnicity, due to ambiguous wording in historical sources. No written records from Balhae itself survive.

Koreans have regarded Balhae as a Korean state, particularly from the Joseon Dynasty onwards. The 18th century, during the Joseon Dynasty, was a period in which Korean scholars began a renewed interest in Balhae. The Qing and Joseon dynasties had negotiated and demarcated the Sino-Korean border along the Yalu and Tumen rivers in 1712, and Jang Ji-yeon (1762–1836), journalist, writer of nationalist tracts, and organizer of nationalist societies, published numerous articles arguing that had the Joseon officials considered Balhae part of their territory, they would not be as eager to "give up" lands north of the rivers. Yu Deuk-gong in his eighteenth-century work Balhaego (An investigation of Balhae) argued that Balhae should be included as part of Korean history, and that doing so would justify territorial claims on Manchuria. Korean historian Sin Chae-ho, writing about Jiandao in the early twentieth century, bemoaned that for centuries, Korean people in their “hearts and eyes considered only the land south of the Yalu River as their home” and that “half of our ancestor Dangun's ancient lands have been lost for over nine hundred years.” Sin also criticized Kim Busik, author of the Samguk Sagi, for excluding Balhae from his historical work and claiming that Silla had achieved unification of Korea. Inspired by ideas of Social Darwinism, Sin wrote:

"How intimate is the connection between Korea and Manchuria? When the Korean race obtains Manchuria, the Korean race is strong and prosperous. When another race obtains Manchuria, the Korean race is inferior and recedes. Moreover, when in the possession of another race, if that race is the northern race, then Korea enters that northern race's sphere of power. If an eastern race obtains Manchuria, then Korea enters that race's sphere of power. Alas! This is an iron rule that has not changed for four thousand years."

Neither Silla nor the later Goryeo wrote an official history for Balhae, and some modern scholars argue that had they done so, Koreans might have had a stronger claim to Balhae's history and territory.

In modern North and South Korea, Balhae is regarded as a Korean state and is positioned in the "North South States Period" (with Silla) today, although such a view has had proponents in the past. They emphasize its connection with Goguryeo and minimize that with the Mohe. While South Korean historians think the ethnicity ruling class was of Goguryeo and the commoners were mixed, including Mohe, North Korean historians think Balhae ethnography was mostly Goguryeo. Koreans believe the founder Dae Joyeong was of Goguryeo stock. The Book of Tang says that Dae Joyeong belonged to a branch of the Goguryeo ruling house (고려별종, 高麗別種), and the New Book of Tang states that he is "from the Sumo Mohe region of the former realm of Goguryeo."

In the West, Balhae is generally characterized as a successor to Goguryeo that traded with China and Japan, and its name is romanized from Korean. An alternate Romanization from Korean, as "Parhae", and Romanization from Chinese, as "Bohai", are also common in English. It is seen as composed of peoples of northern Manchuria and northern Korea, with its founder and the ruling class consisting largely of the former aristocrats of Goguryo. Korean scholars believe Balhae founder Dae Joyeong was of Goguryeo ethnicity, while others believe he was an ethnic Mohe from Goguryeo.

Like many ancient Korean kingdoms and other states, Balhae sometimes paid tribute to China,[citation needed] and an heir who lacks this sanction was called by China 知國務 ("State Affairs Leader"), not king; also, China considered every king simultaneously the Prefect of Holhan Prefecture (忽汗州都督府都督). However, Balhae rulers called themselves emperors and declared their own era names.

Chinese historians insist Balhae to be composed of the Balhae ethnic group, which was mostly based on the Mohe. Historically, the Jurchens (later renamed the Manchus, considered themselves as sharing ancestry with the Mohe. According to the Book of Jin (金史), the history of the Jurchen Jin Dynasty, the Jurchens proclaimed "The Jurchens and Balhae are from the same family". (女直渤海本同一家) The People's Republic of China continues to consider Balhae as part of the history of its ethnic Manchus.

The People's Republic of China is accused of limiting Korean archealogists access to historical sites located within Liaoning and Jilin. Starting from 1994, increasing numbers of South Korean tourists began to visit archaeological sites in China and often engaged in nationalistic displays. This was aggravated by a series of tomb robberies and vandalism at several of these archaeological sites between 1995 and 2000.

South Korean archeologist Song Ki-ho, a noted professor at Seoul National University who has published several papers criticizing the Chinese government's interpretation of Balhae's history, made several visits to China in the 1990s, 2000, 2003, and 2004, examining several historical sites and museums. However, he found himself restricted by limitations on note-taking and photography and was even ejected from several sites by museum employees.

North Korea has restricted independent archaeologists from its historical sites, many of which may be Balhae-related, since at least the early 1960s. Foreign scholars have criticized political bias in North Korean historiography, and have accused North Korean scholars of reconstructing or even fabricating historical sites.

Scholars from South and North Korea, Russia and Japan assert that Balhae was independent in its relations with the Tang Dynasty. Most Russian archaeologists and scholars describe Balhae as a kingdom of displaced Goguryo people. They do admit that Balhae had a strong Chinese and Central Asian influence.

In relations with Japan, Balhae referred to itself as Goguryeo, and Japan welcomed this as a kind of restoration of its former friendly relationship with Goguryeo.

[Wando]

MEDYA

Gölgesiz Kılıç filminde Balhae’nin son prensi; 16 Eylül 2006 ile 23 Aralık 2007 tarihleri arasında yayınlanan Dae Jo Yeong adlı televizyon dizisinde de kurucusu tasvir edilmiştir.

Translation / Çeviri: Wando

English

MEDIA

Balhae features in the Korean film Shadowless Sword, about the last prince of Balhae, and Korean TV drama Dae Jo Yeong, which aired from September 16, 2006 to December 23, 2007, about its founder.

[Zemheri]

Ayrıntılı bilgilendirme için teşekkürler.

[madamagafya]

Bu güzel tanıtım için çok teşekkürler. ^^
Emeğinize sağlık. ^^

[otuker]

Geniş topraklarda 228 yıl devlet olmuşlar.
Tanıtım için teşekkürler.^^

[~Korelee~]

Namu namu yeppuda. Çok çok güzel olmuş. Ellerine sağlık.

[beatnik]

Kapsamlı bilgilendirme için teşekkür ederiz. Emeğinize sağlık.